Πολύπλευρα θλιβερό το αιφνίδιον άγγελμα θανάτου παλαιού φίλου εθνικού αγωνιστή. Ο Θόδωρος υπήρξε ο γνησιότερος και εξ αρχής μαχητικότερος υπέρμαχος του εθνικού νομίσματος, όταν εμείς οι άλλοι, οι διατηρούντες εξ αρχής ενδοιασμούς, είχαμε συμβιβαστεί. Για τη στάση του αυτή, που προσετέθη βεβαίως και σε αρκετές άλλες λανθάνουσες αιτιάσεις, πλήρωσε υψηλότατο κόστος. Δεν εκάμφθη όμως ποτέ στον μοναχικό εκείνο δρόμο.
Η οικονομική εγγραμματωσύνη του Θόδωρου υπήρξε πολύ ανωτέρα άλλων αστέρων της εκσυγχρονιστικής πνευματικής και ηθικής σύγχυσης. Αλλά και οι διοικητικές του ικανότητες που επεδείχθησαν κατά τη διάρκεια της αναμορφωτικής θητείας του ως διοικητού του ΙΚΑ εξόχως αξιοσημείωτες. Στην πολιτική του σταδιοδρομία ατύχησε ως πολλές φορές αναίτια εριστικός αλλά και ως αποδέκτης εξ άλλων λόγων προσωπικής αντιπαθείας. Παρέμεινε όμως ακέραια πιστός στην γνήσια ανδρεοπαπανδρεική κληρονομία. Με συντριβή συνοδεύουμε τον αγαπητό, εν μέσω αρκετών ενίοτε πολιτικών διαφωνιών, παλαιό φίλο στο εξόδιον της ζωής. Παρήγορον όμως παραμένει ότι αφήνει πίσω δύο ενάρετους υιούς, εγγράμματους επίσης αλλά και σεμνούς, ως και κόρη νεοτέρα και ευέλπιδα. Κατευόδιον Θόδωρε, τίμιε εθνικέ αγωνιστή……
Π, Γεννηματάς
