Συνεχίζονται οι άγριες πιέσεις των Γερμανών ιμπεριαλιστών και των φίλων τους προς την Ελλάδα για να ψηφίσει νέα μετρά λιτότητας . Η κυβέρνηση Τσίπρα καταγγέλλει (φραστικά) τον Σοιμπλε και τους ακραίους νεοφιλελεύθερους , αλλά είναι πιστή στην Δύση , στην Ε.Ε. και το ευρώ και δεν έχει πολλά περιθώρια αντίστασης.
Η νεοφιλελεύθερη δεξιά και κεντροδεξιά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ) πιέζει την κυβέρνηση για άμεση υποταγή και ο Μητσοτάκης ζητά συνεχώς εκλογές για να έρθει ο “κακός και άγριος χωροφύλαξ” για να βάλει με το μαστίγιο και το ξύλο μυαλό στους απείθαρχους.
Οι ανοιχτά μνημονιακοί έχουν μαζί τους τους περισσότερους “γνωστούς” δημοσιογράφους και θεωρούν ότι θα θα φτάσουν στο 45% των ψήφων στις επόμενες εκλογές.
Η Αριστερά μοιρολατρικά περιμένει ¨τον ερχομό του κακού χωροφύλακος¨, απλώς καταγγέλλει την κεντροαριστερά του Τσίπρα.
Ο Τσίπρας καταγγέλλει την “Αριστερά της ήττας ” και ισχυρίζεται ότι εάν αντέξει, θα ανεβάσει 10% το ΑΕΠ της Ελλάδας την τριετία 2017, 18, 19 και μπορεί να κερδίσει τις εκλογές το Φθινόπωρο του 2019.
ΑΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
Ο Τρικούπης ηγήθηκε της πρώτης σοβαρής προσπάθειας τις αστικής τάξης της Ελλάδας για την οικονομική άνοδο (1880-1895).
Δημιουργήθηκε το σιδηροδρομικό δίκτυο στην Παλαιά Ελλάδα, οικοδομήθηκαν αρκετά δημόσια κτήρια, άρχισαν να λειτουργούν κάποια εργοστάσια.
¨ Η κυβέρνηση Τρικούπη αύξησε πολύ τους φόρους για τα λαϊκά στρώματα και καλόπιανε τους ξένους και ομογενείς επενδυτές.
Μετά το στρατιωτικό κίνημα του 1909 (Γουδί), η αστική τάξη με τον Βενιζέλο μπόρεσε να εδραιωθεί στην εξουσία.
Το κύρος της ανέβηκε μετά τον διπλασιασμό της Ελλάδας στους 2 Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913).
Η ημιφεουδαρχική αντίδραση (τσιφλικάδες) αντιστάθηκε με επικεφαλής τον Βασιλιά Κων/νο και πρότυπο την αυταρχική ιμπεριαλιστική Γερμανία του Κάιζερ. Μετά την συντριβή της Γερμανίας το 1918 και την ντροπιαστική ήττα στην Μικρά Ασία (1922), η Ελληνική Δεξιά ταπεινώθηκε και αποδέχτηκε την αστική κυριαρχία.
Οι τσιφλικάδες πήραν παχυλές αποζημιώσεις και παρέδωσαν τα τσιφλίκια στους μικρομεσαίους αγρότες ( Αγροτικός νόμος Βενιζέλου – 1917).
Η αστική τάξη στην Ελλάδα (Τρικούπης, Βενιζέλος, κλπ.) ήταν βασικά πιστή στην Αγγλική Αυτοκρατορία . Τον αγγλοσαξωνισμό στήριζε κυρίως το εφοπλιστικό κεφάλαιο και ένα μέρος του βιομηχανικού.
Τελικά και η Δεξιά (πρώτα ο Παν. Τσαλδάρης και μετά ο δικτάτορας Μεταξάς) αναγνώρισε την πρωτοκαθεδρία του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού.
Πολλά στελέχη και παράγοντες της Δεξιάς έμειναν πιστοί στην Γερμανική παράδοση και στη Κατοχή (1941-44) υπηρέτησαν το Γ’ Ράιχ και τον Γερμανικό στρατό Κατοχής (Ι. Ράλλης, στρατηγός Μπάκος, αρκετοί καθηγητές Πανεπιστημίου όπως ο Κ. Λογοθετόπουλος κ.ά.)
Ήδη στον μεσοπόλεμο (1922-1940) είχε υπερδιπλασιαστεί η ελληνική Βιομηχανία. Μετά τη έκβαση του εμφυλίου υπέρ των Αγγλοαμερικανών, η Ελληνική αστική τάξη προσκύνησε ακόμα περισσότερο τις Η.Π.Α. που τότε ήταν ξεκάθαρα η πρώτη βιομηχανική Δύναμη της γης. Οι Η.Π.Α., επικεφαλής της Δύσης βοήθησαν (με το αζημίωτο) το ελληνικό αστικό καθεστώς. Η βιομηχανική ισχύς της Ελλάδας αυξήθηκε πάνω από 1000% το 1949-79, αλλά η Ελλάδα παρέμεινε πάντα μια εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα πχ. αυτοκίνητα, τρακτέρ και φορτηγά δεν παράγονταν στην Ελλάδα (εκτός από μια αναιμική προσπάθεια για ελληνικά τζιπ στον Βόλο).
Άρματα μάχης αεροπλάνα και υποβρύχια έρχονταν πάντα από το εξωτερικό ενώ στα λεωφορεία μόνο τα αμαξώματα κατασκευάζονταν στην Ελλάδα και οι μηχανές έρχονταν (και έρχονται!) απέξω.
Λίγο πριν εισέλθει στη ΕΟΚ η Ελλάδα είχε αυξήσει περίπου 20 φορές (2000%) την βιομηχανία της μέσα σε 55 χρόνια (1923-1978)
ΕΟΚ – Ε.Ε. : ΜΙΑ ΣΥΜΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τον Μάη 1979 υπογράφηκε η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. . Η ένταξη στην ΕΟΚ – Ε.Ε. αποδείχτηκε μια εγκληματική απόφαση της μεγαλοαστικής τάξης. Ο τότε Πρωθυπουργός Καραμανλής πίστευε και το έλεγε ότι η Ελλάδα θα έχει μεγάλα οικονομικά οφέλη μέσα στην ΕΟΚ.
Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Παπανδρέου κατήγγειλε σκληρά την ΕΟΚ. Το ίδιο έκανε και το ΚΚΕ. ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ έλεγαν ότι η ελληνική βιομηχανία και γεωργία θα υποστούν μεγάλες ζημιές στην ΕΟΚ. Ακριβώς έτσι έγινε!
Με βάση τα επίσημα στοιχεία (Eurostat, ΕΛΣΤΑΤ) στα 36 χρόνια της Ελλάδας στην ΕΟΚ – Ε.Ε. (1981-2016) το ΑΕΠ της Ελλάδας αυξάνεται μόλις 1% το χρόνο.
Να σημειώσουμε ότι παρά την ¨περιρρέουσα¨ ατμοσφαίρα, στα 10 χρόνια του Α. Παπανδρέου το ΑΕΠ της Ελλάδας ανέβαινε 2 % τον χρόνο, ενώ στα 4 χρόνια του νεοφιλελεύθερου Κ. Μητσοτάκη (1990,91,92,93) μόνον 0,7% τον χρόνο.
(βλέπε αναλυτικά στο ένθετο : ¨Ελλάδα – Ε.Ε. : 30 χρόνια μαζί ¨ εφ. ¨ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ¨ 29/5/2011)
Τις χειρότερες επιδόσεις είχαν ο Γ Ράλλης (1981), ο Α. Σαμαράς (2012-13)και φυσικά ο Γιωργάκης Παπανδρέου με την κατάρρευση του 2010-11.
Στα 36 χρόνια της Ελλάδας στη ΕΟΚ (1981-2016) η Ελλάδα αύξησε συνολικά το ΑΕΠ 40% περίπου.
Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ ( Ρίγκαν, Μπούς, Κλίντον, Ομπάμα) είχαν συνολική αύξηση ΑΕΠ περίπου 150% ( μέσος ετήσιος όρος 2,5 – 2,6%) και η ΛΔ Κίνας 1750% (μέσος ετήσιο όρος 8,5%).
Η Ελλάδα ήταν ¨Β’ κόσμος¨ επί Τρικούπη , επί Βενιζέλου, επί Καραμανλή. Και σήμερα Β’ κόσμος είναι.
Αντίθετα η Κίνα πριν το 1949 ήταν ¨Δ ή Ε Κόσμος ¨ . Στα πρώτα 30 χρόνια της ΛΔ η Κίνα ανέβηκε αρκετά και έγινε ¨Γ΄ κόσμος¨ . Μετά ανέβηκε και άλλο και σήμερα είναι Β΄ κόσμος.
Στο πραγματικό ΑΕΠ (P.P.P.) έχει πλησιάσει πολύ την Ελλάδα στο κατά κεφαλήν επίπεδο και σε λίγα χρόνια θα την περάσει.
Στην βιομηχανία η ΛΔ Κίνας περνάει την Ελλάδα 4-5 φορές στο κατά κεφαλήν επίπεδο.
Μόνο στην ηλεκτροπαραγωγή η Ελλάδα αντέχει ακόμα. Η ΛΔ Κίνας έχει 100 φορές την ηλεκτροπαραγωγή της Ελλάδας , αλλά 800 φορές τον χάλυβα της Ελλάδας (2015).
Επειδή η Κίνα έχει 120 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας, η Ελλάδα εξακολουθεί να υπερέχει λίγο στην κατά κεφαλήν ηλεκτροπαραγωγή.
Η Ελλάδα αύξησε βέβαια τον τουρισμό της σχεδόν 600% στα τελευταία 35 χρόνια. Ίσως 150 – 200 δισεκ. ευρώ μπήκαν στην Ελλάδα από τον τουρισμό τα 20 τελευταία χρόνια. Αυτό είναι μεγάλη ανακούφιση αλλά δεν αναιρεί τον εξαρτημένο χαρακτήρα της χώρας.
Γενικά η ΕΟΚ -ΕΕ βρίσκεται σε παρακμή, ειδικά ο Νότος. π.χ. η Ιταλία στα 36 χρόνια (1981-2016) έχει μέση ετήσια αύξηση ΑΕΠ μόνο 1%. Γι αυτό στην Ιταλία φουντώνει το κλίμα ενάντια στο ευρώ αλλά και ενάντια στην ΕΕ γενικότερα.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Από την θύελλα του μνημονίου (2010-2017) κερδισμένοι πολιτικά βγήκαν η κεντροαριστερά του Τσίπρα ( που έγινε κυβέρνηση ) και οι ναζί της Χρυσής Αυγής που εδραιώθηκαν σαν μεσαίο κόμμα στο πολιτικό σκηνικό.
Μεγάλος χαμένος ήταν το ΠΑΣΟΚ που έχασε το ¨στάτους¨ του μεγάλου κόμματος. Στο σημερινό ΠΑΣΟΚ μένουν βασικά οι “θυμωμένοι” του νεοφιλελεύθερου κέντρου και αρκετοί που βολεύτηκαν ρουσφετολογικά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η μεγάλη μάζα των Ανδρεοπαπανδρεικών πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ΝΔ ούτε κέρδισε ούτε έχασε : Διατήρησε τον όγκο της δύναμης της , τόσο τους πλούσιους που θέλουν συνειδητά το μνημόνιο και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, όσο και μάζες φτωχομεσαίων που είναι καθυστερημένοι πολιτικά και πιστεύουν οτι ¨η Ελλάδα χρειάζεται τον Γερμανό της¨. Αυτοί που έφυγαν από την ΝΔ πήγαν δεξιότερα προβάλλοντας κάποια ανεξαρτησιακά συνθήματα καθώς και συνθήματα ¨¨ ενάντια στην ισλαμοποίηση της Ελλάδας¨.
Σοβαρή αποτυχία είχε η Αριστερά : Αν και το μνημόνιο έδειξε τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ευρωζώνης και της εξαρτημένης Ελληνικής πλουτοκρατίας, η Αριστερά δεν μπόρεσε να επωφεληθεί ούτε εκλογικά, ούτε οργανωτικά.
Στην κατοχή το ΚΚΕ κέρδισε τεράστια δύναμη και οργανωτική και ηθική. Ως Το 1995-2000 (για μισόν αιώνα) οι ζώνες αντιστασιακοί ήταν πηγή δύναμης και για το ΚΚΕ και για την ευρύτερη Αριστερά. Ήταν ο πυρήνας της αντιιμπεριαλιστικής (αντιαμερικανικής – αντινατοικής ) γραμμή της Αριστεράς.
Σήμερα οι αντιστασιακοί έχουν ¨φύγει¨ σχεδόν όλοι. Μετά την στροφή του το ¨νέο ΚΚΕ¨ ουσιαστικά σταμάτησε τον κλασσικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα.
Γενικά η σημερινή Αριστερά ( με εξαιρέσεις βέβαια) ¨προσχώρησε στο στρατόπεδο του Μαυροκορδάτου¨ και αποκήρυξε τον Κολοκοτρώνη. Αυτή είναι η ουσία.
Μιλάμε βέβαια για την ελίτ της Αριστεράς.
Η ΛΑΕ σωστά θέτει το ζήτημα της εξόδου από το ευρώ. Επίσης το Αριστερό Ρεύμα σωστά βάζει ζήτημα τελικά για έξοδο από τη ΕΕ.
Η Αριστερά πρέπει να υψώσει την Σημαία του Αριστερού Αντιιμπεριαλιστικού Πατριωτισμού.
Πρέπει να παλέψει για μια Ελλαδα έξω από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.. Χρειαζόμαστε ισχυρή κρατική – εθνικοποιημένη βιομηχανία .
Με ετήσιο ρυθμό αύξησης 7% σε 20 χρόνια θα έχει τετραπλασιαστεί η ελληνική βιομηχανία. Έτσι θα κλείσει η πληγή της παραγωγικής στασιμότητας που μας προκάλεσε ο βορειοευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός.
Χρειαζόμαστε εκατοντάδες δημοσιογράφους που να υποστηρίζουν τον λαό και όχι σαν αρκετούς σημερινούς που υμνούν τους ιμπεριαλιστές – δανειστές και παίρνουν το μέρος του μοχθηρού Σοιμπλε ενάντια στην Ελλάδα.
Αν δεν κινηθεί αποφασιστικά η Αριστερά, η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει ¨Δανία ή Σουηδία¨. Η Κίνα σε 20 χρόνια ίσως ξεπεράσει την Σουηδία, η Ελλάδα όμως θα γίνει Β΄ Κόσμος. Όπως στην εποχή του Χ. Τρικούπη…
Μου άρεσε πολύ το απλό και κατανοητό ύφος μαζί με την επικέντρωση στα ουσιώδη,αναφορικά με την ιστορική επισκόπηση αλλά και τα κόμματα.Και αυτό,ανεξάρτητα με το κατα πόσον μπορεί να συμφωνήσει κανείς ή όχι.