Η Iskra έλαβε και δημοσιεύει το εξαιρετικό και πολύ ευαίσθητο ποίημα του Αντώνη Μπουντούρη με τους θερμούς χαιρετισμούς μας.
Κι όμως
Κοιτάζοντας ξανά τον χάρτη
είδα πως υπάρχουν ακόμα αυτοί
με τα φτερωτά φρύδια
που μιλούν λίγο
χτίζουν πεζούλες
τσαπίζουν
για να μεγαλώσει το βιός.
Πρόσωπα που δεν έχουν γονατίσει.
Δεόμενες μορφές ανάμεσα
στη Νύχτα και τον Ορθο.
Στα δυτικά
(πέρα από το δάσος της Δαδιάς)
ο Φράγκος.
Στ΄ανατολικά
(πέρα απ’την Κορνοφωλιά)
ο Τούρκος.
Το όριο αυτοί.
Με το δάκρυ τους υγρό
να μη στερέψει το ποτάμι.
Αντώνης Μπουντούρης