Περίπου 330.000 ανήλικοι κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στους κόλπους της Γαλλικής εκκλησίας τις τελευταίες δεκαετίες απο το 1950,σύμφωνα με δηλώσεις στην Le Monde του Σοβέ επικεφαλή της επιτροπής που συστάθηκε το 2018 με εντολή της ίδιας αυτής εκκλησίας,σε μία χωρα που τα 2/3 των πολιτών δηλώνουν άθρησκοι. Η διαστροφή και η έκπτωση της ανθρωπίνης φύσεως είναι έκδηλη πλέον όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του. Η κάθαρση φυσικά συντελείται στον αιώνα αυτόν και οι αποκαλύψεις αποτελούν συστατικό στοιχείο των καιρών που ζούμε.
Το παζλ της εποχής συντίθεται και από τις αποκαλύψεις πρώην εργαζομένης στο Facebook,της Φράνσις Χάουγκεν που υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα και πρώην προισταμένη ανάπτυξης προιόντων στον τομέα Κοινωνικής Ακεραιότητος της εταιρείας στην εκπομπή 60 Minutes του CBS την 3-10-2021. Συγκεκριμένα υποστήριξε ότι η εταιρεία προωθεί σκοπίμως ρητορική μίσους και ότι το 13,5% των κοριτσιών στην εφηβεία δηλώνουν ότι το Instagram ενισχύει τις σκέψεις αυτοκτονίας και πλήττει την εικόνα την οποία έχουν οι έφηβοι για τον εαυτό τους. Επίσης οι αλλαγές των αλγορίθμων που έκανε η εταιρεία το 2018, βοήθησαν στην εξάπλωση μηνυμάτων μίσους και παραπληροφορήσεως. ( Πηγή:Reuters,The New York Times, Η Καθημερινή της Κυριακής 10-10-2021).
Την 4-10-2021 υπήρξε επτάωρη παγκόσμια διακοπή των εφαρμογών του Facebook και των θυγατρικών του Instagram, Messenger και WhatsApp με αποτέλεσμα αρκετοί εκ των 3,5 δισ. χρηστών που χρησιμοποιούν τις εφαρμογές για επαγγελματικούς λόγους, να υποστούν σοβαρά προβλήματα. Σύμφωνα με την εταιρεία ο λόγος ήταν εσφαλμένη αναβάθμιση διακομιστών. Οι συμπτώσεις ποτέ ή τις περισσότερες φορές δεν είναι τυχαίες. Την συγκεκριμένη πρώην εργαζόμενη προτίθεται να καλέσει στο Στρασβούργο το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το ολιγοπώλιο του διαδικτύου δεν ελέγχεται και ίσως να ελέγχει αυτό τελικώς τους παγκόσμιους θεσμούς. Ωστόσο ο ρόλος του στην διαμόρφωση τάσεων,σκέψεων και προβολής προτύπων συνεχίζεται έως την επόμενη φορά που νέες αποκαλύψεις θα φανερώσουν την πραγματική του υπόσταση.
Στο Βερολίνο σε τοπικό δημοψήφισμα το 56% των πολιτών αποφάσισε την αναγκαστική απαλλοτρίωση από τον Δήμο 240.000 ακινήτων τα οποία ανήκουν σε μεγάλα funds με στόχο την μείωση των ενοικίων στην περιοχή. Τα τελευταία δέκα έτη θεσμικά funds διέθεσαν 41 δισ. ευρώ στην αγορά ακινήτων του Βερολίνου,27 δισ. στο Λονδίνο και 23 δισ. στο Αμστερντάμ κυρίως σε κατοικίες. Οι ίδιες εταιρείες το 2020 στην Γαλλία απέκτησαν 40% περισσότερες κατοικίες ( και φοιτητικές εστίες και οίκους ευγηρίας) σε σχέση με το 2019. Στην Ε.Ε. οι τιμές αγοράς αυξήθηκαν κατά 26% και τα ενοίκια κατά 14% μεταξύ 2010-2020. Στην Μαδρίτη το 16% των κατοίκων το 60% του εισοδήμστος τους το διαθέτουν για ενοίκιο. Στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα της Ε.Ε. διπλασιάστηκαν οι άστεγοι την ίδια δεκαετία. Φοιτητές κατοικούν σε αυτοκίνητα έξω από τα πανεπιστήμια στην Ιρλανδία. Στην Ελλάδα 300.000 ακίνητα δανειοληπτών είναι έτοιμα προς ρευστοποίηση για λογαριασμό τραπεζών ή funds που έχουν αγοράσει τα δάνεια,με συχνότητα 40.000-50.000 πλειστηριασμούς ανά έτος μέσω της πλατφόρμας eaution. ( ” Η Καθημερινή της Κυριακής” 10-10-2021).
Αυτή είναι μία εικόνα-από τις πολλές- του κόσμου τούτου σήμερα,εντός της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνος. Τελικώς είναι ο κόσμος με τα ιδανικά εκείνα που προάγουν τον Πολιτισμό,τον Άνθρωπο, την Ελευθερία,περιστέλουν την κοινωνική αδικία και την ανισοδιανομή του εισοδήματος, προωθούν την διασπορά της ευημερίας στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού ή πρόκειται περί μίας οπισθοχωρήσεως του Χρόνου και του Καιρού σε έναν έκπτωτο,ολιγαρχικό δεσποτικό σύγχρονο Μεσαίωνα; Εάν συμβαίνει το δεύτερο τότε είναι προφανές πως το παγκόσμιο σύστημα χρειάζεται μία εκ βάθρων αλλαγή κατευθύνσεως,ένα φρένο προ της γενικής εκπτώσεως ιδανικών και προτύπων που κυριάρχησαν ανά τους αιώνας με τους αγώνες και τις θυσίες των πολιτών του κόσμου τούτου. Αυτός ο κυνικός κανιβαλισμός της βαρβαρότητας πρέπει να ανατραπεί και μία νέα πορεία του κόσμου οφείλει να επαναρχίσει. Σε μία τέτοια περίπτωση ενός αποτυχημένου κοινωνικού-οικονομικού συστήματος, οι ηγεσίες πασών των κοσμικών εξουσιών οφείλουν να έχουν ένα οριστικόν πέρας και οι νέες κοινωνίες των πολιτών είναι εκείνες,ξεκινώντας από τοπικό επίπεδο, που θα αναδειχθούν και οι οποίες θα χαράξουν ένα νέο μέλλον για τον Άνθρωπο,τον Κόσμο,τον Καιρό.
“[….] Ο χρόνος δεν θεσμίζεται ποτέ ως ένα καθαρό και ουδέτερο medium ή δεχόμενον,που θα επέτρεπε τον εξωτερικό συντονισμό των δραστηριοτήτων. Ο χρόνος είναι πάντα προικισμένος με τη σημασία. Ο φαντασιακός χρόνος είναι ο σημασιακός χρόνος και ο χρόνος της σημασίας[….]”
