Είναι εφικτό το πλήρες δικαίωμα στην απεργία υπό καθεστώς “αποικίας χρέους”, κατοχικής πολιτικής κηδεμονίας και νεοαποικιακής οικονομικής εκμετάλλευσης;
Ένα ερώτημα : Σήμερα κορυφώνονται οι Απεργιακές Κινητοποιήσεις & οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των εναπομεινάντων “πεζοδρομιακών δυνάμεων” του…όπως λέγεται “έθνους των εργαζομένων”, ενάντια στη ψήφιση από τους εκπροσώπους της “λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής αυτοδιάθεσης”, του υπαγορευμένου από τις συμμαχικές δυνάμεις της άρχουσας αστικής μεταπρατικής τάξης της χώρας, “προτελευταίου” ( “ακόμα δεν έχετε δει τίποτα” , Τσακαλώτος) “Πολυνομοσχεδίου” του Αίσχους. Και ευχόμαστε να έχουν επιτυχία στο να δείξουν τη λαϊκή εναντίωση – γενικά σε όλες αυτές τις συνεχιζόμενες – πολιτικές της λαϊκής και εθνικής υποδούλωσης με άγνωστη χρονικά απροσδιόριστη κατάληξη στον κατήφορο που μας έχουν ωθήσει.
ΟΜΩΣ, βλέπουμε & ακούμε ότι το βασικό αίτημα και τα περισσότερα “μαχητικά συνθήματα” που προβάλλει ο αναμφισβήτητα κύριος οργανωμένος Πολιτικο – συνδικαλιστικός Πόλος των Κινητοποιήσεων ( ΠΑΜΕ / Κ.Κ.Ε ), είναι αυτά που αφορούν τον περιορισμό / κατάργηση & έλεγχο του δικαίωματος της Απεργίας ΚΑΙ ΟΧΙ…
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ενάντια στο παραπέρα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού λαού, όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κ.α., όπως και στη “μείωση” – κατάργηση όλων των κοινωνικών “προνοιακών επιδομάτων” και την παραπέρα αφαίμαξη των “προπληρωμένων” στη διάρκεια δεκαετιών “συντάξεων”, βασικά “προς εκτέλεση” ζητήματα που αφορούν τα περισσότερα άθρα ενός ακόμα Προδοτικού Νομοσχεδίου για τα λαϊκά συμφέροντα,
ΓΙΑΤΙ – τι σημαίνει αυτό;
Είναι η νεκρανάσταση της πρωτόγνωρης “ταξικής θέσης” που είχε προβάλλει η πρωην Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε όταν το 2008 ψηφιζόταν η “μετοχοποίηση – ιδιωτικοποίηση” του Ο.Τ. “Ε” ( ξεπούλημα στη “Deutsche Telekom” ), η οποία έλεγε…
” δεν μας ενδιαφέρει εάν τον Ο.Τ.Ε. θα τον διοικεί & εκμεταλλεύεται ένας “Γερμανός η Έλληνας”, το “αστικό μονοπωλιακό κράτος της Ελλάδας η της Γερμανίας”, εμείς αγωνιζόμαστε για τη “Λαϊκή Εξουσία” & την απελευθέρωση των εργαζομένων για να τον θέσουμε στην υπηρεσία των πραγματικών συμφερόντων του λαού”.
Είναι αυτή η “λογική” κ΄ θεση που αποδέχεται κ΄επιτρέπει τη “προσωρινή” ξένη και ντόπια Κατοχή από το αποικιοκρατικό επεκτατικό κεφάλαιο, μέχρι οι …
“υποκειμενικές συνθήκες” επιτρέψουν ( κυρίως μέσω απόκτησης της εκλογικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από το “έθνος των εργαζομένων”) την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας,
αλλά…
Όμως διεκδικεί για το… “ενδιάμεσο αυτό μικρό χρονικό διάστημα” της ξένης κ ντόπιας κατοχής το…
“απεριόριστο απεργιακό δικαίωμα”, για αγώνες που διασφαλίζουν ας πούμε ένα εγγυημένο….
“κατώτατο βιωτικό επίπεδο…”
“αναπαραγωγής της εργατικής τάξης”, δίνοντας “ας πούμε αγώνες” διεκδίκησης αύξησης της μισθοδοσίας… από 600 σε… 750 ευρώ ;
Μπορούν να … “αναπτύσσονται & δυναμώνουν” καθημερινά οι αγώνες και να πετύχουν έστω και αυτού του τύπου τις “ταξικές διεκδικήσεις”, Υπό ένα…
Συνεχώς απ΄το 2010 καταργημένο “αστικό” – Σύνταγμα στον ΒΑΣΙΚΟ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ , με ,,,
τη δημόσια, συσσωρευμένη με ιδρώτα κ΄αίμα, περιουσία παραδομένη στο ξένο αποικιακό κεφάλαιο, τ΄οποίο παράλληλα με την αφαίμαξη των φυσικών πόρων της χώρας, υποδουλώνει & εξαθλιώνει καθημερινά τις δυνάμεις εργασίας, όπως επίσης καταστρέφονται και τα συμμαχικά των μισθωτών εργαζομένων “μεσαία – ελευθεροεπαγγελματικά” πολυπληθή στην Ελλάδα κοινωνικά στρώμματα, κατάσταση που οδηγεί σ΄ένα απόκληρο από κάθε ατομική περιουσία, πολιτικά & κοινωνικά δικαιώματα λαό, αντιμέτωπο παράλληλα μπροστά σε καθημερινούς κινδύνους παραβίασης ΚΑΙ της “εδαφικής του ακεραιότητας κ΄κυριαρχίας” στην “Επικράτεια” υποτίθεται του… “έθνους των εργαζομένων & μη εχόντων κ΄ κατεχόντων”, ΧΩΡΙΣ …
ΝΑ ΘΕΤΕΙΣ..ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΑ…
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ “ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ” ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ “ΝΕΟ – ΑΠΟΙΚΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ” ( ΤΗΣ “ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ”) – ΣΕ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ – ΚΑΘΕΣΤΩΣ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ-
ΚΑΙ ΤΗΝ…
ΑΜΕΣΗ “ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ” ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ – ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗ…
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ – ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ & ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΟΥΣΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ & ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ-
ΜΑΖΙ & ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗΝ…
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΚ ΤΟΥ Β΄Π,Π, ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ – ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΟ…
ΔΙΑΔΟΧΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ “Γ – ΡΑΪΧ” – Τ΄ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΣ ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΕΙ – ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΙ & ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗ ΝΤΟΠΙΑ ΜΕΤΑΠΡΑΤΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΑΙ,
Είναι αρκετό, αντικειμενικό σε σχέση με την ισχύουσα πραγματικότητα, και δίκαιο να ζητάς “σχεδόν αποκλειστικά” το “δικαίωμα στην απεργία”, πόσο “αντιρεφορμιστική & αναθεωρητική” η “ανατρρεπτική” είναι η θέση αυτή σε σχέση με τους Ραγιάδικους αγώνες , της εντός και εκτός κυβέρνησης ας πούμε “συριζαίικης αριστερής διαχειριστικής των πραγμάτων αντίληψης” και πόσο παρατείνει το Καθεστώς Δουλείας ( ;)
Σε κάθε περίπτωση , χωρίς υποκρισία, καλή επιτυχία στις όποιες σήμερα λαϊκές αντιδράσεις, ενάντια στην αυθαιρεσία και τον κυνισμό των εν εντολή & κηδεμονία ,(“με το ταξικό, προσωπικό τους συμφέρον, στο αζημίωτο” βέβαια), “κυβερνώντων” σύμφωνα με τα κιτάπια του Πρίγκιπα Νικόλα Μακιαβέλι, δηλαδή των ασκούντων…
Ετισιθελική Εξουσία σ΄ενα πολιτικά και οικονομικά αποκληρωμένο & παραιτημένο – παραδομένο στη μεγάλη του πλειοψηφία, σύμφωνα με την ιστορία και τους μύθους, “αντιεξουσιαστικό λαό” ( όμως με πολλές “μαύρες τρύπες” μέσα στον ιστορικό χρόνο – χωρίς “φως στο τούνελ”).
ΟΜΩΣ, βλέπουμε & ακούμε ότι το βασικό αίτημα και τα περισσότερα “μαχητικά συνθήματα” που προβάλλει ο αναμφισβήτητα κύριος οργανωμένος Πολιτικο – συνδικαλιστικός Πόλος των Κινητοποιήσεων ( ΠΑΜΕ / Κ.Κ.Ε ), είναι αυτά που αφορούν τον περιορισμό / κατάργηση & έλεγχο του δικαίωματος της Απεργίας ΚΑΙ ΟΧΙ…
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ενάντια στο παραπέρα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού λαού, όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κ.α., όπως και στη “μείωση” – κατάργηση όλων των κοινωνικών “προνοιακών επιδομάτων” και την παραπέρα αφαίμαξη των “προπληρωμένων” στη διάρκεια δεκαετιών “συντάξεων”, βασικά “προς εκτέλεση” ζητήματα που αφορούν τα περισσότερα άθρα ενός ακόμα Προδοτικού Νομοσχεδίου για τα λαϊκά συμφέροντα,
ΓΙΑΤΙ – τι σημαίνει αυτό;
Είναι η νεκρανάσταση της πρωτόγνωρης “ταξικής θέσης” που είχε προβάλλει η πρωην Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε όταν το 2008 ψηφιζόταν η “μετοχοποίηση – ιδιωτικοποίηση” του Ο.Τ. “Ε” ( ξεπούλημα στη “Deutsche Telekom” ), η οποία έλεγε…
” δεν μας ενδιαφέρει εάν τον Ο.Τ.Ε. θα τον διοικεί & εκμεταλλεύεται ένας “Γερμανός η Έλληνας”, το “αστικό μονοπωλιακό κράτος της Ελλάδας η της Γερμανίας”, εμείς αγωνιζόμαστε για τη “Λαϊκή Εξουσία” & την απελευθέρωση των εργαζομένων για να τον θέσουμε στην υπηρεσία των πραγματικών συμφερόντων του λαού”.
Είναι αυτή η “λογική” κ΄ θεση που αποδέχεται κ΄επιτρέπει τη “προσωρινή” ξένη και ντόπια Κατοχή από το αποικιοκρατικό επεκτατικό κεφάλαιο, μέχρι οι …
“υποκειμενικές συνθήκες” επιτρέψουν ( κυρίως μέσω απόκτησης της εκλογικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από το “έθνος των εργαζομένων”) την ανατροπή της αστικής κυριαρχίας,
αλλά…
Όμως διεκδικεί για το… “ενδιάμεσο αυτό μικρό χρονικό διάστημα” της ξένης κ ντόπιας κατοχής το…
“απεριόριστο απεργιακό δικαίωμα”, για αγώνες που διασφαλίζουν ας πούμε ένα εγγυημένο….
“κατώτατο βιωτικό επίπεδο…”
“αναπαραγωγής της εργατικής τάξης”, δίνοντας “ας πούμε αγώνες” διεκδίκησης αύξησης της μισθοδοσίας… από 600 σε… 750 ευρώ ;
Μπορούν να … “αναπτύσσονται & δυναμώνουν” καθημερινά οι αγώνες και να πετύχουν έστω και αυτού του τύπου τις “ταξικές διεκδικήσεις”, Υπό ένα…
Συνεχώς απ΄το 2010 καταργημένο “αστικό” – Σύνταγμα στον ΒΑΣΙΚΟ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ & ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ , με ,,,
τη δημόσια, συσσωρευμένη με ιδρώτα κ΄αίμα, περιουσία παραδομένη στο ξένο αποικιακό κεφάλαιο, τ΄οποίο παράλληλα με την αφαίμαξη των φυσικών πόρων της χώρας, υποδουλώνει & εξαθλιώνει καθημερινά τις δυνάμεις εργασίας, όπως επίσης καταστρέφονται και τα συμμαχικά των μισθωτών εργαζομένων “μεσαία – ελευθεροεπαγγελματικά” πολυπληθή στην Ελλάδα κοινωνικά στρώμματα, κατάσταση που οδηγεί σ΄ένα απόκληρο από κάθε ατομική περιουσία, πολιτικά & κοινωνικά δικαιώματα λαό, αντιμέτωπο παράλληλα μπροστά σε καθημερινούς κινδύνους παραβίασης ΚΑΙ της “εδαφικής του ακεραιότητας κ΄κυριαρχίας” στην “Επικράτεια” υποτίθεται του… “έθνους των εργαζομένων & μη εχόντων κ΄ κατεχόντων”, ΧΩΡΙΣ …
ΝΑ ΘΕΤΕΙΣ..ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΑ…
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΜΕΣΗΣ “ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ” ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ “ΝΕΟ – ΑΠΟΙΚΙΑΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ” ( ΤΗΣ “ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ”) – ΣΕ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ – ΚΑΘΕΣΤΩΣ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ-
ΚΑΙ ΤΗΝ…
ΑΜΕΣΗ “ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ” ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ – ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗ…
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΑΚΥΡΩΣΗ ΟΛΩΝ – ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ & ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΟΥΣΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ & ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ-
ΜΑΖΙ & ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗΝ…
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΚ ΤΟΥ Β΄Π,Π, ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ – ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΟ…
ΔΙΑΔΟΧΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ “Γ – ΡΑΪΧ” – Τ΄ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΣ ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΕΙ – ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΙ & ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗ ΝΤΟΠΙΑ ΜΕΤΑΠΡΑΤΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΑΙ,
Είναι αρκετό, αντικειμενικό σε σχέση με την ισχύουσα πραγματικότητα, και δίκαιο να ζητάς “σχεδόν αποκλειστικά” το “δικαίωμα στην απεργία”, πόσο “αντιρεφορμιστική & αναθεωρητική” η “ανατρρεπτική” είναι η θέση αυτή σε σχέση με τους Ραγιάδικους αγώνες , της εντός και εκτός κυβέρνησης ας πούμε “συριζαίικης αριστερής διαχειριστικής των πραγμάτων αντίληψης” και πόσο παρατείνει το Καθεστώς Δουλείας ( ;)
Σε κάθε περίπτωση , χωρίς υποκρισία, καλή επιτυχία στις όποιες σήμερα λαϊκές αντιδράσεις, ενάντια στην αυθαιρεσία και τον κυνισμό των εν εντολή & κηδεμονία ,(“με το ταξικό, προσωπικό τους συμφέρον, στο αζημίωτο” βέβαια), “κυβερνώντων” σύμφωνα με τα κιτάπια του Πρίγκιπα Νικόλα Μακιαβέλι, δηλαδή των ασκούντων…
Ετισιθελική Εξουσία σ΄ενα πολιτικά και οικονομικά αποκληρωμένο & παραιτημένο – παραδομένο στη μεγάλη του πλειοψηφία, σύμφωνα με την ιστορία και τους μύθους, “αντιεξουσιαστικό λαό” ( όμως με πολλές “μαύρες τρύπες” μέσα στον ιστορικό χρόνο – χωρίς “φως στο τούνελ”).
“….τελευταίος ζωγρ, πίνακας “προαίσθησης” του Βίνσεντ βαν Γκογκ, λίγο πριν την αυτοκτονία του το 1888, “μαύρα κοράκια πέφτουν πάνω στα στάχυα της ζωής”, το ερώτημα είναι “η …εργατική τάξη θα πάει η δεν θα πάει στον παράδεισο” ;”
*Ο Αλέξανδρος Κουτσομητόπουλος είναι πολιτικός επιστήμονας, δημοσιογράφος, με αναγνωρισμένη από την πολιτεία αντιδικτατορική δράση την περίοδο 67-74΄και εδώ και δεκαετίες μελετητής των οικονομικών συνεπειών της γερμανικής κατοχής, γνωστός από τις διαχρονικές παρεμβάσεις του, ενεργός υποστηρικτής της διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων