Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι σκεφτόταν ο πρωθυπουργός της χώρας όταν σκάρωνε τον συγκεκριμένο ανασχηματισμό, ούτε πολύ περισσότερο αν χαμογελούσε εύθυμα κάτω από τα μουστάκια, την ώρα που έβαζε στο χαρτί αυτές τις απίθανες φιγούρες. Είναι γνωστό άλλωστε ότι αυτός ο πρωθυπουργός, δεν διαθέτει μουστάκια…
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο συγκεκριμένος ανασχηματισμός, περισσότερο από κάθε άλλον ανασχηματισμό στο παρελθόν, υπηρετεί έναν συγκεκριμένο κώδικα, και καλό είναι να απαριθμήσουμε τα κρίσιμα στοιχεία του.
Η σοβαρότητα που αποπνέει το σύνολο των ανθρώπων που πλαισιώνουν αυτόν τον ανασχηματισμό, είναι απολύτως εναρμονισμένη με τη σθεναρότητα που οφείλουν να κρατήσουν ως κυβερνητικό σύνολο, έναντι όλων αυτών που επιβουλεύονται το λαό και το μέλλον του τόπου μας… Όπως αντιλαμβάνεστε οι εξελίξεις αναμένονται αποκαρδιωτικές…
Το αυξημένο ειδικό βάρος των ΑΝΕΛ σε αυτόν τον ανασχηματισμό – εκπροσωπούνται με επτά υπουργούς και υφυπουργούς – είναι προφανώς ευθέως ανάλογο της πολιτικής μπέσας την οποία επέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια, στα κρίσιμα και σοβαρά ζητήματα, χοροστατούντος βεβαίως του ίδιου του αρχηγού τους… Είναι φανερό λοιπόν ότι η αυξημένη παρουσία των ΑΝΕΛ, επισφραγίζει την πχιότητα του συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος…
Το πολιτικό στίγμα που διαχέεται στο περιβάλλον από αυτόν τον ανασχηματισμό, μετουσιώνει την διαχρονικότητα των προθύμων, και…
ενσωματώνει το πολύτιμο DNA όλων αυτών που υπηρέτησαν το «σωτήριο» έργο των μνημονίων, σε όλες τις διαβαθμίσεις και τα στάδια υλοποίησής του. Ένα «απ’ όλα έχει ο μπαχτσές» είναι διάχυτο σε αυτόν τον πολιτικό αχταρμά, και η χρηστική του διάσταση είναι πως προετοιμάζει το έδαφος για το μεγάλο πολιτικό τέρας…
Δηλαδή για τον πολιτικό συρφετό απροσδιορίστου ταυτότητας και πολιτικής φυσιογνωμίας, που θα κληθεί ως μια γροθιά και με μια ακαταμάχητη υπερπλειοψηφία, να υπηρετήσει τις μεταμνημονιακές απαιτήσεις μιας μεταμορφωμένης Ελλάδας, στο επίπεδο των πολιτικών και εθνικών εκχωρήσεων, τώρα που έχει πλέον ολοκληρωθεί η μετάβαση του καθεστώτος διοίκησης, στα χέρια δοτών. Και όσο γελάμε αφελώς με την ξεφτίλα τους, τόσο από την πίσω πόρτα εξοικειωνόμαστε με αυτή την εφιαλτική ιδέα…
Το κεντρικό πολιτικό μήνυμα τέλος το οποίο είναι διάχυτο από αυτόν τον ανασχηματισμό, είναι η πλήρης απαξίωση της πολιτικής… Είναι η μετατροπή των πολιτικών σε καταγέλαστες διαχειριστικές παραφυάδες… Είναι η υπερενίσχυση μιας σχέσης αηδίας ανάμεσα στον πολίτη και στον πολιτικό διαχειριστή, που επιδιώκει να αποπολιτικοποιήσει την κριτική… Να εκχυδαΐσει την πολιτική καθημερινότητα… Να αποθαρρύνει την πολιτική προσδοκία…
Όχι κύριοι…
Αυτό το κυβερνητικό σχήμα πολλαπλών ισορροπιών και εξωνημένων πολιτικών επενδύσεων, δεν είναι για γέλια.
Για γέλια είμαστε εμείς που συνεχίζουμε να ανεχόμαστε αυτή την αθλιότητα. Αυτό το κυβερνητικό σχήμα είναι για κλάματα… Είναι η έκφραση του ευτελισμού που χρειάζεται αυτό το αίσχος που στήσανε για να προχωρήσει… Είναι η εγγύηση πως το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει αυτό ο τόπος για όλα όσα έρχονται θα είναι πανάκριβο…
Είναι σε τελευταία ανάλυση, το πρόπλασμα της πολιτικής τραγωδίας που θα παιχτεί ΚΑΙ μετά της εκλογές που έρχονται, αν δεν αποφασίσουμε εμείς να τροποποιήσουμε τους όρους… Το πραγματικό διακύβευμα… Και τους πρωταγωνιστές…
