Η χώρα κινείται μεταξύ τιποτολογίας και τερατολογίας – τι να σου κάνει και η άνοιξη.
η συνέχεια της καλής εφημερίδας και πάντα συνεπής στις προτεραιότητές της.
Ρεσάλτο στη ΔΕΗ βλέπει ο κ. Σκουρλέτης, κανείς δεν είναι πιο αριστερός από εμένα, απαντάει ο Τσίπρας – της «πουτάνας του Νότου» γίνεται. Οι διαπραγματεύσεις είναι σκληρές, δεν θα υποχωρήσουμε, λέει η κυρία Αχτσιόγλου, η συμφωνία είναι ante portas, λέει ο κ. Τσακαλώτος – απ’ την Κική και την Κοκώ, ποιαν να πιστέψω; Αρατε πύλας
που λέει και ο κ. Φίλης, ακόμα τούτη την άνοιξη ραγιάδες-ραγιάδες και θα αναστήσει ο Τσίπρας την οικονομία. Από πέρσι το Πάσχα την ανασταίνει, αλλά
η ρουφιάνα τα ’χει στυλώσει! τέζα! για να τον εκθέσει. Πρώτη φορά βλέπω οικονομία να διαβάζει εφημερίδες για να υπονομεύσει την κυβέρνηση.
(Με την ευκαιρία, να καταγγείλω στον κ. Τζανακόπουλο ότι χθες ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Στουρνάρας έπιναν ούζα στις Τζιτζιφιές – οι πουτάνες του Νότου, εν δράσει!) Ευτυχώς που η τέχνη διαγράφει εκ νέου μια μεγάλη πορεία -αυτήν που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός- κάναμε έγχρωμο τον Ζήκο! Σε 99 χρόνια θα βλέπουμε μαυρόασπρο το Survivor – «κραυγές από σκυλάδικο,
η νύχτα ένα τρελάδικο»…
…ενώ μέσα στον καθρέφτη μας «η οθόνη βουλιάζει». Και ο Καραϊσκάκης καλπάζει. Οσο πιο μακριά από μας μπορεί. Οχι όμως και ο κ. Σημίτης. Εσκασε μέσα στις νύχτες σαν βεγγαλικό και γέμισε με μικρές φωσφορικές φατσούλες Σημίτη ο ουρανός. «Αν δεν ήξερα τι γινόταν, είμαι βλαξ. Αν ήξερα, είμαι συνένοχος» – όχι! δεν παραδέχθηκε κάτι τέτοιο ο Μέγας Χρηματιστηριακός (όπως ήδη από το 1999 γράφαμε), απλώς
άρχισε να πυροβολεί ανάμεσα στα μάτια τον Ακη, τον Γιάννος, τον Μαντέλη, τον Τσουκάτο – πάει, χάνεται ο χορός των γηραιών διαβόλων, τα κλωνοτσιράκια τους, σαν άλλες άθλιες Τρωαδίτισσες, σε άλλων Αχαιών τις κλίνες, έχουν καταντήσει,
κλίνες που τρίζουν σαν άδικες κατάρες, δώσε και το ασφαλιστικό –όσον κάνουμε πως πολεμάμε για τη ΔΕΗ– δώσε και το αφορολόγητο, δώσε και τα εργασιακά, κι όταν αποτελέψουμε, δώσε και τη ΔΕΗ, ας πάει και το παλιάμπελο.
Αγωνιστήκαμε! τι άλλο να κάναμε; φέρε μια κόκκινη σημαία να σκουπίσω τα δάκρυά μου. Πήγα στην Καισαριανή γαρύφαλλα, προσκύνησα στο κονάκι του Μπελογιάννη, εκτελώ τις διαταγές του Σόιμπλε, έκανα φύλλο και φτερό τη Λίστα Λαγκάρντ, έδωσα στον Λάτση το Ελληνικό, κανείς δεν είναι πιο αριστερός από εμένα, καμιά πουτάνα του Νότου δεν μου παραβγαίνει.
Θριαμβικοί ιαμβικοί της τιποτολογίας και μεγαληγορικοί δεκαπεντασύλλαβοι της τερατολογίας μην ξεχνάτε τη χώρα μου.
Κι εσύ, συντροφάκι των παλιών καιρών, που τα κοκαλάκια της ψυχής ασπρίζουν στο σύνορο της ερήμου παλεύοντας να το κρατήσεις κλειστό, «απόψε μη μιλήσεις για ποιήματα και για τον πόνο που σου σφάζει τα νεφρά, ο δίπλα δεν ακούει τα χτυπήματα, μες στη βροχή δεν πιάνω τα μηνύματα» – αν το θυμάμαι
καλά, διότι τη μνήμη μου την τρώνε τα σκυλιά…
ΥΓ.: Αυξήθηκε η κατανάλωση καρύδας στη χώρα! Οι Ελληνες βλέπουν Survivor και μασουλάνε! Μα τη Μεγαλόχαρη! Δεν είναι πλάκα, είναι είδηση…
*Πηγή: enikos.gr
