Η Iskra παραθέτει προς προβληματισμό των αναγνωστών της δύο χαρακτηριστικά κείμενα για τις τελευταίες εξελίξεις της δεύτερης αξιολόγησης ανάμεσα σε Σόιμπλε, ΔΝΤ και Ελλάδα.
Το μνημόνιο Plus και ο κίνδυνος επιστροφής στο 2015
Του Γ. Αγγέλη*
Σόιμπλε και ΔΝΤ τα τελευταία 24ωρα με δημόσιες δηλώσεις τους ξεκαθάρισαν τις προϋποθέσεις για τους όρους συμφωνίας με την Αθήνα λίγο πριν από τις αλλαγές στον Λευκό Οίκο και την ενδεχόμενη απόσυρση του Ταμείου από την Ευρωζώνη.
Οι θέσεις Βερολίνου και ΔΝΤ διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό δίλημμα για την κυβέρνηση καθώς σε κάθε περίπτωση συνδέουν το ενδεχόμενο συμφωνίας με μία αυστηρότερη επέκταση του Μνημονίου πέραν του 2018 με όρους ΔΝΤ (Μνημόνιο Plus) ή με έναν νέο κύκλο αμφίβολης διαπραγμάτευσης με τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια για ένα νέο σκληρό μεσοπρόθεσμης διάρκειας μνημονιακό πρόγραμμα χωρίς ΔΝΤ.
Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ σε απόλυτη σύμπνοια με τους Τόμσεν και Ράις άνοιξε χθες σε συνέντευξή του, για πρώτη φορά, το ενδεχόμενο υλοποίησης του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ, αλλά ταυτόχρονα έθεσε τέτοιους όρους για το ενδεχόμενο αυτό που να θυμίζουν… 2015.
Την ίδια στιγμή, διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες αναφέρουν ως απάντηση σε σχετική ερώτηση του “Κ” ότι η παρέμβαση Σόιμπλε, σε συνδυασμό με τις διευκρινίσεις δώδεκα ώρες πριν από τον Τζέρι Ράις του ΔΝΤ, βάζει την ελληνική κυβέρνηση μπροστά σε ένα σαφές δίλημμα: ή δέχεται γρήγορα τα μέτρα που έχουν προσδιορισθεί για την κάλυψη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ πριν από τυχόν απόσυρση του ΔΝΤ ή δρομολογείται νέο πρόγραμμα με αυστηρότερους όρους και τον ESM στη θέση του ΔΝΤ. Kάτι, βέβαια, που δύσκολα μπορεί να κλείσει γρήγορα και με όρους χρηματοδοτικής επιβίωσης της Ελλάδας…
Όπως παρατηρούν οι ίδιοι κύκλοι:
-Οι όροι αυτοί είναι γνωστοί στην κυβέρνηση της Αθήνας από την αρχή του προγράμματος.
-Ο μόνος αρμόδιος για να λύσει τη “διαφορά” μεταξύ Ευρωζώνης και ΔΝΤ είναι η ελληνική κυβέρνηση, με την προώθηση της λήψης μέτρων που έχουν τεθεί στο τραπέζι από το ΔΝΤ για να γεφυρωθεί το “χάσμα” μεταξύ των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα (1,5% του ΑΕΠ το ΔΝΤ και 3,5% του ΑΕΠ η Ευρωζώνη).
-“Κανείς δεν θέλει το χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη συμφωνίας να επεκταθεί” τόσο που να καταστεί πιθανή στο μεταξύ η απεμπλοκή και απόσυρση του ΔΝΤ (από τυχόν αλλαγές στην πολιτική των ΗΠΑ στο ΔΝΤ του οποίου είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος μέτοχος). Και αυτό γιατί κάτι τέτοιο “θα σημάνει το τέλος του ισχύοντος προγράμματος” και την έναρξη διαπραγμάτευσης για νέο με τον ESM στη θέση του ΔΝΤ.
-Ένα τέτοιο ενδεχόμενο λόγω των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρωζώνη “θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε καθυστέρηση έναρξης ενός νέου προγράμματος αφήνοντας την Ελλάδα χωρίς χρηματοδότηση” στο μεταξύ. Και αυτό θα έχει δραματικές συνέπειες καθώς είναι ήδη γνωστό ότι “η Αθήνα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις πληρωμές δανείων στο δίμηνο Ιουνίου – Ιουλίου”, που ξεπερνούν τα 7 δισ. ευρώ.
Η “λύση” και οι διαμεσολαβητές
Στις συναντήσεις που είχε στο Παρίσι ο κ. Τσακαλώτος και στις Βρυξέλλες μαζί με τον κ. Χουλιαράκη, έγινε σαφές στους Έλληνες αξιωματούχους ότι τα όρια της γαλλικής παρέμβασης αλλά και της Κομισιόν είναι περιορισμένα, καθώς τον έλεγχο των διαπραγματεύσεων μέσω του Eurogroup εξακολουθεί να κρατά ο κ. Σόιμπλε με εκτελεστικό βραχίονα τον κ. Ρέγκλινγκ επικεφαλής του ESM.
H διαμεσολάβηση του κ. Σαπέν, Μοσκοβισί και Γιούνκερ περιορίζεται στο:
-Να πείσουν το ΔΝΤ και τον Σόιμπλε να ικανοποιηθούν από μία φόρμουλα νομοθέτησης των μέτρων που να …αντέχει το πολιτικό σύστημα και η πολιτική σταθερότητα της κυβέρνησης.
-Να πιέσουν την ελληνική κυβέρνηση να κάνει τα απαραίτητα νομοθετικά βήματα νομιμοποίησης αυτών των μέτρων από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Πέραν αυτών όμως έχει δοθεί εντολή από το Eurogroup για τη δημιουργία ενός “ισχυρότερου του ισχύοντος μηχανισμού” που να διασφαλίζει, όπως είχε δηλώσει στην τελευταία συνέντευξή του στο Capital. gr ο κ. Ρέγκλινγκ, την εφαρμογή των μέτρων για 4-5 έτη μετά το τέλος του προγράμματος (2018).
Ο κ. Ρέγκλινγκ περιέγραψε με αυτόν τον τρόπο χωρίς να ονοματίσει τον περιβόητο “κόφτη” για διάστημα πολύ πέραν του 2018.
Τα μέτρα αυτά, όπως υπενθύμισε την Πέμπτη από την Ουάσινγκτον ο κ. Τζέρι Ράις, είναι εκείνα που είχε περιγράψει γραπτώς στην τελευταία δημόσια παρέμβασή του ο Πολ Τόμσεν, ήτοι διεύρυνση της φορολογικής βάσης (μείωση αφορολογήτου) και νέες περικοπές στις ισχύουσες συντάξεις προκειμένου να διασφαλισθεί το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018.
Η “δεύτερη γραμμή” Τσακαλώτου
Παρά τις δημόσιες διαψεύσεις κυβερνητικών στελεχών το οικονομικό επιτελείο έχει ήδη ετοιμάσει ένα πλαίσιο “προσαρμογών” που περιγράφουν τα μέτρα επέκτασης του “κόφτη” που ζητά ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ. Και στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ενώ όσον αφορά τις συντάξεις διευκρινίζεται αρμοδίως ότι οι όποιες “αλλαγές” μπορούν να ενσωματωθούν στο πλαίσιο αναπροσαρμογής των “προσωπικών διαφορών” στις ισχύουσες συντάξεις…
Εκείνο που επιδιώκει το οικονομικό επιτελείο, όπως διευκρινίζεται από συνεργάτες του υπουργού, είναι “μια νομοθετική φόρμουλα που να μην εκθέτει την Κυβέρνηση” στο εσωτερικό πολιτικό τοπίο. Ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ στοχεύει σε μία λύση-πακέτο όπου τα ζητήματα της αξιολόγησης, η δημοσιονομική πορεία μετά το πρόγραμμα και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους να συζητηθούν από κοινού…
Παρ’ όλα αυτά, από το περιβάλλον του Μαξίμου παραδόξως κυκλοφόρησε χθες, λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της συνέντευξης Σόιμπλε, “διαρροή” με θετικό σχόλιο για την παραδοχή ύπαρξης σεναρίου απόσυρσης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα…
*Πηγή: capital.gr
Handelsblatt: Κίνηση τακτικής με διπλό μήνυμα ο «χρησμός» Σόιμπλε
Να αποκωδικοποιήσει τις δηλώσεις του Γερμανού υπ. Οικονομικών, που άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, επιχειρεί, σήμερα ο γερμανικός Τύπος.
«Θέλει ο Σόιμπλε ξαφνικά να μην συμμετέχει τελικά στο εξής το ΔΝΤ στη διάσωση της Ελλάδας, παρόλο που η γερμανική κυβέρνηση επιμένει εδώ και μήνες τόσο πολύ σε αυτό ακριβώς; Στο Βερολίνο και ειδικά στην Αθήνα κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές σάστισαν. Αλλάζει ξαφνικά ο Σόιμπλε τη στρατηγική του; Λαμβάνει προληπτικά μέτρα για το ενδεχόμενο το ΔΝΤ να αποχωρήσει από τη διάσωση;», αναφέρει, σημερινή ανάλυση της Handelsblatt.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, η εφημερίδα του Ντίσελντορφ, φιλοξενεί διαρροές από το γερμανικό ΥΠΟΙΚ, που σπεύδει να διευκρινίσει ότι οι δηλώσεις του Σόιμπλε αφορούσαν ένα καθαρά υποθετικό ενδεχόμενο. «Εμμένουμε στο ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει», λένε οι πηγές χαρακτηριστικά.
Ο αρθρογράφος της Handelsblatt, ωστόσο, αμφιβάλλει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «προβαίνει απερίσκεπτα σε μια τέτοια δήλωση» και επικαλείται υψηλόβαθμο εκπρόσωπο της γερμανικής κυβέρνησης, ο οποίος επισήμανε ότι «βεβαίως ο Σόιμπλε, κάνοντας μια τέτοια δήλωση, έχει πάντα κάποια σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού του».
Επισημαίνει επίσης ότι ενδεχόμενη αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης εν μέσω προεκλογικού αγώνα στη Γερμανία «θα ήταν εφιάλτης» για τους Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ, και σημειώνει ότι «όλοι οι εμπλεκόμενοι ποντάρουν να υπάρξει τον Απρίλιο ή το αργότερο τον Ιούνιο συμφωνία με το ΔΝΤ για τις προϋποθέσεις συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης. Ήδη αυτό θα είναι δύσκολη υπόθεση για τον Σόιμπλε, καθώς το ΔΝΤ θέλει να παράσχει ελάφρυνση χρέους στην Ελλάδα, κάτι που απορρίπτει όμως κατηγορηματικά η γερμανική κυβέρνηση».
Ενδεχόμενη αποχώρηση του ΔΝΤ θα ήταν «το σοβαρότερο όλων των πιθανών ατυχημάτων για το Βερολίνο», σχολιάζει το δημοσίευμα, καθώς τότε θα έπρεπε η γερμανική βουλή να ψηφίσει εκ νέου για το ελληνικό πρόγραμμα, με την επίτευξη πλειοψηφίας να είναι «υπερβολικά αβέβαιη» εντός της ΚΟ των χριστιανικών κομμάτων.
Επιπλέον μια τέτοια ψηφοφορία λίγους μήνες πριν τις εκλογές θα ήταν η «ιδανική πάσα» για το δεξιό λαϊκιστικό κόμμα AfD. «Αυτή την ψηφοφορία δεν τη θέλει κανείς, ούτε ο Σόιμπλε», σημειώνουν γερμανικοί κυβερνητικοί κύκλοι, επισημαίνοντας ότι παρά το γεγονός ότι ο Γερμανός υπ. Οικονομικών είναι προ πολλού θιασώτης της ιδέας να καθιερωθεί ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης που να λειτουργεί χωρίς τη βοήθεια του ΔΝΤ, «βεβαιότατα τώρα δεν είναι η στιγμή για κάτι τέτοιο».
Σύμφωνα με τη Handelsblatt, «αυτό το γνωρίζει και ο Σόιμπλε. Γι’ αυτό οι δηλώσεις του έχουν μάλλον χαρακτήρα τακτικής. Ο Γερμανός υπ. Οικονομικών έστειλε έτσι ένα μήνυμα στην Ελλάδα:
«Δώστε τα όλα, εφαρμόστε τους όρους λιτότητας, διότι χωρίς το ΔΝΤ θα καταφύγουμε σε πολύ σκληρότερα μέτρα. Και έστειλε και μήνυμα στους δικούς του ανθρώπους: Αν θέλουμε να αποτρέψουμε μια εφιαλτική ψηφοφορία στη Μπούντεσταγκ λίγο πριν τις εκλογές, πρέπει τους προσεχείς μήνες να συμφωνήσουμε με το ΔΝΤ – και σε αυτή τη διαδικασία να κάνουμε και υποχωρήσεις».