Ο κρατούμενος Βασίλης Δημάκης βρίσκεται στην 27η μέρα απεργίας πείνας και 6ης δίψας, με το νόμιμο αίτημα να του χορηγηθεί εκπαιδευτική άδεια για να παρακολουθεί τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο με ηλεκτρονικό βραχιολάκι. Η άνευ προηγουμένου κίνηση του υπουργείου να δημοσιοποιήσει ανακοίνωση στην οποία εξηγεί για ποιον λόγο είναι αρνητικό στην άδεια αυτή, ενώ δεν είναι στη δική του αρμοδιότητα, πριν βγει μάλιστα η απόφαση από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά (η οποία τελικά απέρριψε το αίτημά του), αλλά και τα ειρωνικά σχόλια που συνόδευαν την ανακοίνωση αυτή, είναι αρκετά για να εξαγριώσουν όποιον και όποια σέβεται στοιχειωδώς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το υπουργείο επιτίθεται σε ΜΜΕ που στηρίζουν την χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας στον Δημάκη και μας θυμίζει ότι βρίσκεται στη φυλακή για ένοπλες ληστείες. Την ίδια ώρα καθηγητές του στο ΕΚΠΑ και φοιτητές κάνουν δηλώσεις στήριξης στον κρατούμενο και φοιτητή.
Ο κύριος Κοντονής δεν αρκέστηκε στην πρώτη ανακοίνωση όμως. Το υπουργείο έβγαλε και δεύτερη ανακοίνωση ώστε η έκθεση του να είναι πλέον απόλυτη, αφού μας διευκρινίζει μεταξύ άλλων πως δεν είναι στην αρμοδιότητα του υπουργείου η χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας. Άρα προς τι η πρώτη ανακοίνωση αναρωτιέται κανείς. Το ερώτημα φυσικά είναι ρητορικό. «Η χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Πειθαρχικού Συμβουλίου της φυλακής, που προεδρεύεται από εισαγγελικό λειτουργό. Σε δεύτερο βαθμό το αίτημα του κρατουμένου κρίνεται από το Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο αποφαίνεται τελειωτικά, με όλες τις εγγυήσεις της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης», γράφει η ανακοίνωση.
Στρέφεται μάλιστα επιθετικά απέναντι σε όσους αντέδρασαν στην πρώτη ανακοίνωση «Οι όψιμοι υποστηρικτές «δικαιωμάτων» τα οποία δεν περιλαμβάνονται στο νόμο ας αναλογιστούν τις ευθύνες τους» μας λέει ο υπουργός υψώνοντας το δάχτυλο, υπονοώντας πως αν ο κρατούμενος εκδήλωνε παραβατικότητα με αφορμή την άδεια αυτή όλοι εμείς που υπερασπιζόμαστε τη νομιμότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και έναν άνθρωπο ο οποίος πάλεψε μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες για να είναι σήμερα αριστούχος στο ΕΚΠΑ, θα είμαστε υπεύθυνοι σε αυτή την περίπτωση. Να θυμηθούμε επίσης με την ευκαιρία πως η άδεια στον Νίκο Ρωμανό να παρακολουθεί τα μαθήματά του με ηλεκτρονική επιτήρηση είχε δοθεί με απόφαση των υπουργών Δικαιοσύνης και Παιδείας οι οποίοι εξέδωσαν υπουργική απόφαση που αφορά φυσικά όλους τους κρατούμενους.
Ο Δημάκης να σημειώσουμε μεταφέρθηκε από τις φυλακές Πατρών στον Κορυδαλλό για να παρακολουθεί τα μαθήματα στη σχολή του και σήμερα του ζητούν να το κάνει εξ’ αποστάσεως δίνοντάς του δικαίωμα μίας ώρας εβδομαδιαίως στο διαδίκτυο. Αν δεν είναι υποκρισία αυτό, τότε πως να το ονομάσουμε;
Διαβάζω ξανά και ξανά, την απάντηση του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη, στην ανακοίνωση του υπουργού δικαιοσύνης, καθώς τη βρήκα συγκλονιστική και δηλωτική μίας πολιτικής σαθρής σε σχέση με το σωφρονιστικό σύστημα. Δεν είναι το πιο εύκολο θέμα για την οποιαδήποτε κυβέρνηση, η παρούσα όμως θα έπρεπε να αποδείξει έμπρακτα ότι είναι ένα από τα στοιχήματά της. Αντ’ αυτού διαβάζουμε ανακοινώσεις ντροπής. Έχουμε γράψει ξανά και ξανά για τις παθογένειες, τα ισχυρά κυκλώματα των φυλακών και έχουμε επαινέσει τις μεμονωμένες πρωτοβουλίες που επέτρεψαν μια αχτίδα φωτός εντός των φυλακών όπως είναι τα καλλιτεχνικά εργαστήρια.
Προσωπικά έχω συνεργαστεί με το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας στις φυλακές Κορυδαλλού και έχω δει και στην πράξη πως η εκπαίδευση είναι η απάντηση, ο τρόπος και η λύση. Είναι συγκινητικό να βλέπεις τη λαχτάρα ανθρώπων την ώρα που ανακαλύπτουν τη χαρά του βιβλίου, της ανάλυσης της σύνθεσης και της δημιουργίας. Δυνατότητες που δεν ανακάλυψαν νωρίτερα γιατί η ζωή τους στέρησε όχι απλά τη βασική εκπαίδευση αλλά και κάθε δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με διαδικασίες αυτονόητες για τους πολλούς. Αυτή είναι η λύση λοιπόν. Εκτός αν θέλουμε κολαστήρια ψυχών, αμπάρια για το «απόβαρο» μιας κοινωνίας που έτσι κι αλλιώς νοσεί βαριά, πράγμα που φαίνεται και από τη χροιά του λόγου μιας ανακοίνωσης υπουργείου που απευθύνεται σε απεργό πείνας και δίψας.
Το να τιμωρείς έναν άνθρωπο που βρέθηκε ανήλικος στη φυλακή και κατόρθωσε να εισαχθεί στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, δεύτερος σε κατάταξη ανάμεσα στους μαθητές των εσπερινών λυκείων της Ελλάδας, μετατρέποντας την απόγνωση και την κατάθλιψη σε δίψα για ζωή και πρόοδο, σημαίνει απλά πως δεν τον λογαριάζεις για άνθρωπο, για να μιλήσουμε χωρίς υπεκφυγές. Το μήνυμα που στέλνεις δε σε όσους επιλέξουν να βγουν στο φως είναι «Μην κάνετε τον κόπο».
Ο Βασίλης Δημάκης, έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο των φυλακών, όμως αρνείται να εξεταστεί και ο γιατρός επισημαίνει ότι από αύριο θα έχει σοβαρά θέματα στην υγεία του. Ας αντιστρέψουμε το ερώτημα που έθεσε το υπουργείο: Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν χαθεί η ζωή του για την εκπαιδευτική άδεια που δικαιούται και δεν του τη δίνετε κύριε Κοντονή; Το δικαστικό σώμα δεν το ρωτώ . Εξάλλου την πλειοψηφία των λειτουργών οι Δημάκηδες την ενοχλούν, ποτέ οι ολιγάρχες.
Ο επίλογος ανήκει στον ίδιο τον κρατούμενο ο οποίος συνοψίζει εξαιρετικά την ουσία της υπόθεσης της ζωής του
«Σας δηλώνω λοιπόν ότι ενδόμυχα αρνούμαι να ενδώσω στην προσπάθειά σας να με μετατρέψετε ξανά σε αυτό που μετά κόπων και βασάνων πάλεψα και κατάφερα παραδεδεγμένα εκ των αποτελεσμάτων του να αποποιηθώ – παρά τις αντιξοότητες που μου θέτατε διαρκώς, προκειμένου να με ακινητοποιήσετε και κατόπιν να με μετατρέψετε ξανά σ’ αυτό που αρνήθηκα να συνεχίσω να είμαι.
Σας δηλώνω ότι σήμερα ανακοίνωσα και στους οικείους μου, έχοντας σώας τας φρένας και σε πλήρη συνείδηση, ότι θα χρεωθείτε ως αριστερή υποτίθεται κυβέρνηση με ακροδεξιές αποφύσεις τον πρώτο νεκρό που διεκδικούσε όσο ευγενικά μπορούσε το δικαίωμά του στην εκπαίδευση».
Πηγή:tvxs.gr
