Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την αντιλαϊκή της πολιτική έχει πετύχει,πέραν των πολλών άλλων κακών,να στήσει ξανά στα πόδια της την Νέα Δημοκρατία και να της δώσει την δυνατότητα να διεκδικεί και πάλι την εξουσία.
Η ΝΔ προσπαθεί σήμερα να δημιουργήσει την απατηλή εικόνα μιας δύναμης που έχει αλλάξει, που έχει βάλει μυαλό και γι αυτό θεωρεί ότι της αξίζει η επιστροφή στην διακυβέρνηση της χώρας,παρά το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός την μαύρισε πριν από δύο μόλις χρόνια. Η πραγματικότητα είναι ότι η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο δεν έχει αλλάξει αλλά αντιθέτως η πολιτική της, το πρόγραμμά της,η ιδεολογία της είναι στον ίδιο νεοφιλελεύθερο-συντηρητικό δρόμο που οδήγησε και στην κρίση και στην μνημονιακή καταστροφή.
Η ΝΔ σήμερα είναι το ίδιο κόμμα με αυτό που οδήγησε -εναλλάξ με το ΠΑΣΟΚ -στην οικονομική κρίση με την πολιτική της στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, που συγκυβέρνησε μαζί με το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζοντας με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο μέρος του πρώτου μνημονίου,που ψήφισε και εφάρμοσε με το ΠΑΣΟΚ το δεύτερο μνημόνιο ,που ψήφισε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλο το μνημονιακό μπλοκ το 3ο μνημόνιο και ετοιμάζεται τώρα για να κυβερνήσει προτείνοντας στην ουσία ένα τέταρτο μνημόνιο.
Θα πρέπει να έχουν μεγάλη δόση μαζοχισμού και πολιτικής αμνησίας όσοι πιστεύουν στις διακηρύξεις της Νέας Δημοκρατίας.
ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ, ΙΔΙΟ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμμένοι:
Ο Κ.Μητσοτάκης προσπαθεί να καλλιεργήσει για τον εαυτό του το προφίλ του νεωτεριστή, του μεταρρυθμιστή, του ανοιχτού στις διαφορετικές ιδέες.Όλα αυτά είναι ψεύτικες εικόνες επικοινωνιακού χαρακτήρα, τις οποίες επεξεργάζεται ο νέος σύμβουλός του κος Θεοδωρικάκος(παλιός κνίτης και αυτός) ,ο οποίος τον έχει πείσει μάλιστα να αναφέρεται περισσότερο στα λαϊκά στρώματα,στους ανέργους και στη νεολαία. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκει να βγάλει από πάνω από την ΝΔ τη ρετσινιά του κόμματος των μεγάλων συμφερόντων και να ανακτήσει όχι μόνο τις παραδοσιακές συμμαχίες της που αποδιαρθρώθηκαν κατά την διάρκεια των μνημονίων, αλλά και να γίνει πιο ελκτική στα πιο λεηλατημένα θύματα των μνημονίων δηλαδή στα θύματα της δικής της πολιτικής.Αυτό παραπέμπει στο σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου ο βιαζόμενη αγαπά τον βιαστή της αλλά φαίνεται ότι- όπως έχουν γίνει τα πράγματα- η απόσταση της πολιτικής από την ψυχιατρική είναι ένα τσιγάρο δρόμος.Η ΝΔ ως κατεξοχήν εκπρόσωπος του κεφαλαίου και της αστικής τάξης στη χώρα μας έχει ανάγκη να δημιουργήσει ένα ευρύτερο ακροατήριο,ωστόσο η γραμμή της είναι καθαρή: Θέλει να εκπροσωπήσει και να υπηρετήσει τα συμφέροντα του τμήματος εκείνου της αστικής τάξης και όσων μεσαίων στρωμάτων δεν χτυπήθηκαν από την κρίση,δηλαδή κατά βάση των κερδισμένων στην διάρκεια των μνημονίων.Εκεί είναι εστιασμένη η προσπάθειά της και όλα τα άλλα που αφορούν τα λαϊκά στρώματα έχουν επικοινωνιακή αξία,πλην όμως μηδαμινή σημασία στον πολιτικό σχεδιασμό της.
Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Η Ν.Δ. έχει τις ίδιες ευθύνες μαζί με το ΠΑΣΟΚ για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από την μεταπολίτευση μέχρι το 2009.
Η παρακμή της χώρας είναι και δικό της έργο αφού:συντήρησε μια γραφειοκρατική δημόσια διοίκηση με ρουσφετολογική πρακτική και ένα κράτος που έκανε μονοψώνιο στους διαπλεκόμενους εργολάβους,διαμόρφωσε μια οικονομία μη βιώσιμη αλλά με πολύ πλούσιους επιχειρηματίες,δημιούργησε ένα ευάλωτο κοινωνικό κράτος που το απομυζούσαν τα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά συμφέροντα,απογύμνωσε την εργασία από προστατευτικά μέτρα,διεύρυνε την φοροαποφυγή του κεφαλαίου και την φοροδιαφυγή των μικροαστικών στρωμάτων ώς μέθοδο επίτευξης κοινωνικών συμμαχιών.Μαζί με το ΠΑΣΟΚ που είχε την πρωτοκαθεδρία στα συγκεκριμμένα ζητήματα στήριξε τα δύο πλήρως αποτυχημένα “μεγάλα οράματα” όπως ήταν η ένταξη στο ΕΥΡΩ και η διεξαγωγή των ολυμπιακών αγώνων ,που αμφότερα ήταν απόλυτα ζημιογόνα.Μέσω αυτών έδωσαν την χαριστική βολή με την αποβιομηχάνιση της χώρας,με την διόγκωση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους,ενώπροκάλεσαν μεγάλη επιβάρυνση στο περιβάλλον με τα φαραωνικά έργα.Επίσης από κοινού με το ΠΑΣΟΚ απομύζησαν την ελληνική οικονομία με τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες και τις μίζες,εκποίησαν μεγάλο τμήμα της δημόσιας περιουσίας,στήριξαν αφειδώς το σύστημα διαπλοκής στη χώρα μας.
Με λίγα λόγια η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ έκαναν όλα εκείνα που συνέβαλαν τα μέγιστα στην έλευση της κρίσης και των μνημονίων.
Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Το δυστύχημα για τη χώρα μας, είναι ότι εκλήθησαν να βγάλουν την χώρα από την κρίση οι πολιτικές δυνάμεις που ήταν υπεύθυνες για την οικονομική κρίση και οι οποίες έσπρωξαν τελικά τη χώρα στην καταστροφική δίνη των μνημονίων ,που είναι ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας.
Στην δεύτερη περίοδο λοιπόν της κρίσης και των μνημονίων η ΝΔ πολύ γρήγορα έκλεισε την αρχική αντιμνημονιακή της παρένθεση και εντάχθηκε ως ένας βασικός πυλώνας στήριξης και εφαρμογής των μνημονίων.
Όλα τα αρνητικά αποτελέσματα της θεόρατης ανεργίας,της δραστικής περικοπής μισθών και συντάξεων,της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων ,της αρπαγής δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας,της υπερφορολόγησης,της φτωχοποίησης του λαού ,του κλεισίματος μικρών επιχειρήσεων,της τεράστιας μείωσης του ΑΕΠ ,της διόγκωσης του χρέους, και τόσων άλλων οφείλονται στις πολιτικές που άσκησε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Φυσικά στις ίδιες ράγες κινείται και η σημερινή κυβέρνηση της οποίας το 3ο μνημονιακό πρόγραμμα το έχει υπερψηφίσει και αυτό η ΝΔ.
ΝΔ ΣΗΜΕΡΑ: ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΟΠΩΣ ΣΑΜΑΡΑΣ
Το ερώτημα συνεπώς που προκύπτει είναι: τι διαφορετικό προτείνει η ΝΔ με το δικό της πρόγραμμα.Μήπως θα ακυρώσει τα προηγούμενα μνημόνια;Φυσικά και όχι.Μήπως προβάλει έστω και μια δειλή αμφισβήτηση στην καταστροφική πολιτική Σαμαρά;Το αντίθετο ,την εκθειάζει και την καμαρώνει.Μήπως θα καταργήσει ειδικά το 3ο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το οποίο,αφού πρώτα το ψήφισε ,εκ των υστέρων το κρίνει αρνητικά;Φυσικά και όχι.Το διαφορετικό μείγμα πολιτικής δεν συνιστά διαφορετική πρόταση.Αντιθέτως με τις τελευταίες ομιλίες του ο κος Μητσοτάκης εμφανίζεται πολύ πιο γαλαντόμος σε αντεργατικές μεταρρυθμίσεις ιδίως σε αυτές που προτείνει το διεθνές Νομισματικό Ταμείο.Είναι χαρακτηριστική η φράση του στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ο.της ΝΔ:Πάρτε μεταρρυθμίσεις και δώστε μας μεγαλύτερα περιθώρια δημοσιονομικής προσαρμογής και μικρότερα ελλείμματα.
Το πρόγραμμα της ΝΔ και όσα διακήρυξε στη Θεσσαλονίκη ο Κ.Μητσοτάκης είναι πλήρως ενταγμένα σε μια λογική νέου μνημονίου.Αποδέχεται πλήρως την λογική της μείωσης των δαπανών στο όνομα της περιστολής των φόρων στις επιχειρήσεις που ισοδυναμεί με ακόμη μεγαλύτερη αποδιοργάνωση της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής ασφάλισης.Υπερακοντίζει στο ζήτημα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, υπόσχεται στους διεθνείς επενδυτές να κάνει την Ελλάδα μια ειδική οικονομική ζώνη όπου δεν θα ισχύει κανένας περιορισμός στην αδηφαγία του κεφαλαίου.
ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ
Ο κος Μητσοτάκης κινείται πάνω σε ορισμένες νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές σταθερές, οι οποίες όμως έχουν καταρεύσει και διεθνώς και στη χώρα μας:
Πρώτο: Είναι υπέρ του μικρού κράτους που σημαίνει ότι μια σειρά κρίσιμες λειτουργίες του κράτους που έχουν σχέση με την αναδιανομή και την κοινωνική προστασία θα πρέπει να ενταχθούν στην λειτουργία της αγοράς.Το μικρότερο κράτος-σύμφωνα με την ΝΔ -σημαίνει μικρότερο κρατικό προϋπολογισμό ,λιγότερους φόρους στο κεφάλαιο,λιγότερες κοινωνικές δαπάνες και εξατομίκευση της κοινωνικής ευθύνης με κατάργηση της καθολικότητας του κοινωνικού κράτους και μετατροπή του σε δίκτυο αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας.Μας προτείνει δηλαδή να αφεθεί η αγορά και η επιχειρηματικότητα να λεηλατούν ελεύθερα τους εργαζόμενους και τους πολίτες και ως αντιστάθμισμα να υπάρχει ένα φιλόπτωχο ταμείο απλά για να μην πεθαίνει ο κόσμος.Αλλά επειδή είμαστε στην Ελλάδα και επειδή όλα τα αστικά κόμματα χρησιμοποίησαν το κράτος ως λάφυρο και δύσκολα θα ξεφύγουν από αυτή τη σχολή σκέψης, το αποτέλεσμα θα είναι ότι το κράτος θα υπάρχει ως ισχυρή οντότητα για την διαφύλαξη των συμφερόντων των πιο πλούσιων στρωμάτων και ως μηχανισμός ρουσφετολογίας, ενώ θα αποδυναμωθεί πλήρως για τα λαϊκά στρώματα που δεν θάχουν στον ήλιο μοίρα.Στο ζήτημα αυτό έχουν ακουστεί, πάντως κατά καιρούς,απίθανα πράγματα με στόχο να απαξιώσουν κάθε τί δημόσιο,το οποίο- σε τελευταία ανάλυση-ήταν δικό τους δημιούργημα.Μέχρι ότι στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης(επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δηλαδή) είχε δημιουργηθεί -κάτω από την πίεση της αριστεράς -η τελευταία σοβιετική οικονομία της Ευρώπης.Αυτό ακούσαμε από σοβαρά χείλη και η φαντασία μας οργίασε βλέποντας νοερά τους Καραμανλήδες,τους Μητσοτάκηδες,τους Παπανδρέου,τον Σημίτη,τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο σαν μπολσεβίκους μπροστά από τα χειμερινά ανάκτορα.
Δεύτερο: Η ΝΔ είναι υπέρ της λογικής των μνημονίων ψυχή τε και σώματι.Τα ήθελε και και τα θέλει απεγνωσμένα ως μοχλούς διαμόρφωσης μιας νέας εφιαλτικής πραγματικότητας , ενός πιο άγριου καπιταλισμού που θα οδηγήσει στην εξόντωση της εργασίας και σε ένα νέο μοντέλλο συσσώρευσης και πιο επικερδούς αξιοποίησης του κεφαλαίου.Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι εκφωνήσεις διαφόρων στελεχών της ΝΔ ,προεξάρχοντος του Γεωργιάδη βεβαίως,που ομολογούσαν ότι αν δεν μας επιβάλονταν τα μνημόνια τότε θα έπρεπε να τα ανακαλύψουμε εμείς και να τα εφαρμόζαμε μόνοι μας.Κατά τον Κο Μητσοτάκη όπως και κατά τον Α.Τσίπρα θα γλυτώσουμε από τα μνημόνια μόνο όταν αυτά λήξουν και θα έχουν αφήσει ερείπια πίσω τους.
Τρίτο: Η ανάπτυξη -κατά την ΝΔ -δεν αφορά τους εργαζόμενους παρότι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο, αλλά την ιδιωτική επιχειρηματικότητα και μάλιστα την μεγάλη και ξένη επιχειρηματικότητα στην οποία έχει επενδύσει τα πάντα,αγνοώντας την μικρή επιχείρηση που αυτή συντηρεί το μεγαλύτερο ποσοστό απασχόλησης.Το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης της ΝΔ βασίζεται στη λογική του μεγάλου ιδιωτικού κέρδους.Οι τεράστιες ανισότητες που δημιουργούνται σε βάρος της εργασίας,οι απολύσεις,η απορρυθμισμένη εργασία δεν είναι γι αυτήν πρόβλημα αλλά αντιθέτως η προϋπόθεση της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται.Είναι γεγονός ότι τελευταία αναφέρεται,στην εργασία και στους μισθούς όχι φυσικά ως ρυθμισμένο δικαίωμα αλλά μόνο ως εθελοντική προσφορά των εργοδοτών.Ξεχνά όμως ότι αυτό που κυριαρχεί στη χώρα μας αλλά και διεθνώς είναι ότι ακόμη και σε περιόδους ανάπτυξης και μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου το κέρδος παραμένει στην πλευρά του εργοδότη, ενώ το εισόδημα από εργασία διαρκώς περιορίζεται ως μέγεθος σε σχέση με τα κέρδη.Αυτό συνέβη στη χώρα μας ακόμη και στην περίοδο των παχειών αγελάδων.Επιπλέον όλο και μικρότερο τμήμα της εργασίας χρησιμοποιείται ακόμη και όταν αυξάνεται το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν με αποτέλεσμα να έχουμε το φαινόμενο της άνεργης ανάπτυξης.
Τέταρτο: Η Ν.Δ όχι μόνο ομνύει στο ΕΥΡΩ και στο ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά υποτάσσεται πλήρως σε αυτό. Θεωρεί καταστροφική οποιαδήποτε έστω και δειλή αμφισβήτηση του δρακόντειου μηχανισμού της ευρωζώνης.Αυτό έχει μια λογική διότι εκπροσωπεί το τμήμα εκείνο της αστικής τάξης που έχει προσδεθεί απόλυτα με τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου,όμως αυτό την φέρνει σε αντίθεση με άλλα τμήματα της κοινωνίας ακόμη και τμήματα της μικρής και μεσαίας αστικής τάξης που αντικειμενικά συμπιέζονται από τους οδυνηρά ασφυκτικούς κανόνες λειτουργίας της ευρωζώνης και της ΕΕ. Στην πολιτική της γραμμή ηθελημένα παρακάμπτει το γεγονός ότι η εν λευκώ αποδοχή της ευρωζώνης είναι αυτή η στρατηγική που οδηγεί στην πλήρη απονέκρωση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας, και του αυτοδιοίκητου της χώρας.Είναι αυτή η γραμμή η οποία οδηγεί σε συνεχείς υποχωρήσεις και στα μνημόνια διαρκείας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
Με βάση όλα τα παραπάνω μπορεί να συμπεράνει ο κάθε καλόπιστος πολίτης ότι ενδεχόμενη επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στην κυβερνητική εξουσία όχι μόνο δεν συνιστά πολιτική αλλαγή αλλά αντίθετα θα οδηγήσει στην συνέχιση του δράματος και στην σκλήρυνση της πολιτικής των μνημονίων.Δεν έχει τίποτα θετικό να περιμένει ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,ο επαγγελματίας και ο μικρός επιχειρηματίας,ο αγρότης,ο επιστήμονας,ο νέος και η νέα με τα λίγα ή περισσότερα προσόντα,παρά μόνο περισσότερο μαύρο στη ζωή τους.
Με την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ από το καλοκαίρι του 2015 στην λογική των μνημονίων έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας ένα σκληρό μνημονιακό πολιτικό σύστημα, το οποίο θα αναπαράγεται όσο δεν παίζει έναν πιο ουσιαστικό ρόλο το μαζικό κίνημα και δεν συγκροτούν ένα πλατύ μέτωπο οι αντιμνημονιακές δυνάμεις με καθοριστική την συμβολή της πραγματικά ριζοσπαστικής και ανατρεπτικής αριστεράς.
Η μόνη πολιτική αλλαγή και μάλιστα με προοδευτικό πρόσημο θα μπορούσε να προέλθει από την συγκρότηση αυτού του μετώπου και την σημαντική ενίσχυσή του.
Σε κάθε περίπτωση η πολιτική αλλαγή στη χώρα μας είναι επιθυμητή και ευκταία αλλά ισοδυναμεί με ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο από αυτά της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ.
Βασικές παράμετροι αυτού του σχεδίου είναι η κατάργηση των μνημονίων, η βαθειά διαγραφή του χρέους,η κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων,ο παραγωγικός μετασχηματισμός της οικονομίας με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο,η ουσιαστική στήριξη των λαϊκών στρωμάτων ,η προοδευτική ανασυγκρότηση του κράτους,η στήριξη των δημόσιων αγαθών,της λαϊκής κατοικίας και των δικαιωμάτων,η έξοδος από την ευρωζώνη.Με λίγα λόγια όπως έχουν διαμόρφωθεί σήμερα τα πράγματα χρειάζεται οι εργαζόμενοι και ο λαός να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και με όρους της πιο πλατειάς λαϊκής συμμετοχής να πραγματώσουν το αίτημα της ελεύθερης,κυρίαρχης και δημοκρατικής Ελλάδας στην οποία θα ευημερεί ο λαός και όχι η ολιγαρχία και τα ξένα αρπακτικά.
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Επιστρέφοντας και κλείνοντας με το βασικό θέμα του σημειώματος πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η Ν.Δ.παρά την μνημονιακή της θητεία υπέστη μεν αξιόλογη φθορά αλλά δεν έπαθε την καθίζηση που υπέστη το ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια των μνημονίων -το οποίο πρακτικά υποκαταστάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εξέλιξη αυτή έχει σχέση όχι μόνο με τους παραδοσιακούς δεσμούς του κάθε κόμματος αλλά κυρίως με το είδος της πολιτικής που εφαρμόστηκε η οποία -μέχρις ενός σημείου φυσικά -είναι πιο οικεία στο δεξιό ακροατήριο.Η εξέλιξη αυτή την καθιστά την πιο συμπαγή καθεστωτική δύναμη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.Αυτό το γεγονός,ενώ από την μια μεριά συνιστά προτέρημα σταθερότητας για αυτήν ,από την άλλη την φοβίζει διότι βλέπει τις ισχυρές αμφισβητήσεις που λαμβάνουν αντισυστημικό χαρακτήρα σε Ευρώπη και Αμερική και προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να αποκτήσει έναν πιο λαϊκό λόγο και να απευθυνθεί στα λαϊκά στρώματα που είναι τα πιο οργισμένα και τα πιο επιρρεπή σε λύσεις που είναι ή φαντάζουν πιο αντισυστημικές.Όμως ένα κόμμα του κατεστημένου δεν μπορεί να το παίξει αντισυστημικά και αυτή είναι μια αντίφαση που δεν μπορεί να λύσει.Παράλληλα η ΝΔ μετατρέπεται σε ένα κόμα Σούπερ-Μάρκετ όπου χωράνε μέσα ακροδεξιοί,ρατσιστές και ξενοφοβικοί,οι λαϊκοί δεξιοί,οι νεοφιλελεύθεροι,οι κεντριστές,οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί.Ο Μητσοτάκης ακολουθεί την Μαοϊκή τακτική:αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν και σκοπίμως δεν ανοίγει εσωτερικά μέτωπα που διχάζουν και έχει «καβαλλήσει» πάνω στο αίτημα των εκλογών που αποτρέπει οποιονδήποτε να εγείρει διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της ΝΔ. Όμως αυτή η κατάσταση του δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα ικανότητας διακυβέρνησης και πολιτικής κατεύθυνσης.Άλλωστε είναι σίγουρο ότι με τόσα καπετανάτα που υπάρχουν στη ΝΔ και τόσους πρώην προέδρους δεν είναι αυτός η μοναδική πηγή εξουσίας μέσα στη ΝΔ.
Όμως τα πιο πάνω προβλήματα θα πολλαπλασιάζονται όσο η ΝΔ θα αδυνατεί να απαντήσει στα εξής κρίσιμα ερωτήματα αν και εφόσον γίνουν εκλογές:Με ποιούς συμμάχους θα κυβερνήσει εφόσον η περίπτωση αυτοδυναμίας δεν είναι εύκολη υπόθεση;Επίσης πως θα σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση ώστε να αποφύγει να γίνει γρήγορα αναλώσιμο κυβερνητικό σχήμα όπως όλες οι κυβερνήσεις στη διάρκεια των μνημονίων;
Τέλος υπάρχει ένα επί πλέον ερώτημα που προηγείται όλων των προηγούμενων ερωτημάτων. Η Ν.Δ. προτείνει εκλογές ,όμως τις θέλει πραγματικά τώρα;
Ο Α.Τσίπρας κατήγγειλε την Ν.Δ. ότι θέλει τώρα να αποτύχουν οι διαπραγματεύεσεις για να έρθει στα πράγματα και να εφαρμόσει τέταρτο μνημόνιο.Δεν αποκλείεται αυτή η εκδοχή όμως αυτό θα δημιουργούσε ένα αρκετά υπονομευμένο έδαφος σε οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας,διότι θα της έδινε την καυτή πατάτα στο χέρι.Πιο λογικό φαίνεται ότι ο Κ.Μητσοτάκης θα ήθελε να περάσει η σημερινή κυβέρνηση όλο το βαρύ μνημονιακό νομοθετικό φορτίο και μετά να κυβερνήσει επικαλούμενος τα τετελεσμένα και προβάλλοντας τον ισχυρισμό του για τις αρνητικές επιπτώσεις της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση έχουμε ένα θέατρο του παραλόγου που παίζεται μπροστά μας.Η ΝΔ ασκεί δομική αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση με την οποία δεν έχει ουσιώδεις προγραμματικές διαφορές.Υπόσχεται μια συμφωνία αλήθειας που πρακτικά σημαίνει ένα νέο μνημόνιο.Εμφανίζεται ως κάτι δήθεν νέο, όταν είναι στην ουσία ότι πιο παλιό και αποτυχημένο υπάρχει στην ελληνική πολιτική ζωή.Ο κος Μητσοτάκης πρέπει να ανάβει κάθε μέρα κεριά στον Αλέξη Τσίπρα γιατί με την πολιτική του τον ανέβασε σε ελάχιστο χρόνο στη θέση του διεκδικητή της εξουσίας.
Όμως για το λαό δεν πρέπει να υπάρχει δίλλημμα.
Η απάντηση είναι:Κανένας από τους δύο.
Δεν πρέπει επίσης να υπάρξει καμία εμπιστοσύνη στα απομεινάρια των μνημονιακής κεντροαριστεράς,ούτε στο νεοφασισμό. Οι εργαζόμενοι και τα λαίκά στρώματα πρέπει να σκεφτούν έξω από τα όρια που τους θέτει το μνημονιακό και μιντιακό κατεστημένο.Πρέπει να χαράξουν με τον αγώνα τους και την πολιτική τους στάση ένα νέο αντιμνημονιακό, αντινεοφιλελεύθερ,προοδευτικό δρόμο εξόδου από το σημερινό αδιέξοδο .
