Είναι μερικές φορές σαν να ζούμε σε μία μετα-πραγματικότητα. Γίνονται πράγματα που σε κάνουν να αναρωτιέσαι «είναι δυνατόν;». Κι όμως. Και αυτό δεν παλεύεται με τίποτα. Να προσπαθείς να ερμηνεύσεις τα ανερμήνευτα.
Παράδειγμα πρώτο:
Σχεδόν πέντε χρόνια διαρκεί η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης, που κυκλοφορεί με το όνομα Χρυσή Αυγή και οι κυβερνώντες έχουν τώρα την έμπνευση να αλλάξουν τον ποινικό κώδικα, με τρόπο ώστε οι επικεφαλής εγκληματικών οργανώσεων να έχουν ευνοϊκότερη αντιμετώπιση! Όχι μόνο η σημερινή κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να επιταχυνθεί η δίκη, όχι μόνο φέρει ευθύνη που έχει καθυστερήσει προκλητικά (ούτε κτήριο δεν φρόντισαν εξ αρχής να βρουν κανονικό), αλλά τώρα φτιάχνει το νομικό πλαίσιο για να πέσει στα χαμηλά ο ναζιστικός συρφετός. Δεν φτάνει που κυκλοφορεί ελεύθερος ένας καθ’ ομολογία δολοφόνος, το πράγμα γίνεται όλο και χειρότερο. Μία πονηρή, αν και λογική, ερμηνεία είναι ότι το κάνουν για να πλήξουν τη ΝΔ, συγκρατώντας όλες τις ακροδεξιές ψήφους στην αγκαλιά του Μιχαλολιάκου. Μάλλον όμως πρόκειται περί κανονικής βλακείας.
Παράδειγμα δεύτερο:
Μας έπρηξαν από τον Αύγουστοι ότι βγήκαμε από τα μνημόνια. Για να έλθει ο Μάρτιος και η πολυθρύλητη επιστροφή των κερδών, λέει, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να αποδειχθεί ότι είμαστε κανονικά σε εποπτεία, σε επιτροπεία. Κουραφέξαλα τα περί ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας. Εδώ δεν έγινε κάτι, που εμπίπτει στον έλεγχο κάποιων δημοσιονομικών στόχων. Δεν παραβιάσαμε κάποια δέσμευση. Απλώς οι δανειστές δεν μας αφήνουν να ρυθμίσουμε το θέμα των κόκκινων δανείων – στα παλιά τους τα παπούτσια που αυτοκτονούν άνθρωποι στην Ελλάδα της… μεταμνημονιακής εποχής -, ούτε επιτρέπουν τη ρύθμιση με τις 120 δόσεις. Αφού μία κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτά, τι νόημα έχει η έξοδος από τα μνημόνια; Τι είναι τελικά η κυβέρνηση; Θεατής θηλιών;
Παράδειγμα τρίτο:
Μας έπρηξαν πριν μερικούς μήνες ότι δεν έφταιγε κανείς αρμόδιος για τους 100 νεκρούς στο Μάτι. Ότι έφταιγαν κάτι γραφειοκρατικές διαδικασίες και τα.. αυθαίρετα, που εμπόδισαν τα αυτοκίνητα – που τα έστελνε η τροχαία τους εκεί – να βγουν από τη φλεγόμενη περιοχή. Και τι έγινε στο μεταξύ; Τι ακριβώς διορθώθηκε μετά από την εκατόμβη νεκρών. Η Πυροσβεστική δεν μπήκε καν στον κόπο να καταρτίσει ένα νέο σχέδιο δράση – απλώς αντέγραψε το παλαιό, το οποίο κρίθηκε προφανώς επιτυχημένο! Και με τα αυθαίρετα κύριε; Πέρα από την αναστολή κατεδαφίσεων σε έναν οικισμό της Ραφήνας υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο πράγμα, που να βελτιώσει την κατάσταση; Μάλλον το σχέδιο είναι τούτο: αφού κάηκε, δεν πρόκειται να ξανακαεί η Αττική! Εξ ου και συνεχίζουν μακάριοι!
*Πηγή: protothema.gr
