Δεν γίνεται να αποδοκιμάζουμε τα εγκλήματα των ναζί και να αγνοούμε την Χιροσίμα

“Μετά από το Άουσβιτς και τη Χιροσίμα τέλειωσε η εποχή του Διαφωτισμού” ( Άνα Άρεντ ).
΅Σαν σήμερα¨ το 1945 το έγκλημα ρίψης της 1ης Ατομικής Βόμβας στη Χιροσίμα , με θύματα εκατοντάδες , ίσως πάνω από ένα εκατομμύριο μέχρι σήμερα με τις συνακόλουθες ασθένειες σε άμαχο πληθυσμό, γυναίκες , παιδιά , νήπια και ηλικιωμένους.
Ένα πράγμα θα πρέπει να εκτιμήσουμε σαν σίγουρο: Με αυτή την απόφαση των Η.Π.Α επί της ουσίας καταργήθηκε η έννοια του Εγκλήματος η των Εγκλημάτων Πολέμου κατά άμαχων πληθυσμών, όπως αυτή καταγράφτηκε – θεσμοθετήθηκε στο από μια άποψη ΅ανθρωπιστικό δίκαιο΅ για τη διεξαγωγή του πολέμου στις ΅Συνθήκες της Χάγης΅ ( 1897/1908 ) την παραβίαση του οποίοι εμείς – σωστά και δίκαια – επικαλούμαστε για να καταγγείλουμε τα Γερμανικά Εγκλήματα Πολέμου στη διάρκεια της “προηγούμενης” ανοιχτής κατοχής μας΅ – Απαιτώντας ¨Επανόρθωση – Αποζημίωση – Αποκατάσταση.
Η φρικτή αυτή απόφαση καθιέρωσε την έννοια των “παράπλευρων απωλειών”σε άμαχους και ανυπεράσπιτους πολίτες σ΄ένα πόλεμο η εάν θέλετε την επαναφορά της αρχής “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα” στην πολιτική και στον πόλεμο, ο οποίος είναι η προέκταση των πολιτικών επιδιώξεων ΅με άλλα μέσα΅. ¨Ενα γεγονός που επιβεβαιώθηκε ¨λίγο αργότερα¨ , στη διάρκεια της μετά το Β΄ Π.Π. περίοδου του … α-αφασιακού στη φαντασία μας “ποτέ πια ξανά πόλεμος”, με ότι ζήσαμε στο Βιετνάμ , στη Γιουγκοσλαβία , στον Α΄πόλεμο του Ιράκ και στα σύγχρονα πολεμικά μέτωπα του ιμπεριαλισμού στη Μέση – Ανατολή , με σκοπό τη γρήγορη ΅τελική λύση & νίκη΅. Η οποία ¨πρέπει΅ να έχει λιγότερους ΅δικούς μας΅ νεκρούς και περισσότερους στους εχθρούς , όπου σαν εχθροί δεν νοούνται μόνο οι ένοπλοι μαχώμενοι η αντιμαχώμενοι , αλλά ολόκληρες οι κοινωνίες , οι λαοί και τα έθνη στις οποίες υπάγονται οι ένοπλα στρατευμένοι.

Ένας φίλος επισκέφτηκε σε τουριστική του περιοδεία το 2015 τη Χιροσίμα και συνάντησε έκπληκτος στο Μνημείο για την “6η Αυγούστου 1945΄”, χαραγμένο πάνω στη “Καμπάνα της Ειρήνης”, όπου τα παιδιά – επισκέπτες επιτρέπετε να τη κτυπούν τη καμπάνα από μια φορά σαν “έκληση προς την Ειρήνη και τη Μνήμη της ανθρωπότητας”, αυτό το Πάνσοφο αρχαίο ελληνικό ρητό : ” ΓΝΩΘΙ Σ΄ ΑΥΤΟΝ”

 
Πολλοί είναι οι ¨προοδευτικοί” που αναγνώρισαν τη “Ratio” , τη λογική των Η.Π.Α για τη ρίψη δύο ατομικών βομβών πάνω από δύο πόλεις ( Χιροσίμα – Ναγκασάκι ), με το επιχείρημα πως εάν η βόμβες ¨εξαΰλωσης ανθρώπων¨ δεν έπεφταν θα παρατεινόταν ο πόλεμος ας πούμε για ακόμα δυο χρόνια και θα είχαμε ΅δικά μας θύματα΅. Με αυτή τη ¨λογική΅ όμως εκβαρβαρήσαμε σε πρωτόγονα και μεσαιωνικά επίπεδα την έννοια και τη διεξαγωγή του πολέμου και υποσκάψαμε το ΅δικό μας…¨ηθικό πλεονέκτημα΅ ( του ας πούμε δημοκρατικού ‘ αντιιμπεριαλιστικού – Αντι- Αξονικού Στρατοπέδου, μιας και η Ιαπωνία ήταν τελευταία ΅επιζήσασα΅ χώρα του Χιτλερικού – Φασιστικού Άξονα στο Β΄Π.Π.) για τη βαρβαρότητα του ναζισμού και τον ολοκληρωτικό τρόπο σκέψης των αντιπάλων.
Απαιτεί αρκετή ΅σχιζοειδή και διπολική΅ σκέψη για όσους μιλάμε για τα αναμφισβήτητα εγκλήματα της ΅ναζιστικής πτέρυγας΅ του γερμανικού επεκτατικού – ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου στο Β΄Π.Π, για τα πάνω από 1500 Γερμανικά Ολοκαυτώματα σε όλη την Ελλάδα , κυρίως στον άμαχο πληθυσμό ( όπου το μεγαλύτερο μαζικό γενοκτονικό έγκλημα ήταν η – επιβολή – του Λιμού ) και να σιγούμε , να θεωρούμε ΅νομοτελειακή συνέπεια ενός πολέμου΅, για τη Χιροσίμα , το Ναγκασάκι , τα εκατοντάδες επίσης “My-Lai” στο Βιετνάμ , τους μαζικούς ΅επιλεκτικούς¨ βομβαρδισμούς μέσα σε πόλεις όπως , όπως στη Βηρυτό, στη Γάζα , στη Βαγδάτη , στο Αφγανιστάν , στο Βελιγράδι & το Πάντσεβο και επίσης σε πολές ακόμα άλλες χώρες και εμπόλεμες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής και της Ν. Αμερικής.
Στα πλαίσια της λεγόμενης “μετα” – πολεμικής περιόδου του ΅ποτέ πια πόλεμος΅, στη διάρκεια της οποίας τα θύματα πολέμου μέχρι σήμερα είναι περισσότερα από αυτά του Β΄Π-Π( κάπου διάβασα για πάνω από 100 εκατομμύρια !). Τελικά μετά τη Χιροσίμα τι είναι ΅έγκλημα πολέμου΅ και πόσο Αντιναζί είναι οι “δημοκράτες Αντιναζί” , όταν δέχτηκαν να συζητούν μέχρι και σήμερα το “δικαίωμα” και τη περίπτωση του εγκληματικού ΅Πρώτου Πλήγματος΅ με πυρηνικά όπλα ( έχοντας πλήρη επίγνωση των γενοκτονικών επιπτώσεων μετά τη Χιροσίμα) σε περίπτωση που απειληθούν τα συμφέροντα τους ;

Υ.Γ. 1 : Δεν είναι περίεργο που ο πρώην πρόεδρος “Ομπάμα” στη τελευταία του επίσκεψη στην Ιαπωνία και τη Χιροσίμα , παρά τη “λύπη” που εξέφρασε, αρνήθηκε να ζητήσει ευθέως Συγνώμη για τη ρήψη των ατομικών βομβών, αναγνωρίζοντας πως ήταν έγκλημα πολέμου. Τι μας περιμένει άραγε ακόμας;
Υ.Γ2 : Αξίζουν μνείας και συγχαρητηρίων η εντυπωσιακή “επιμέλεια και απόδοση” των πρώτων ρεπορτάζ για τη βόμβα στη Χιρασίμα, την οποία έκανε τόσο εμπεριστατωμένα και με τόση ευαισθησία ο φιλόλογος Δημήτρης Δαμασκηνός, ο οποίος είναι γνωστός και από την επικέντρωση του στην ανάδειξη του έργου του Μενέλαου Λουντέμη. «Ήμουν εκεί στις 6 Αυγούστου 1945»: Η μαρτυρία του John Hersey 
Υ.Γ3: Το καλό στην υπόθεση της 72ης “επετείου” από τη ρήψη της 1ης Ατομικής Βόμβας στη Χιροσίμα είναι ότι το χθες έγινε στα Χανιά μια πολυπληθής “εκδηλώση μνήμης” ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ “ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΣΤΗ ΣΟΥΔΑ” ! από τις προσκείμενες στο Κ.Κ.Ε “μετωπικές δυνάμεις” ( Επιτροπή Ειρήνης & ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ) , με μια ενδιαφέρουσα εισήγηση του καθηγητή Γ. Μαργαρίτη. Η οποία θα έξιζε επίσης να διαβαστεί, ανεξάρτητα από τις ενδεχόμενες επιμέρους διαφωνίες που θα μπορούσε να έχει κανείς μαζί του.