“Η ποίησις είναι ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου” (Ανδρέας Εμπειρίκος).
Αποτελώντας έμπνευση του Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, η Παγκόσμια Μέρα Ποίησης ανακηρύχθηκε από τη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, το 1999, και ορίστηκε για τις 21 Μαρτίου. Την πρώτη μέρα της Άνοιξης.
Είναι χαρακτηριστικό το σκεπτικό της σχετικής απόφασης, που αναφέρεται στην ποίηση ως “μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά “Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση”».
Ή, όπως είπε στην ομιλία του κατά την απονομή του Βραβείου Νόμπελ, ο Γιώργος Σεφέρης, “πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;”.