Πολύ καλός ο διάλογος, που άρχισε για την κατάργηση των Λατινικών, γιατί ακόμη και στο διαδίκτυο υπερισχύει η υπεράσπισή τους, αν και οι υποστηρικτές συμφωνούν στην διαφορετική διδασκαλία τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμούμε την είσοδο της Κοινωνιολογίας στην Εκπαίδευση, αλλά με βιβλίο πιο προοδευτικό από αυτό του παρελθόντος, χωρίς τις γενικολογίες του. Για να έχει και ουσιαστικό και πολιτικό ενδιαφέρον η εισαγωγή αυτού του μαθήματος και όχι μόνο την διαφαινόμενη σκοπιμότητα του διορισμού κάποιων πτυχιούχων της συγκεκριμένης πανεπιστημιακής σχολής.
Εκείνο που με προβληματίζει όμως είναι ότι δεν διάβασα κάτι σχετικό για την κατάργηση της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου ως μάθημα της Γενικής Παιδείας, ενώ αντιθέτως παραμένει, έστω και μειωμένο κατά μία ώρα, το μάθημα των Θρησκευτικών λόγω του τρόμου της κυβέρνησης να μην έρθει πάλι σε αντιπαράθεση με την Εκκλησία και την αναγκάσει να καρατομήσει και τον κύριο Γαβρόγλου, όπως έκανε και με τον Νίκο Φίλη εν μια νυκτί. Το πάθημα της έγινε μάθημα και η συμπόρευση με το εκκλησιαστικό κατεστημένο συνεχίζεται. Έρχονται άλλωστε και οι εκλογές.
Είναι αλήθεια ότι το βιβλίο της Ιστορίας της Γ Λυκείου δεν το θεωρώ ούτε ιστορικά ούτε παιδαγωγικά το καλύτερο. Άλλωστε παλιότερα είχα δημοσιεύσει μία μικρή μελέτη, όπως και άλλοι πολύ καλύτεροί μου ειδικοί, για όλες τις παραλείψεις του και τις πολιτικές ακροβασίες του. Αλλά το σημαντικότερο σε αυτό ήταν ότι αναπτύσσει τα ιστορικά γεγονότα μέχρι τα σύγχρονα χρόνια, την είσοδο στην Ε.Ε., σε σχέση με το ότι στις μικρότερες τάξεις οι μαθητές μαθαίνουν μόνο για το αρχαιοελληνικό και βυζαντινό παρελθόν μας και το πολύ μέχρι την Ελληνική Επανάσταση. Η χρονική επέκταση του βιβλίου της Τρίτης τάξης δίνει την δυνατότητα στον διδάσκοντα να επιχειρηματολογήσει για πολλά σημαντικά ζητήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και του παγκόσμιου γίγνεσθαι που είναι απαραίτητο να συνδεθούν με την πολιτικοοικονομική κατάσταση της μικρής μας χώρας. Και κυρίως για να μάθουν οι νέοι άνθρωποι την νεότερη Ιστορία μας, να την συνδέσουν με το παρελθόν και να αντιληφθούν τους λόγους που διαμορφώθηκε η σύγχρονη ελληνική κοινωνία, οικονομία και πολιτική, όπως είναι σήμερα.
Φυσικά και το βιβλίο θα μπορούσε να αλλάξει και υπήρξαν πολλές προτάσεις γι αυτό. Η κατάργησή του όμως από την Γενική Παιδεία, με το σκεπτικό ασφαλώς ότι υπάρχει ως εξάωρο μάθημα για τους υποψηφίους των ανθρωπιστικών σπουδών, σημαίνει ότι η Πολιτεία δεν θέλει εκκολαπτόμενους πολίτες με γνώση και κριτική ικανότητα και μάλιστα ασχολούμενους με θετικό τρόπο με τα κοινά, γιατί η γνώση της Ιστορίας έχει και αυτή την ιδιότητα. Ο αντίλογος ότι οι μαθητές το βαριόταν και δεν ενδιαφέρονταν έχει σχέση με το ξεπερασμένο και στείρο βιβλίο, που πρέπει να αλλάξει χωρίς όμως την κατάργηση του μαθήματος, με την διδασκαλία και κυρίως με τον αγώνα δρόμου των μαθητών για την επιτυχία στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, που απαξιώνει κάθε γενικό μάθημα.
Η εξάλειψη από το αναλυτικό πρόγραμμα της Ιστορίας ως μάθημα για όλα τα παιδιά και όχι μόνο για τους υποψηφίους των ανθρωπιστικών σπουδών, αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να μάθουν τα νέα παιδιά το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν της χώρας, να συγκρίνουν, να προβληματιστούν, να αξιολογήσουν και τελικά να πολιτικοποιηθούν.
