Οι επερχόμενες ευρωεκλογές θα λάβουν χώρα μέσα στη βαθύτερη κρίση της ΕΕ από ιδρύσεως της. Τα νεοφιλελεύθερα και μονεταριστικά θεμέλια της ΕΕ τροφοδοτούν την απομύζηση της ευρώ-περιφέρειας από το κέντρο της και ιδίως από τη γερμανική επικυριαρχία, γιγαντώνουν τις ανισότητες μεταξύ των κρατών αλλά και στον εσωτερικό σχηματισμό τους, μετατρέπουν την ΕΕ στο μεγάλο ασθενή του παγκοσμίου καπιταλισμού, οξύνουν τον αυταρχισμό απέναντι στα κοινωνικά κινήματα- βλ. Μακρόν- εκκολάπτουν νέες κρίσεις και τρέφουν την ακροδεξιά ως ανάχωμα του συστήματος απέναντι σε όποιον αμφισβητεί τους κυρίαρχους σχεδιασμούς.
Την ίδια στιγμή, σε μια σειρά μετώπων όπως στην Ουκρανία αλλά και στη Βενεζουέλα, η ΕΕ αποκαλύπτει το πραγματικό αντιδραστικό της, διεθνές πρόσωπο, δια της απόλυτης ταύτισης με τον επιθετικό ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.
Σε αυτές τις ευρωεκλογές που θα πρέπει να σηματοδοτήσουν την αμφισβήτηση των θεμελιωδών συναινέσεων της ΕΕ ως τέτοιας αλλά και του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου που η ΕΕ επέβαλε στα κράτη- μέλη της μεταξύ των οποίων κατεξοχήν και στην Ελλάδα, η χώρα μας βαδίζει όχι μόνο με ένα ακατάλληλο και επικίνδυνο πολιτικό προσωπικό αλλά και ως καρυδότσουφλο τόσο στο διεθνοπολιτικό, όσο και στο οικονομικό επίπεδο.
Δεμένη στο άρμα ΝΑΤΟ – ΗΠΑ και τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε ανατολική Μεσόγειο – Βαλκάνια, σε αέναη ύφεση και σκληρή λιτότητα, σε μετωπική σύγκρουση με τα λαϊκά συμφέροντα και με παραγωγικές δυνάμεις που είτε πνίγονται, είτε μεταναστεύουν, προκειμένου να ικανοποιούνται οι ξένοι πιστωτές, η Ελλάδα θα βυθιστεί ακόμα πιο βαθιά στην πρώτη επιβράδυνση της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομίας.
Σε αυτό το περιβάλλον, το δίλημμα των ευρωεκλογών δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ, δηλαδή νέοι ή παλαιοί μνημονικοί.
Το ζητούμενο είναι με την ψήφο μας να προκαλέσουμε πολύπλευρη ρηγμάτωση της ΕΕ όπως και του μοντέλου νεοαποικιακής εξάρτησης και υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού που έχουν επιβάλλει η τελευταία κι η ντόπια ολιγαρχία στην Ελλάδα. Οι πρώτοι στόχοι μιας τέτοιας ψήφου στις Ευρωεκλογές πρέπει να είναι η Ευρωζώνη- ως το πλέον ισχυρό μέσο προώθησης και των δύο παραπάνω συνθηκών- ο δημοσιονομισμός της ΕΕ και η ταγμένη στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ εξωτερική της πολιτική.
Σε σχέση δε με την Ελλάδα πρέπει να οδηγήσει η ψήφος μας, επιπλέον στην από- νομιμοποίηση συνολικά του μοντέλου στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων τη σημερινής Βουλής ομνύει και στην εκκίνηση διαδικασίας εξόδου από το μνημόνιο που έχει επιβληθεί ως το 2060.
Η Λαϊκή Ενότητα να εκφράσει τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους, τα θύματα της κρίσης
Ως Λαϊκή Ενότητα πρέπει να εκφράσουμε το κοινωνικό μπλοκ των θυμάτων της κρίσης: τους νέους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους ανέργους και πρώτα απ’ όλα τους εργαζομένους που πλήρωσαν το μάρμαρο της κρίσης. Όλους αυτούς που βιώνουν τον οικονομικό και κοινωνικό αποκλεισμό αλλά εν τέλει και την πολιτική περιθωριοποίηση, την οποία επιδίωξε ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανατροπή του δημοψηφίσματος και την αθέτηση όλων των διακυρήξεών του, από μια κατ’ επίφαση δημοκρατία που αν δεν εκτραπεί προς τον ανοιχτό φασισμό θα καταντήσει ένα θέατρο σκιών, με τον πραγματικό έλεγχο στα χέρια λίγων οικογενειών.
Στις ευρωεκλογές πρέπει να κατέλθουμε με ένα πρόγραμμα που θα είναι ταυτοχρόνως ανοιχτό και σαφές. Με αιχμές την άρση της λιτότητας διά της κατάργησης των πρωτογενών πλεονασμάτων, τη μεταφορά πόρων σε παραγωγικές δημόσιες επενδύσεις, τη στήριξη των κοινωνικών δικαιωμάτων, την αναδιανομή, την επανάκτηση του δημοσίου πλούτου και επιχειρήσεων, τη σύγχρονη λαοκρατία- δηλαδή την πλήρη δημοκρατία- την εξωτερική πολιτική που βάζει πρώτα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού αλλά και των άλλων λαών που παλεύουν για ειρήνη και ελευθερία, ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Είναι βεβαίως σαφές για εμάς πως ένα τέτοιο πρόγραμμα, όπως και κάθε προοδευτικό πρόγραμμα θα συναντήσει το όριο του Ευρώ και επομένως πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα εξόδου από την Ευρωζώνη. Επιδιώκουμε την συνεργασία με ριζοσπαστικές και δημοκρατικές δυνάμεις που αμφισβητούν ευθέως την ΟΝΕ, ΕΕ ωστόσο δεν αποκλείουμε την συμπόρευση με εκείνους που συμφωνούν στις κατευθυντήριες γραμμές της πάλης κατά της ΤΙΝΑ, του δημοσιονομισμού και της νεοαποικιακής εξάρτησης ακόμα και αν ταλαντεύονται για τον χαρακτήρα και το μέλλον της Ευρώπης.
Θα μπορέσουμε έτσι από τη μια να αποδείξουμε ότι η παρακαταθήκη του μεγάλου “Όχι” παραμένει ζωντανό, ενώ θα διαμορφώνουμε ευρύτερες συναινέσεις για την Ελλάδα και για την Ευρώπη που εμείς θέλουμε, της εργασίας, της συμμετοχής, της αναδιανομής πλούτου, του σοσιαλισμού, της τεχνολογίας με κοινωνικό έλεγχο και για όλους, της ουσιαστικής δημοκρατίας, της πολύπλευρης, φιλειρινικής εξωτερικής πολιτικής.
Η πορεία προς τις εκλογές να είναι δημιουργική,συμμετοχική, δημοκρατική να εμπνεύσουμε ξανά μέλη και φίλους της ΛΑΕ
Σε συνέχεια των ανωτέρω θεωρούμε ότι η ΛΑΕ θα πρέπει να προτείνει σε όσους το επιθυμούν, οργανωμένες δυνάμεις ή μεμονωμένα πρόσωπα, μια ανοιχτή αλλά συγκεκριμένη διαδικασία συγκρότησης ψηφοδελτίου, όχι στη λογική διαβουλεύσεων στην κορυφή και γραφειοκρατικών διαδικασιών αλλά με τον πρώτο λόγο στην βάση και την περιφέρεια σε διαδικασίες που τιμούνε τις παραδόσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Με αυτούς τους άξονες να προχωρήσουμε σε περιφερειακές συνελεύσεις – μία τουλάχιστον ανά περιφέρεια της χώρας- οι οποίες θα επεξεργαστούν τις προγραμματικές θέσεις δημοκρατικά και με συμμετοχή όλων των μελών και φίλων της ΛΑΕ. Στο τέλος κάθε μιας εκ των συνελεύσεων αυτών, οι συμμετέχοντες θα προτείνουν τους υποψηφίους Ευρωβουλευτές. Είναι ανάγκη ο κόσμος που στήριξε την ΛΑΕ και για οποιοδήποτε λόγο απομακρύνθηκε ή επέλεξε την πολιτική αποστράτευση να επανα-ενεργοποιηθεί, να δυναμώσει τις οργανώσεις της ΛΑΕ, να ανησυχήσει τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, να εμπνευστεί και να εμπνεύσει. Το αποτέλεσμα των εκλογικών μαχών που έχουμε μπροστά μας θα κρίνει και την πορεία του εγχειρήματός μας. Να γίνει υπόθεση όλων μας!
Το κίνημα που συγκλόνισε την Ευρώπη και τον κόσμο και που ανέδειξε τον ελληνικό λαό σε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και ελευθερίας μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά. Οι αντικειμενικές συνθήκες βρίσκονται εδώ αλλά χρειάζεται επιπλέον φαντασία, αποφασιστικότητα, πρόγραμμα και διάθεση για δουλειά για να γονιμοποιηθούν ξανά.
Σύντροφοι είναι πολύ ευχάριστο να διαβάζω τον προβληματισμό σας και τις προτάσεις σας. Πρέπει να ανοίξει προς τη νεολαία το κόμμα μας. Εκεί χτυπάει η καρδιά του μέλλοντος για την αριστερά που δεν ξεπουλήθηκε!