Είναι Ζήτημα Επιβίωσης
NICK GRIFFIN •Sputnik. Unz Review. 19-2-2022
Μετάφραση: Μ. Στυλιανού
Με την κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία να επιδεινώνεται καθημερινά, η Δύση συνεχίζει να προωθεί τη ρητορική της «ρωσικής απειλής» και δεσμεύεται για «πρωτοφανείς» κυρώσεις κατά της Ρωσίας σε περίπτωση εισβολής της στην Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, το Κίεβο συνεχίζει να παραβιάζει τη συμφωνία του Μινσκ και συνεχίζει να βομβαρδίζει το Ντονμπάς, αναγκάζοντας χιλιάδες ανθρώπους να καταφύγουν στη Ρωσία.
Ο Nick Griffin, πολιτικός αναλυτής και πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξετάζει τους γεωπολιτικούς, οικονομικούς και ιστορικούς λόγους για τους οποίους η Δύση προσπαθεί να αναγκάσει τη Ρωσία σε πόλεμο με την Ουκρανία, γιατί η συλλογική Δύση κάνει τα στραβά μάτια στις συστημικές παραβιάσεις της συμφωνίας του Μινσκ από το Κίεβο και γιατί κανείς στη Δύση δεν ενδιαφέρεται για την ανθρωπιστική καταστροφή στις αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στο Ντονμπάς;
Σπούτνικ: Γιατί η Δύση όχι μόνο αγνοεί αλλά ενθαρρύνει και τις προκλήσεις του Κιέβου στο Ντονμπάς;
Nick Griffin: Οι συνωμότες της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου λυσσούν να αναγκάσουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν να εγκαταλείψει την πολιτική αυτοσυγκράτησης και διαπραγματεύσεων. Σκοπεύουν να μην του αφήσουν καμία επιλογή από το να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να υπερασπιστεί τον ρωσικό πληθυσμό του Ντονμπάς. Έτσι, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συμμετέχουν τώρα στην πιο κραυγαλέα και ανεύθυνη υπονόμευση και υβριδική πολεμική επιχείρηση από τότε που χρησιμοποίησαν ισλαμιστές τρομοκράτες για να καταστρέψουν τη Λιβύη και προσπάθησαν να τους χρησιμοποιήσουν για να διαλύσουν τη Συρία.
Η επιχείρησή τους κατά της Ρωσίας είναι στην πραγματικότητα ακόμη πιο απεγνωσμένη από την εκστρατεία ψεύδους και επίθεσης κατά της Συρίας, επειδή το διακύβευμα είναι ακόμη υψηλότερο. Η Δύση προώθησε τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή με την ελπίδα να αποκτήσει γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Αντίθετα, η προσπάθεια να εξαναγκάσει τη Ρωσία σε πόλεμο στην Ουκρανία, δεν έχει να κάνει με την προώθηση του γεωπολιτικού συμφέροντος της Αυτοκρατορίας του Δολαρίου – πρόκειται για την ίδια την επιβίωσή της.
Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ο κολοσσός της αυτοπεποίθησης που αλώνιζε στον κόσμο πριν από μερικές δεκαετίες. Η Αμερική το 2022 είναι μια οικονομική, πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και κοινωνική περίπτωση πτώχευσης και η σύμμαχός της, η Βρετανία είναι εξ ίσου ένα σκάφος που μπάζει νερά.. Ο φιλελεύθερος αγγλοσαξονικός κόσμος διαταράσσεται περαιτέρω από την κατάσταση στον Καναδά, που βρίσκεται τώρα στην κρίσιμη φάση ενός ιστορικού αγώνα μεταξύ του καθεστώτος Τρουντό και ενός μεγάλου και καλά οργανωμένου τμήματος του ενεργού πληθυσμού.
Επιπλέον, δεν πρέπει κανείς να παραβλέπει την επιρροή της ιδεολογίας και των προσωπικών σεξουαλικών ψυχώσεων στους δυτικούς κύκλους λήψης αποφάσεων. Σε όλα αυτά υπάρχει ένα στοιχείο μιας φανατισμένης, φιλελεύθερης “σταυροφορίας” για τις “φιλελεύθερες αξίες μας” κατά της “αρχαϊκής χριστιανικής παραδοσιοκρατίας” που βλέπουν και απεχθάνονται στη Ρωσία.
Πιο πρακτικά, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ουάσιγκτον, οι οποίοι διευθύνουν τον γεροντικό “Πρόεδρο”, γνωρίζουν ότι ο αγωγός Nord Stream 2 είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια αμοιβαία επωφελής εμπορική σχέση ενέργειας μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας. Βραχυπρόθεσμα, σηματοδοτεί επίσης περαιτέρω οικονομική καταστροφή για το ήδη αποτυχημένο πελατειακό κράτος της Ουκρανίας. Μακροπρόθεσμα, ο Nord Stream προαναγγέλλει μια σταθερά στενότερη σχέση μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, η οποία με τη σειρά της θα αποτελούσε ένα τεράστιο βήμα προς τη δημιουργία ενός γιγαντιαίου ευρασιατικού μπλοκ ελεύθερων συναλλαγών.
Οι θεμελιώδεις στόχοι των πολεμοκάπηλων του ΝΑΤΟ σε αυτήν την κρίση δεν είναι το Ντονμπάς, ούτε καν η Ρωσία, αλλά η Γερμανία και η πρωτοβουλία Οne Βelt, One Road της Κίνας. Προσπαθούν να κρατήσουν τη «Γερμανία κάτω και την Κίνα έξω». Η αποτυχία να γίνουν και τα δύο σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν ένα απομονωμένο νησί στη ζώνη σκουριάς, χιλιάδες μίλια μακριά από το βασικό οικονομικό μπλοκ του κόσμου.
Η ίδια εξέλιξη σηματοδοτεί επίσης το επικείμενο τέλος του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος συναλλαγματικών διαθεσίμων, ενώ ο χρόνος της Αμερικής ως μοναδικής στρατιωτικής υπερδύναμης έχει ήδη σαφώς τελειώσει. Αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα της παγίδας του Θουκυδίδη, τη στιγμή που μια αναδυόμενη δύναμη απειλεί να εκτοπίσει μιαν υπάρχουσα μεγάλη δύναμη ως ηγεμόνα της εποχής, μια μετάβαση που πολύ συχνά συνοδεύεται από έναν πόλεμο απόγνωσης.
Η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας δεν είναι πλεόνασμα αυτοπεποίθησης, αλλά φόβου. Σε μόλις τρεις δεκαετίες, περάσαμε από το «Τέλος της Ιστορίας» στο διαφαινόμενο τέλος της Αυτοκρατορίας του Δολαρίου. Η πίεση για πόλεμο στην Ουκρανία είναι μια προσπάθεια ανάκαμψης από την ήττα της άγγλο-σιωνιστικής περιπέτειας τζιχάντ στη Συρία και την πανωλεθρία στο Αφγανιστάν. Ίσως, όταν τελειώσει εξίσου άσχημα, τελικά θα μάθουν λίγη ταπεινοφροσύνη.
Σπούτνικ: Ο ΟΑΣΕ καταγράφει παραβιάσεις κατάπαυσης του πυρός, με το Κίεβο να χρησιμοποιεί επανειλημμένα όλμους 120 χιλιοστών που απαγορεύονται από τη συμφωνία του Μινσκ. Γιατί η Δύση αγνοεί αυτά τα γεγονότα; Γιατί οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους κάνουν τα στραβά μάτια απέναντι στο Κίεβο, παραβιάζοντας κατάφωρα τη συμφωνία του Μινσκ;
Νικ Γκρίφιν: Η εφαρμογή της Συμφωνίας του Μινσκ θα τερματίσει την κρίση. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Είναι πολύ δύσκολο για έθνη με ζωντανή λαϊκή μνήμη της φρίκης του ολοκληρωτικού πολέμου στη δική τους γη (όπως η Ρωσία, η Γερμανία και η Κίνα) να κατανοήσουν την πολύ διαφορετική στάση που επικρατεί στις ΗΠΑ.
Για τους Αμερικανούς, την ελίτ και τον γενικό πληθυσμό, οι πόλεμοι είναι πράγματα που διεξάγονται στις χώρες άλλων λαών. Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν κερδίσει πόλεμο από την εκστρατεία κατά της Ιαπωνίας το 1945, η γενική άποψη στην Ουάσιγκτον, ειδικότερα, είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθεί κανείς και πολλά να κερδίσει από τον πόλεμο.
Σπούτνικ: Ο Πρόεδρος Μπάιντεν στην ομιλία του έκρινε τις αυτοαποκαλούμενες δημοκρατίες του Ντονμπάς υπεύθυνες για παραβιάσεις κατάπαυσης του πυρός και επέμεινε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ουκρανία προετοιμάζει επίθεση πλήρους κλίμακας. Γιατί υποβαθμίζει την απειλή;
Nick Griffin: Οι ΗΠΑ είναι χρεοκοπημένες και απειλούνται με αυτό να εκτεθούν δραστικά από μια νέα καταστροφή subprime χρέους με την κατάρρευση της φούσκας χρέους από σχιστολιθικό αέριο και από τη σταθερή διάβρωση του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου. Η πολύ αμφίβολη νομιμότητα του Προέδρου Μπάϊντεν αμφισβητείται από τον μισό πληθυσμό και οι Δημοκρατικοί απέχουν μήνες από τις δυνητικά καταστροφικές ενδιάμεσες εκλογές. Ο βασικός σύμμαχος Μπόρις Τζόνσον αντιμετωπίζει επίσης πολιτική και προσωπική καταστροφή στο εσωτερικό.
Ως εκ τούτου, οι προκλήσεις της Ουκρανίας αγνοούνται και πράγματι ανταμείβονται με πολιτική υποστήριξη και μαζικές αποστολές όπλων, επειδή και οι δύο δυτικοί ηγέτες πιστεύουν ότι έχουν πολλά να κερδίσουν από τον πόλεμο ή την απειλή του πολέμου.
Δεδομένων των αντιληπτών οφελών για τις ΗΠΑ από τον πόλεμο στην Ουκρανία, γιατί να περιμένει κανείς από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να ανησυχούν για τη βάναυση επίθεση που βλέπουμε τώρα από το καθεστώς-μαριονέτα τους στο Κίεβο;
Εάν η Ρωσία αναγκαστεί να δράσει, τότε ο Nord Stream 2 θα σταματήσει, προκαλώντας τεράστια οικονομική ζημία στη Γερμανία και αναγκάζοντας το Βερολίνο να επανέλθει πλήρως στη γραμμή υπό άγγλο-κυριαρχία. Εάν, από την άλλη πλευρά, η Ρωσία καταφέρει να κρατηθεί μακριά από τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων της Δύσης, τότε ο Μπάιντεν και ο Τζόνσον θα κορακίζουν ότι ήταν η «αποφασιστικότητά» τους που «απέτρεψε τον Πούτιν και έσωσε την Ουκρανία και την ελευθερία». Έτσι, στους επικίνδυνα παραπλανημένους υπολογισμούς τους, δεν έχει σημασία αν η κρίση τελειώσει σε πόλεμο ή ειρηνικά. Για αυτούς, είναι μια win-win ούτως ή αλλιώς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Γιάνκηδες και οι Βρετανοί θα είναι πολύ ευτυχείς να πολεμήσουν τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό.
Σπούτνικ: Αντί να διασφαλίσει ότι το Κίεβο δεν θα χρησιμοποιήσει απαγορευμένα όπλα, η Δύση προκαλεί φόβους για “εισβολή της Ρωσίας” σε όλο τον κόσμο. Πού είναι οι εγγυητές της συμφωνίας του Μινσκ; Είναι τόσο διψασμένοι για έναν νέο πόλεμο;
Νικ Γκρίφιν: Είναι πράγματι διψασμένοι για πόλεμο! Η γεωπολιτική, η οικονομική κρίση, οι δωροδοκίες από κατασκευαστές όπλων, το πολιτικό πλεονέκτημα και η προσωπική ματαιοδοξία – υπήρξαν βασικοί παράγοντες για καταστροφικούς πολέμους στο παρελθόν και η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει. Να ‘μαστε λοιπόν, τον Ιούλιο του 1914.
Σπούτνικ: Χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και καταφεύγουν στη Ρωσία λόγω των συνεχών βομβαρδισμών από τις ουκρανικές δυνάμεις. Γιατί αυτή η ανθρωπιστική καταστροφή στο Ντονμπάς παραμελείται από τη Δύση;
Nick Griffin: Οι πολιτικές ελίτ έχουν πάντα μια θλιβερή τάση να βλέπουν τα βάσανα των “μικρών ανθρώπων” ως ένα τίμημα που αξίζει να πληρώσουν για δικό τους όφελος.
Οι ιμπεριαλιστές της Ουάσιγκτον ήταν πάντα από τους χειρότερους σε αυτό. Η Αυτοκρατορία τους ιδρύθηκε με βάση τη γενοκτονία και τα ερείπια της Συνομοσπονδίας και αναπτύχθηκε μέσα από μια σειρά ψευδών πολέμων, και τη σκόπιμη και αδίστακτη υποκίνηση εντάσεων στην Ευρώπη για την καταστροφή μιας σειράς αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένης της Τσαρικής Ρωσίας και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Γιατί να περιμένει κανείς από τους κληρονόμους εκείνων που αφάνισαν το Wounded Creek, Dresden and Hiroshima να δώσουν ένα ξεροκόμματο για την επιβίωση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών Σλάβων; Αν υπήρξε ποτέ μια ομάδα που άξιζε να δικαστεί για το έγκλημα της συνωμοσίας επιθετικού πολέμου, αυτή τη στιγμή βρίσκονται στους διαδρόμους της εξουσίας στην Ουάσινγκτον και στο Γουέστμινστερ.
(Αναδημοσιεύεται από την Sputnik International με άδεια συγγραφέα ή εκπροσώπου)
