Οι δηλώσεις που έκανε υποβάλλοντας την παραίτησή του ο Πρόεδρος του ΣτΕ κ. Νίκος Σακελλαρίου υπέχουν αξία μανιφέστου.
Στο κέντρο της σκέψης του κ. Νίκου Σακελλαρίου βρίσκεται η διαπίστωση ότι οι οικονομικοί καταναγκασμοίυπερέχουν πλέον της λειτουργίας των θεσμών.
Με έναν λόγο, ο απελθών Πρόεδρος του ΣτΕ επισημαίνει την καθιέρωση αυτής της ιδιότυπης οικονομικής δικτατορίας σε μια κοινωνία όπου οι θεσμοί δύσκολα πλέον μπορούν να υπερασπισθούν – θεσμοί σε αποδρομή άλλωστε από το δημοκρατικό κεκτημένο, καθώς όλο και πιο πολύ αυτοί οι θεσμοί νοθεύονται και εκπίπτουν χάριν της «ανωτέρας βίας» που επιβάλλουν οι «άλλοι» θεσμοί – εκείνοι της Τρόικας, το νυν Κουαρτέτο.
Ο κ. Σακελλαρίου δεν υπαινίχθηκε, αλλά με παρρησία περιέγραψε την υπεροχή των Μνημονίων έναντι τουΕλληνικού Συντάγματος, ήτοι την αποψίλωση του Αυτεξούσιου των Ελλήνων έναντι του Καθεστώτος Εντολής και Εποπτείας που έχει επιβληθεί στη χώρα.
Μάλιστα Μνημονίων που έχει προνομοθετηθεί η αναπαραγωγή τους έως τις… ελληνικές καλένδες – μια ημερομηνία, καθ’ ην ο κίνδυνος για την Ελλάδα είναι να γίνει το ίδιο ανύπαρκτη…
Οικουμενικός πατριωτισμός
Άλλη μια Ελλάδα, εις ό,τι αφορά τον πληθυσμό, ζει εκτός των συνόρων της χώρας. Η Ομογένεια. Έλληνες της διασποράς, μετανάστες (νέοι και παλαιότεροι), Έλληνες που γεννήθηκαν σε περιοχές με παλιές και νέες ελληνικές παροικίες, Έλληνες που μιλούν τα ελληνικά και άλλοι όχι πια, φευγάτοι πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς – ένας κόσμος ολόκληρος!
Ένας Οικουμενικός (που κάποτε ήταν σε θέση ισχύος) Ελληνισμός, τον οποίον η Ελλαδίτικη τύφλωση αγνοεί επιδεικτικά και αρνείται να τον εκμεταλλευτεί υπέρ Ελλάδος, επειδή δεν μπορεί να τον εκμεταλλευθεί για πάρτη της.
Οι Έλληνες της Διασποράς πρέπει να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα, να ψηφίζουν, να συνδεθούν και να έχουν λόγο για τις τύχες της πατρίδας. Το γεγονός ότι δεν ζουν εδώ αποτελεί πτωχοπροδρομικό και δόλιο επιχείρημα. Ρηχόκαρδο και ιδιοτελές. Και καταστροφικό.
Η Ελληνική Διασπορά είναι μέγεθος μεγάλο και πολύπλοκο – εύκολα όμως μπορεί να ταξινομηθεί και να αξιοποιηθεί. Ο Οικουμενικός Ελληνισμός είναι μια δεύτερη Ελλάδα, παγκόσμια, με πολυδιάστατη ισχύ που παραμένει αναξιοποίητη.
Όσοι έχουμε ταξιδέψει έξω, στις ελληνικές κοινότητες και παροικίες, επιστρέφουμε έκπληκτοι με «τους Έλληνες που είναι πιο Έλληνες»!
Κι όμως, το κράτος (αυτό το υποτελές προτεκτοράτο) τους αντιμετωπίζει ως υπομείωνες και τους αφήνει χωρίςπολιτικά δικαιώματα…
Από το «πειρατικό του Στάθη» στο Ποντίκι,17-5-2018
