Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχει ακούσει μέχρι τώρα πλήθος άδικων και παράλογων κατηγοριών για τις θέσεις και κυρίως την δράση του από τις συστημικές δυνάμεις, τις δυνάμεις που έχουν φέρει στα σημερινά χάλια την πατρίδα μας.
Έχει κατηγορηθεί ότι επιδίωκε, τάχα, “ριφιφί στο Νομισματοκοπείο“, επειδή διεκδικούσε να γίνει πράξη το “ΟΧΙ” του δημοψηφίσματος και να μην μπει η χώρα στο τρίτο καταστροφικό μνημόνιο.
Έχει κατηγορηθεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ότι προσέφυγε ως υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη Ρωσία, για να εκτυπώσει δραχμές για την χώρα μας, ψευδείς κατηγορίες που εξαπολύθηκαν με αφορμή όσα έγραψε σε βιβλίο του ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, πως, τάχα, του τα εκμυστηρεύθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Έχει συκοφαντηθεί, επίσης, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης για τους αγώνες του κατά των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών φτωχών νοικοκυριών, για τους οποίους έχει στην πλάτη του πέντε δικαστικές διώξεις, ότι, τάχα, καλύπτει και προστατεύει στρατηγικούς κακοπληρωτές και μπαταχτσήδες.
Έχει κατηγορηθεί και συκοφαντηθεί για πολλά άλλα, για τα οποία δεν χρειάζεται αυτήν την ώρα να επεκταθούμε.
Η “ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ” και ο συντονισμός του Παναγιώτη Λαφαζάνη από Ρώσους πράκτορες!
Ότι θα φτάναμε, όμως, στο σημείο κάποιοι να εκδώσουν βιβλίο στο οποίο να περιλαμβάνουν βαρύτατες κατηγορίες για “όργανα της Μόσχας” σε βάρος της Iskra και του Παναγιώτη Λαφαζάνη, όχι μόνο δεν το περιμέναμε αλλά και σχεδόν πέσαμε από τον ουρανό.
Δυστυχώς, με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε πρόσφατα ότι έχει στηθεί μια χοντροκομμένη “προβοκάτσια” σε βάρος της Iskra και του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Συγκεκριμένα, μας ενημέρωσαν για ένα βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Πατάκη” και φέρνει τον τίτλο “Η Τρίτη Ρώμη: Η Μόσχα και ο θρόνος της Ορθοδοξίας“, με συγγραφέα κάποιον κ. Αλέξανδρο Μασσαβέτα.
Αυτό το βιβλίο διαπιστώσαμε και εμείς ότι σωστά μας πληροφόρησαν, πως δεν ήταν τίποτα άλλο από μια χονδροειδής νεοψυχροπολεμική επίθεση ενάντια στη Ρωσία και την Εκκλησία της Ρωσίας, στις οποίες ο συγγραφέας απέδιδε θεούς και δαίμονες και σχεδόν όλα τα δεινά της Ελλάδας, της περιοχής μας και όχι μόνο.
Ξεπερνάμε, όμως, αυτό το ζήτημα, όχι γιατί δεν είναι μεγάλο και κρίσιμο αλλά γιατί δεν είναι του παρόντος σημειώματος.
Εκείνο που μας έκανε κατάπληξη, αν δεν μας άφησε εμβρόντητους, υπήρξε η πρωτοφανής συκοφαντική επίθεση, που μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο εξαπολύει ο συγγραφέας του τόσο στην Iskra όσο και στον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Ο κ. Α. Μασσαβέτας με μια ανιστόρητη αλαζονεία και μια ελλιπέστατη, ίσως, ενημέρωση για πρόσωπα, διαδρομές και καταστάσεις και προφανώς με την υπεροψία της ασύδοτης εξουσίας που του προσφέρουν οι πολιτικοί υποστηρικτές του, έγραψε με μεγάλη και αθλιέστατη ευκολία ότι “πομπός της ρωσικής προπαγάνδας στην Ελλάδα αποτελεί και η Iskra , που μιλά για νεοναζιστικό πραξικόπημα στο Μεϊντάν και χαιρετίζει τον αντιφασιστικό αγώνα των λαϊκών δημοκρατών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ…“, Iskra την οποία χαρακτηρίζει ψευδώς και ως “όργανο της Λαϊκής Ενότητας“.
Και δεν φτάνει αυτή η αθλιότητα, ο συγγραφέας αναφέρθηκε και προσωπικά στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον οποίον με χυδαιότητα χιλίων πιθήκων, μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε ως” φορέα του ρωσικού υβριδικού πολέμου στο ελληνικό έδαφος που τον συντονίζουν Ρώσοι κατάσκοποι“!
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να υπερασπιστούμε εμείς ούτε την Iskra ούτε πολύ περισσότερο την τιμή και την υπόληψη του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχει μια διαφανέστατη , έντιμη και αψεγάδιαστη αγωνιστική και πολιτική διαδρομή, που ξεκινάει από το Πολυτεχνείο και τις διώξεις που υπέστη στη δικτατορία, συνεχίζει ως κεντρικό στέλεχος από τις γραμμές της ΚΝΕ, του ΚΚΕ, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και του ΣΥΡΙΖΑ, στην πρώτη κυβέρνηση του οποίου διετέλεσε υπουργός και από την οποία αποχώρησε μόλις ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, στην συνέχεια Γραμματέας της ΛΑ.Ε, ενώ αυτή η διαδρομή περνάει μέσα από την αδιάλειπτη συμμετοχή του στους δημοκρατικούς κοινωνικούς αγώνες μέχρι σήμερα.
Αυτός, λοιπόν ο Λαφαζάνης μπορεί να υποστεί και υφίσταται πολιτική κριτική και συχνά έντονη και σκληρή, ενώ εξίσου συχνά έχει κάνει και ο ίδιος αυτοκριτική.
Άλλο όμως αυτό και άλλο οι συκοφαντικές επιθέσεις και πολύ περισσότερο μια συκοφαντική επίθεση που τον χαρακτηρίζει ως συντονιζόμενο από Ρώσους πράκτορες όργανο, περίπου επιχορηγούμενο, της ρωσικής πολιτικής και του υποτιθέμενου ρωσικού “υβριδικού πολέμου” στη χώρα μας.
Όλα τούτα αναπαράγουν με τον χειρότερο τρόπο και σε ακόμα χειρότερη έκδοση, τις πιο μαύρες στιγμές της δεκαετίας του ’50, όταν κάθε δημοκράτης που αμφισβητούσε το τότε μετεμφυλιακό καθεστώς, χαρακτηριζόταν ως πράκτορας της Μόσχας.
Η ιστορία πάει να επαναληφθεί ως φιάσκο, καρικατούρα και γελοιογραφία.
Είναι θλιβερό το κατάντημα κάποιων, οι οποίοι επειδή δεν διαθέτουν επιχειρήματα για να αντιμετωπίσουν αγωνιστές και μέσα ενημέρωσης που διαθέτουν ηθικό ανάστημα, όραμα και αξίες και προσπαθούν να επιβιώσουν με στερήσεις και θυσίες, φτάνουν να πέφτουν τόσο χαμηλά ώστε να βουτάνε την πένα τους στο βούρκο και τη λάσπη.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, τον οποίο ρωτήσαμε για τα όσα αναγράφονται στο συγκεκριμένο βιβλίο, μας είπε ότι αισθάνεται αηδία και πως όλες αυτές οι επιθέσεις είναι ανάξιες οποιουδήποτε σχολιασμού και ότι βλάπτουν πρώτα από όλα την πατρίδα μας, η οποία σε τούτες τις δύσκολες στιγμές έχει όσο ποτέ ανάγκη από τις καλές σχέσεις με τη Ρωσία.
Πάντως, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μας τόνισε ότι “φτάνει έως εδώ” και ότι δεν θα αφήσει τους συκοφάντες να περιφέρουν άλλη μια άθλια κατηγορία σε βάρος του και ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα δημοκρατικά μέσα προκειμένου να υπερασπιστεί την τιμή του και την πολιτική διαδρομή του.
Κ.Μ