Στο Βερολίνο, παλιά πολλές χιλιάδες διαμερίσματα ανήκαν στο κρατίδιο του Βερολίνου. Στη δεκαετία του 1990, το κρατίδιο χρειαζόταν χρήματα και πούλησε αυτά τα διαμερίσματα σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, όπως η Vonovia και η Deutsche Wohnen [η πιο σωστή μετάφραση μάλλον είναι “Γερμανικό Κατοικείν”], οι οποίες κατέχουν σήμερα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες διαμερίσματα που παλαιότερα ήταν κοινωνικές κατοικίες. Υπεύθυνοι για αυτήν την ιδιωτικοποίηση ήταν οι Σοσιαλδημοκράτες και το Αριστερό Κόμμα.
Ως αποτέλεσμα αυτής της ιδιωτικοποίησης, τα ενοίκια στο Βερολίνο (και σε εθνικό επίπεδο) έχουν αυξηθεί απότομα. Οι άνθρωποι πληρώνουν από 30% έως 50% του εισοδήματός τους για ενοίκιο.
Έτσι, υπάρχουν όλο και περισσότεροι φτωχοί άνθρωποι που δεν έχουν τα χρήματα για τα πολύ βασικά που χρειάζεται κανείς να ζει. Εάν π.χ. ένα νοικοκυριό έχει σύνταξη μόνο 1000 Ευρώ το μήνα, μπορεί να ξοδεύονται περίπου 600 ευρώ για ενοίκιο, θέρμανση και ηλεκτρισμό, και η ζωή με 400 ευρώ στο Βερολίνο είναι εξαιρετικά επισφαλής. Αυτή είναι η πραγματικότητα για πολλά από τα λεγόμενα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος.
Οι μεγάλοι διεθνείς στεγαστικοί όμιλοι κερδοσκοπούν με τα διαμερίσματα. Τα αγοράζουν και τα μεταπωλούν. Μερικές φορές στο Βερολίνο δεν ξέρεις καν σε ποιον ανήκουν τα διαμερίσματα. Οι εταιρείες αποκομίζουν τεράστια κέρδη πουλώντας τα διαμερίσματα σε funds και άλλες διεθνείς εταιρείες. Οι τιμές αγοράς κυμαίνονται από 8.000 έως 18.000 Ευρώ και άνω για το τ.μ., ανάλογα με την τοποθεσία και την κατάσταση του διαμερίσματος. Στο Βερολίνο η αύξηση των ενοικίων από το 2015 έως το 2020 ανέρχεται στο 44%.
Από τις αρχές του 2021 είδαμε σε όλα τα μέρη του Βερολίνου ανθρώπους σε μωβ-κίτρινα γιλέκα που έγραφαν: “Απαλλοτριώστε τη Deutsche Wohnen κ.α.
” Αυτοί οι ακτιβιστ*ριές συγκέντρωσαν υπογραφές για το δημοψήφισμα με στόχο να απαλλοτριωθούν όλες οι εταιρείες στέγασης με περισσότερα από 3000 διαμερίσματα στο Βερολίνο. Για να ασχοληθεί η πολιτική με αυτό το θέμα έπρεπε να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 175.000 υπογραφές. Και αυτό λειτούργησε, η πρωτοβουλία έλαβε 350.000 υπογραφές. Στο γερμανικό σύνταγμα υπάρχουν άρθρα που επιτρέπουν την απαλλοτρίωση ιδιωτικής περιουσίας εάν η απαλλοτρίωση εξυπηρετεί το κοινό καλό.
Η πρωτοβουλία προβάδισε σε ειδική εκπαίδευση των ακτιβιστριών. Έστησαν ενημερωτικά περίπτερα στις συνοικίες, έδωσαν πληροφορίες και συγκέντρωσαν τις υπογραφές. Τους τελευταίους μήνες πριν το δημοψήφισμα τα μέλη της πρωτοβουλίας για την απαλλοτρίωση πήγαν από πόρτα σε πόρτα και μίλησαν με τους κατοίκους. Ήταν μια τεράστια προσπάθεια. Στις 26 Σεπτεμβρίου, μαζί με τις εκλογές για το γερμανικό κοινοβούλιο, οι κάτοικοι του Βερολίνου αποφάσισαν για το δημοψήφισμα: το 58% ψήφισε υπέρ της απαλλοτρίωσης των μεγάλων εταιρειών στέγασης! Τεράστια επιτυχία!
Τι ακολουθεί μετά από αυτό; Πριν από την ψηφοφορία, το SPD [Σοσιαλδημοκράτες] τάχθηκε κατά μιας ενδεχόμενης απαλλοτρίωσης, οι Πράσινοι τη βλέπουν μόνο ως έσχατη λύση, μόνο το Κόμμα της Αριστεράς υποστήριξε το αίτημα.
Αυτά τα τρία κόμματα σχηματίζουν τώρα την κυβέρνηση του Βερολίνου μετά τις εκλογές, δεν μπορούν να αγνοήσουν τη βούληση της πλειοψηφίας του πληθυσμού του Βερολίνου – και τι αποφάσισαν; Θέλουν να σχηματίσουν μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων που θα κουβεντιάζει σχετικά με την περαιτέρω νομική διαδικασία. Για αυτό έχει ήδη οριστεί περίοδος ενός έτους.
Αυτό σημαίνει ότι τώρα είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την πίεση από τα κάτω –από τον λαό-, να συνεχίζουμε να προβάλλουμε δυνατά και ριζοσπαστικά τα αιτήματα για απαλλοτρίωση με κάθε τρόπο, ώστε η πολιτική να μην καταφέρει να αποφύγει την ευθύνη και να μη αφήσει την πρωτοβουλία για το δημοψήφισμα να μαράνει.
Πηγή: Ρωγμή στην ενημέρωση
