Οι επιστήμονες του Κέντρου Έρευνας Ιών του MRC-Πανεπιστημίου της Γλασκώβης εντόπισαν το γονίδιο OAS1– όπως ονομάζεται- το οποίο κωδικοποιεί πρωτεΐνες, και θεωρείται ότι παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση των πρώτων σταδίων της αντίδρασης ενός ατόμου στον Sars-CoV-2, τον ιό που προκαλεί την Covid-19
Μικρές παραλλαγές στη γενετική σύσταση ενός ατόμου μπορεί να ευθύνονται για την ισχυρή φυσική άμυνα που επιδεικνύουν ορισμένοι άνθρωποι κατά της λοίμωξης από τον κορονοϊό, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι επιστήμονες του Κέντρου Έρευνας Ιών του MRC-Πανεπιστημίου της Γλασκώβης εντόπισαν το γονίδιο OAS1– όπως ονομάζεται- το οποίο κωδικοποιεί πρωτεΐνες, και θεωρείται ότι παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση των πρώτων σταδίων της αντίδρασης ενός ατόμου στον Sars-CoV-2, τον ιό που προκαλεί την Covid-19.
Όταν ένα ανθρώπινο κύτταρο μολύνεται, η πρωτεΐνη OAS1 αντιλαμβάνεται την παρουσία του ιού, αναλαμβάνει δράση και ξεκινά μια αλυσίδα γεγονότων που συνδέονται με την ενεργοποίηση ενός ενζύμου που σκοτώνει το RNA, επιτρέποντας έτσι στο κύτταρο να αρχίσει να επιτίθεται στο γενετικό υλικό του ιού.
Σύμφωνα με τον Independent, η έρευνα- η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Science»– δείχνει ότι οι αντι-ιικές αντιδράσεις είναι καλύτερες σε άτομα που έχουν μια πιο προστατευτική έκδοση του γονιδίου OAS1, ενώ οι υπόλοιποι έχουν μια έκδοση που αποτυγχάνει να ανιχνεύσει τον ιό.
Η προνυλίωση, η σύνδεση ενός μόνο μορίου λίπους σε μια πρωτεΐνη, επιτρέπει στο OAS1 να «αναζητήσει» τον εισβάλλοντα ιό και να «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου», λένε οι ερευνητές.
Tι συμβαίνει σε νοσηλευόμενους
Σε νοσηλευόμενους ασθενείς, η προστατευτική έκδοση του γονιδίου συσχετίστηκε με ηπιότερη νόσηση. Εκείνοι που δεν το είχαν νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ, ενώ η θνησιμότητα ήταν κατά 1,6 φορές πιο πιθανή σε αυτούς τους ασθενείς, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν, επίσης ότι, πριν από περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια, το προστατευτικό γονίδιο εξαφανίστηκε στις νυχτερίδες του είδους Horseshoe– μία από τις υποτιθέμενες πηγές του SARS-CoV-2.
Ως εκ τούτου, αυτό σημαίνει ότι ο ιός δεν χρειάστηκε ποτέ να προσαρμοστεί για να αποφύγει αυτή τη συγκεκριμένη γραμμή άμυνας, η οποία επομένως παραμένει αποτελεσματική για ορισμένους ανθρώπους ως προς την παροχή προστασίας.
Εάν όμως ο Sars-CoV-2 μεταλλαχθεί και αποκτήσει την ικανότητα να παρακάμπτει τις άμυνες που δημιουργεί η προνυλιωμένη πρωτεΐνη OAS1, ο ιός θα μπορούσε δυνητικά να γίνει πιο θανατηφόρος ή μεταδοτικός.
«Γνωρίζουμε ότι οι ιοί προσαρμόζονται, και ακόμη και ο Sars-CoV-2 έχει πιθανότατα προσαρμοστεί για να πολλαπλασιάζεται στις δεξαμενές ζώων στις οποίες κυκλοφορεί» δήλωσε o καθηγητής Σαμ Γουίλσον, ιολόγος στο Κέντρο Έρευνας Ιών.
«Η μετάδοση από διαφορετικά είδη στον άνθρωπο, εξέθεσε τον ιό Sars-CoV-2 σε ένα νέο ρεπερτόριο αντι-ιικών αμυνών, μερικές από τις οποίες ο Sars-CoV-2 μπορεί να μην ξέρει πώς να αποφύγει. Αυτό που μας δείχνει η μελέτη μας είναι ότι ο κορονοϊός που προκάλεσε την επιδημία SARS το 2003 είχε ήδη μάθει να αποφεύγει την προνυλιωμένη πρωτεΐνη OAS1.
«Εάν οι παραλλαγές του Sars-CoV-2 μάθουν το ίδιο κόλπο, θα μπορούσαν να είναι σημαντικά πιο παθογόνοι και μεταδοτικοί σε ανεμβολίαστους πληθυσμούς. Αυτό ενισχύει την ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης της εμφάνισης νέων παραλλαγών του Sars-CoV-2».