Την ώρα που χρειάζεται να ληφθούν- έπρεπε ήδη να είχαν ληφθεί- πρωτοφανή μέτρα για την επείγουσα ενίσχυση όλων των δημόσιων συστημάτων υγείας και για την αντιμετώπιση, ίσως, της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης στα καπιταλιστικά χρονικά, η οποία δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην πανδημία του κοροναϊού, το Eurogroup της Ε.Ε κατέληξε, δυστυχώς, σε μέτρα κοροϊδία, που ούτε ως ψίχουλα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Το Eurogroup καταρχάς, κάνοντας ότι δεν αντιλαμβάνεται το τσουνάμι της ύφεσης που έχει ξεκινήσει, έλαβε αποφάσεις με την γελοία και εκτός τόπου και χρόνου παραδοχή ότι η ύφεση στην Ε.Ε θα είναι της τάξης του 1%!!!
Είναι προφανές ότι οι ιθύνοντες της Ε.Ε, κάνοντας τέτοιες εκτιμήσεις, εγκληματούν κατά της Ευρώπης και προφανώς έχουν στο βάθος του μυαλού τους, όσο κι’ αν φανεί περίεργο, τον εξανδραποδισμό του πληθυσμού της, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες.
Ξεκινώντας το Eurogroup από αυτήν την γελοία παραδοχή, αποφάσισε να διαθέσει συνολικά στις χώρες της Ε.Ε κονδύλια της τάξης του 1% του ΑΕΠ της Ένωσης για παρεμβάσεις στήριξης των οικονομιών τους (ΕΣΠΑ, επιδότηση ΕΤΕπ, αλλαγή όρων κρατικών εγγυήσεων, στήριξη κλάδων που δέχονται μεγάλο πλήγμα), τα οποία ούτε ως ψίχουλα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μπροστά στο οικονομικό και κοινωνικό τσουνάμι που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η Γερμανία, που πρωτοστάτησε σ’ αυτήν την απαράδεκτη απόφαση, έχει στην πράξη βρει δίοδο “εξαίρεσης” και χορηγεί στην οικονομία της 500 δις ευρώ μέσω της κρατικής τράπεζας ανάπτυξης KfW.
Το ελληνικό δημόσιο, όμως, έχει υποχρεωθεί να έχει όλες τις τράπεζες ιδιωτικές και μάλιστα σε ξένα fund και να επαφίεται στις καλές τους διαθέσεις για τη χορήγηση ρευστότητας στην οικονομία και για την ανακούφιση των δανειοληπτών, ιδιαίτερα σε έκτακτες καταστάσεις.
Αυτή είναι η βαθιά υποκρισία και το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται στην γερμανική Ε.Ε.
Στο πλαίσιο αυτό το Eurogroup αντί να αποφασίσει να χορηγήσει η Ε.Ε στα κράτη-μέλη ποσά ανάλογα των περιστάσεων και να τα συνδυάσει με την κατάργηση ή τουλάχιστον την πλήρη για φέτος αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας και των αυθαίρετων δημοσιονομικών περιορισμών του, επέλεξε να εμμείνει στις δημοσιονομικές χειροπέδες που έχουν μπει στην Ε.Ε, εφαρμόζοντας απλώς και μόνο την λεγόμενη “ρήτρα ευελιξίας” στο πλαίσιο της διατήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο πετάει την μπάλα στα κράτη-μέλη και στους προϋπολογισμούς τους, προκειμένου να στηρίξουν τις οικονομίες τους, δίνοντας τους την δυνατότητα να εξαιρούν τις εθνικές δαπάνες εξαιτίας του κοροναϊού από τις δεσμεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και συγκεκριμένα για την Ελλάδα από τις δεσμεύσεις για τα τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ.
Επομένως τα όποια μέτρα λάβουν τα κράτη-μέλη για την ανακούφιση από τον κοροναϊό, θα είναι εντελώς περιορισμένα και θα επιβαρύνουν αποκλειστικά τους προϋπολογισμούς τους, δηλαδή τους φορολογούμενους πολίτες, ενώ δεν θα υπάρξει ουσιαστική κοινοτική ροή κονδυλίων από τους πιο ισχυρούς προς τους πιο αδύναμους, στο πλαίσιο κάποιας στοιχειώδους ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Και όμως χωρίς καμία αιδώ η ευρώπληκτη κυβέρνηση Μητσοτάκη εξέφρασε την ικανοποίησή της για τις αποφάσεις του Eurogroup, που στέλνουν στη λαιμητόμο την ελληνική οικονομία, φτωχοποιούν ακόμα περισσότερο τους Έλληνες πολίτες και δυστυχώς ορισμένους θα τους στείλουν και στο θάνατο με ένα δημόσιο σύστημα υγείας το οποίο καταρρέει.
Το ευρώ και η Ε.Ε έχουν πια χρεοκοπήσει, όπως χρεοκοπούν και οι κυβερνήσεις που τα υπηρετούν. Αυτό, ίσως, θα είναι και το πιο χτυπητό πολιτικό συμπέρασμα από την τραγωδία της πανδημίας του κοροναϊού που βιώνουμε.
Ν.Ζ