Πραγματοποιήθηκε έκτακτη Γενική Συνέλευση των γιατρών του ΑΤΤΙΚΟΥ Νοσοκομείου, για να εκτιμήσει την κατάσταση blackout, που έχει δημιουργηθεί στο νοσοκομείο λόγω των συνθηκών της γενικής εφημερίας.
Η αφόρητη κατάσταση περιγράφεται από τα εξής στοιχεία: Στη γενική εφημερία της Τρίτης 16/1/2018 προσήλθαν πάνω από 1300 ασθενείς και ξεπεράστηκε κάθε προηγούμενο «πλημμύρας» ράντζων και φορείων στους διαδρόμους όλων των κλινικών (περισσότερα από 150). Υπήρχαν 13 διασωληνωμένοι στον όροφο, λόγω πληρότητας των εναπομεινάντων κλινών ΜΕΘ.
Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται επί επτά συνεχή χρόνια. Όλες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν το πρόβλημα και απαξιούν να δώσουν οποιαδήποτε λύση ανακούφισης για τους ασθενείς και το εξοντωμένο ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό.
Σε ανακοίνωσή τους οι γιατροί του Αττικού αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι:
“Δηλώνουμε ότι δεν αποδεχόμαστε το άθλιο καθεστώς των ράντζων. Αρνούμαστε να μας εκβιάζουν να πραγματοποιούμε εισαγωγές σε ένα νοσοκομείο που είναι ήδη πλήρες (100%). Τα νοσοκομεία δεν είναι αποθήκες. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να αλλάξει αυτή την κατάσταση (με κινητοποιήσεις, δημοσιοποίηση, ενημέρωση των πολιτών). Δεν θα ανεχτούμε άλλες εισαγωγές σε ένα υπερπλήρες νοσοκομείο.
Απαιτούμε από το Υπ. Υγείας να φροντίσει άμεσα για την ασφαλή, ανθρώπινη, πολιτισμένη μεταχείριση των ασθενών συμπολιτών μας. Να μεριμνήσει ώστε όλοι οι ασθενείς να νοσηλεύονται με αξιοπρεπείς συνθήκες σε θαλάμους νοσηλείας και όχι να «βολεύονται» με στοίβαγμα σε ράντζα και φορεία στους διαδρόμους. Φτάνει πια η κοροϊδία και η απαξίωση.
Προτάσεις υπάρχουν και τις έχουμε καταθέσει επανειλημμένα: αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων κλινών του ΕΣΥ σε όλα τα νοσοκομεία της Αττικής, άνοιγμα των κλειστών νοσοκομείων, δημιουργία ΠΦΥ στη Δυτική Αθήνα, άμεσες προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών και διοικητικών για να καλυφτούν οι ελλείψεις του νοσοκομείου μας.
Καλούμε όλους τους φορείς να λάβουν επείγοντα μέτρα για την εφημερία του Σαββάτου 20/1/2018. Το υπερπλήρες ΑΤΤΙΚΟ δεν μπορεί άλλο να ανταποκριθεί σε τέτοιο «όγκο εφημερίας». Με αίσθημα ευθύνης και σεβασμού στον ασθενή δηλώνουμε ότι δεν θα γίνουμε άλλο συνυπεύθυνοι σε αυτό το τριτοκοσμικό υγειονομικό περιβάλλον.”