To 2018 σηματοδότησε την επιστροφή των τραπεζικών φόβων και του σεναρίου του doom loop- του φαύλου κύκλου ανάμεσα σε υπερχρεωμένες κυβερνήσεις και χρηματοπιστωτικό τομέα- στην Ευρώπη. Από τα αρνητικά επιτόκια έως την αβεβαιότητα του Brexit και από την επιβράδυνση της οικονομίας έως την εμπλοκή σε σκάνδαλα, τίποτα δεν πήγε καλά για τους τραπεζικούς κολοσσούς της ηπείρου. Οι επενδυτές γύρισαν λοιπόν την πλάτη και οι μετοχές τους έκαναν βουτιά 25%, στη χειρότερη χρονιά τους από την κορύφωση της κρίσης χρέους.
Σύμφωνα με υπολογισμούς των Financial Times η πτώση των τραπεζικών μετοχών μεταφράζεται σε απώλειες 380 δισ. δολαρίων για τους επενδυτές που πόνταραν στις μεγάλες τράπεζες της ηπείρου. Η κεφαλαιοποίησή τους έχει υποχωρήσει σε επίπεδα χαμηλότερα της λογιστικής αξίας. Κατά μέσο όρο η αξία τους στο χρηματιστήριο είναι 0,6 φορές το καθαρό ενεργητικό τους, όταν η αντίστοιχη αναλογία για τις έξι κορυφαίες τράπεζες των ΗΠΑ είναι 1,1 φορές και για εκείνες στον δείκτη της Ασίας MSCI Emerging είναι 1:1.
Σφυροκόπημα δέχθηκαν οι μετοχές των τραπεζών στην Ιταλία και την Ελλάδα. Σςη χώρα μας μεγάλο αγκάθι παραμένουν τα κόκκινα δάνεια, με κυβέρνηση, ΤτΕ και τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα να εντείνουν τις προσπάθειες για περιορισμό του βάρους.
Οι προκλήσεις για τις ευρωπαϊκές τράπεζες δεν θα λείπουν ούτε το 2019, ειδικά εάν γίνει πράξη το εφιαλτικό σενάριο ενός no deal στο Brexit. Οι αναταράξεις θα είναι ισχυρές σε μία τέτοια περίπτωση.
H επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας είναι επίσης ένας μεγάλος παράγοντας πίεσης, ο οποίος και θα μπορούσε να δώσει ώθηση σε σχέδια για συγχωνεύσεις στον κλάδο. Ήδη στη Γερμανία η κυβέρνηση φέρεται να πιέζει τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες να ενώσουν δυνάμεις, ενώ στο προσκήνιο παραμένουν πάντα και οι πληροφορίες για την πιθανότητα μίας μεγάλης διασυνοριακής συγχώνευσης, μεταξύ της ιταλικής UniCredit και της Societe Generale.