Τέλος Αυγούστου ο υπό παραίτηση πρωθυπουργός Ηλίας Τσιριμώκος ανακοινώνει ότι την επόμενη μέρα θα συγκληθεί ο Συμβούλιο του Στέμματος και θα κληθούν όλοι οι πρώην πρωθυπουργοί. Μια κίνηση των ανακτόρων για να δείξουν στο λαό ότι ακολουθούν δημοκρατικές διαδικασίες για να λυθεί η πολιτική κρίση, και να βρεθεί οριστική διέξοδος με ευθύνη των πολιτικών και όχι του παλατιού.
Το πλέγμα όμως, των ξένων μυστικών υπηρεσιών, το οικονομικό «κατεστημένο» οι αποστάτες, οι παραστρατιωτικές οργανώσεις και το παρακράτος βολεύετε με την κατάσταση και δαπανά εκατομμύρια δραχμές και εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και οι επικεφαλής των αποστατών να τάζουν υπουργικούς θώκους, ακόμη και πολυτελή διαμερίσματα σε ακριβές περιοχές προκειμένου να εξασφαλιστεί ο μαγικός αριθμός των 151 βουλευτών, για να υποστηριχθεί ο τρίτος αποστάτης πρωθυπουργός και άνθρωπος του παλατιού. Ο Στ. Ευσταθιάδης στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» το 1984 θα γράψει για το αλισβερίσι όλων αυτών: «η μυστική υπηρεσία των Αμερικανών CIA από το 1961 έως το 1967 για την ενίσχυση των κομμάτων στην Ελλάδα ξόδεψε 21 εκατομμύρια δολάρια».
Επιλογή του βασιλιά είναι ο Στέφανος Στεφανόπουλος ο οποίος έχει μεγάλη διείσδυση στο χώρο της δεξιάς και οι πιθανότητες στήριξης του είναι μεγάλες. Πρώτος υποστηρικτής του είναι ο πρόεδρος των Προοδευτικών Σπύρος Μαρκεζίνης (μετέπειτα πρωθυπουργός της Χούντας στο στάδιο της «πολιτικοποίησής της!) στη συνέχεια δέχτηκε ως σωστή λύση την πρόταση για Στεφανόπουλο ο αρχηγός της ΕΡΕ Π. Κανελλόπουλος, ζητώντας να μπουν δυο τοποτηρητές, εξασφαλίζοντας οριακή πλειοψηφία για το σχηματισμό κυβέρνησης της τρίτης κυβέρνησης των αποστατών. Ο Σπύρος Λιναρδάτος στο βιβλίο του «Από τον Εμφύλιο στη Χούντα» περιγράφει το παρασκήνιο του σχηματισμού αυτής της κυβέρνησης ως εξής: « Το αποκορύφωμα της διακωμώδησης του πολιτεύματος.. Στο σπίτι του εφοπλιστή Α. Ποταμιάνου στην οδό Στησιχόρου κοντά στα ανάκτορα, στήνουν το «στρατηγείο» τους, από τις 3 το απόγευμα οι Στεφανόπουλος, Μητσοτάκης, Γαρουφαλιάς, Κωστόπουλος, και Μπακατσέλος, και με την βοήθεια του διπλωμάτη, πρώην συμβούλου του Γεωργίου Παπανδρέου, Σωσίδη, άρχισαν να «δέχονται» όσους βουλευτές της Ένωσης Κέντρου έχουν ήδη «καμφθεί» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όσοι καλούνται και προσέρχονται δεν πρόκειται να ξαναβγούν από το σπίτι του εφοπλιστή ως την στιγμή της ορκωμοσίας. Ο Αρχιεπίσκοπος φθάνει στα ανάκτορα και σε λίγο.. μπαίνει από την πόρτα της Ηροδότου Αττικού… ο Στεφανόπουλος. Κατά τις 8.30 σαν σκιές μέσα στο σούρουπο, βγαίνουν από το σπίτι του εφοπλιστή σε δυο ομάδες, πλαισιωμένοι από τους Μητσοτάκη, Κωστόπουλο, και Γαρουφαλιά, που δίνουν την εντύπωση ότι τους «φυλάνε» για να μην το σκάσουν και προσχωρούν στη Β. Γεωργίου προς την είσοδο των ανακτόρων οι νέοι «αποστάτες» . Έχουν φαίνεται «επιστρατευθεί» την τελευταία στιγμή, για να συμπληρωθεί ο αριθμός των άλλων που έχουν διαψεύσει τις ελπίδες των πρωταγωνιστών της επιχείρησης».
Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου ορκίζεται με δυο αντιπροέδρους τους Ηλία Τσιριμώκο και Γ. Νόβα. Στη συνέχεια ορκίζονται οι υπουργοί και είναι έτοιμοι να πάνε στη βουλή για ψήφο εμπιστοσύνης στις 22 Σεπτεμβρίου 1965. Το κομματικό τοπίο πλέον είναι ξεκάθαρο. Η Ένωση Κέντρου έχει 126 βουλευτές η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ)22 και η άλλη πλευρά έχει τους 45 αποστάτες και όλη τη δεξιά πτέρυγα, να τους στηρίζει.
Στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων των τρίτων αποστατών η Ένωση Κέντρου δεν παίρνει μέρος, ο αρχηγός της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης Παν. Κανελλόπουλος εξηγεί τη θέση του κόμματος του και ο Σπύρος Μαρκεζίνης των Προοδευτικών δηλώνει ότι: «να επιτύχει η κυβέρνηση την ησυχία και τη γαλήνη της χώρας» Ο επικεφαλής της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς Ηλίας Ηλιού δηλώνει ότι: «άδοξον προσκύνημα εις την αυλικήν θέλησιν… ’ελκει την εξουσίαν από το στέμμα και εκφράζει την βασιλικήν δικτατορίαν…». Τελικά η κυβέρνηση μετά από δυο μέρες μεγάλων αντεγκλήσεων παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης με 152 ψήφους (94 ΕΡΕ, των Προοδευτικών και 45 των Αποστατών (ΦΙΔΚ), Κατά 148 (126 Ένωσης Κέντρου(Ε.Κ) και 22 Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ).
Μετά από τρείς μήνες ακυβερνησίας, οι μυστικές υπηρεσίες, τα ανάκτορα και ο τοπικός οικονομικός παράγοντας έχει την μαριονέτα κυβέρνηση του, για να υλοποιήσουν τα σχέδια τους. Ο λαός όμως δεν ησυχάζει και συνεχίζει να διαδηλώνει στους δρόμους κατά των αποστατών.
Αρχές Οκτωβρίου ο πρωθυπουργός Στεφανόπουλος προχώρησε σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης τους και αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις: Αποστρατεύεται ο Αρχηγός του ΓΕΣ Γεννηματάς τη θέση του παίρνει ο φίλο βασιλικός Γρηγόρης Σπαντιδάκης. Ο νέος αρχηγός θα φροντίσει να τοποθετήσει σε θέσεις κλειδιά αξιωματικούς που είναι πιστοί στα βασιλιά και δυναμικοί αντικομουνιστές. Η πλειοψηφία αυτών των αξιωματικών θα είναι βασικοί πρωταγωνιστές στο πραξικόπημα και στελέχη στη Χουντική Κυβέρνηση. Στις κινήσεις αυτές συμφώνησε και ο αρχηγός της ΕΡΕ. Το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο προχώρησε στην προαγωγή αρχιστρατήγων: ο Γιώργος Ζωϊτάκης γίνεται διοικητής του Α΄ Σώματος Στρατού (μετέπειτα αντιβασιλιάς της χούντας) Ι. Κατσαδήμας Διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού (μετέπειτα διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας). Για να προχωρήσει άνετα τα σχέδια της η συνωμοτική χουντική ομάδα το 1966 ιδρύεται το 7ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΣ με αντικείμενο την ( Ψυχολογικών Επιχειρήσεων Προπαγάνδας και Πολιτικής Διαφώτισης) δηλαδή καθαρή αντικομουνιστική προπαγάνδα, με επικεφαλής τον συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος πράκτορα της CIA με ταυτότητα (επικεφαλής του πραξικοπήματος του Απριλίου 1967), ο Νίκος Μακαρέζος (μετέπειτα υπουργός Οικονομικών), Ο Μιχάλης Ρουφογάλης αρχηγός της ΚΥΠ, η Αρσακειάδα Δημήτρης Ιωαννίδης διοικητής του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων ( μετέπειτα ο αόρατος δικτάτορας και εγκληματίας της προδοσίας της
Κύπρου), ο Μπαλόπουλος στο 2ο Επιτελείο του ΓΕΣ (μετέπειτα ο υπουργός εμπορίου που έκανε εισαγωγή σάπιων κρεάτων αλόγων, για τους έλληνες πολίτες από την Αργεντινή), ο Ιωάννης Λαδάς διοικητής της ΕΣΑ (μετέπειτα ο υπουργός προεδρίας με τα «καθαρά χέρια». Η ποιο σκοτεινή φιγούρα ήταν ο Οδυσσέας Αγγελής, που συμμετείχε στον ΙΔΕΑ και στις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 τοποθετείται υπαρχηγός του ΓΕΕΘΑ (μετέπειτα αρχηγός σε όλη τη διάρκεια της Χούντας.
Στο μεταξύ η κυβέρνηση Στεφανόπουλου προχώρησε σε μια σειρά αντιδημοκρατικών και αστυνομικών μέτρων αναβιώνοντας την δεξιά νοοτροπία διακυβέρνησης, με υπουργό Δημοσίας Τάξης τον Αποστολάκο.
Ο αρχηγός της ΕΡΕ Παν. Κανελλόπουλος στις 8 Ιουνίου 1966 στέλνει επιστολή στα ανάκτορα και ανακοινώνει ότι αποσύρει τον τοποτηρητή του Δ. Βουρδουμπά από την κυβέρνηση. Το Δεκέμβριο ο πρωθυπουργός μη μπορώντας να κυβερνήσει επισκέπτεται τον Βασιλιά για να πείσει τον αρχηγό της ΕΡΕ να στηρίξει την κυβέρνηση κάτι που δεν μπόρεσε να το επιτύχει.
Την επόμενη μέρα υποβάλει την παραίτηση της κυβέρνησης του, κάτι που έκανε αποδεκτό ο βασιλιάς. Το βράδυ της ίδιας μέρα ορκίζει υπηρεσιακό πρωθυπουργό ο Ι. Παρασκευόπουλος και τον Απρίλιο του 1967 η διορισμένη στρατιωτική ηγεσία από την κυβέρνηση των αποστατών του Στεφανόπουλου θα καταργήσει την δημοκρατία και για επτά χρόνια ο Λάος θα μπει στο «γύψο».
