Επί της απόφασης, χωρίς να μπούμε επί των διαδικασιών, εξέφρασε την ριζική διαφωνία του ο Παν. Λαφαζάνης και πολλά μέλη του Αριστερού Ρεύματος
Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, περιέχουν πολλαπλά «μηνύματα» για τις δυνάμεις της Αριστεράς, τόσο στις χώρες της ΕΕ, όσο ιδιαίτερα στην Ελλάδα εν όψει των επερχόμενων εθνικών βουλευτικών εκλογών.
1. Σε όλες τις χώρες τις ΕΕ, στον ένα ή άλλο βαθμό, παρατηρείται τάση «δεξιάς μετατόπισης» (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Ουγγαρία, Ελλάδα, κ.ά.), με διάφορες αποχρώσεις και νέες «εκπροσωπήσεις», ενώ ταυτόχρονα υπάρχει τάση μείωσης των δυνάμεων της Αριστεράς στις διάφορες εκφράσεις της. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που σταθερά προωθούν η ΕΕ και οι κυρίαρχες ελίτ σε κάθε χώρα, εντείνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, την οποίαν οι λαϊκίστικες και οι δεξιές-ακροδεξιές δυνάμεις επιχειρούν να καπηλευτούν, μετατοπίζοντας το πεδίο αντιπαράθεσης από τη νεοφιλελεύθερη «ατζέντα» και τις αντιδημοκρατικές δομές της ΕΕ-Ευρωζώνης, στο μεταναστευτικό, στο εθνικιστικό, κ.ά. Από την άλλη η μετατόπιση δυνάμεων της ευρωπαϊκής Αριστεράς σε λογικές «διαχείρισης», εντείνουν τη σύγχυση στρατηγικής και τακτικής, μειώνουν την αξιοπιστία της και ενισχύουν τον κατακερματισμό της, μια κατάσταση που αντανακλάται και στο εργατικό κίνημα.!
2. Στην Ελλάδα, η τριπλή εκλογική μάχη που δώσαμε, αποδείχθηκε πολύ δύσκολη υπόθεση. Το κλίμα δικομματικής πόλωσης, επέδρασε στην αποσυσπείρωση των μικρότερων πολιτικών σχηματισμών. Η Αριστερά στο σύνολό της συμπιέστηκε εκλογικά. Η σοσιαλδημοκρατική-νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν πληρώθηκε μόνον από τον ίδιο, αλλά συμπαρέσυρε και όλη την Αριστερά. Συνολικά εμφανίζεται μια συντηρητική μετατόπιση της εκλογικής συμπεριφοράς των πολιτών. Η σημαντική εκλογική ενδυνάμωση της ΝΔ θέτει μπροστά μας το επείγον καθήκον της προετοιμασίας του λαού και οργάνωσης των αντιστάσεων στη νέα επέλαση κατά των δικαιωμάτων και επίπεδο ζωής του, σε ότι δηλαδή έχει απομείνει μετά την δεκάχρονη λαίλαπα των μνημονίων, που εφάρμοσαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ), ΣΥΡΙΖΑ, κά.
3. Σε ότι αφορά τη «Λαϊκή Ενότητα» (ΛΑΕ), το αποτέλεσμα συνιστά τουλάχιστον μια εκκωφαντική άρνηση επιδοκιμασίας της πολιτικής της, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έκανε, στο μέτρο των δυνάμεων της, να υπερασπιστεί θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού μας. Υπάρχουν διαβαθμισμένες ευθύνες σε όλους μας. Η παραίτηση του συντρόφου Π.Λαφαζάνη από επικεφαλής της ΛΑΕ και του Α.Ρ., όπως κατατέθηκε ως αμετάκλητη απόφασή του στην ΕΓ και ΚΕ του «Αριστερού Ρεύματος» (Α.Ρ.), αποτελεί πράξη γενναιότητας και αντιστοιχείται με την θετική ιστορική διαδρομή του συντρόφου, ο οποίος αποτελεί μεγάλο και πολύτιμο κεφάλαιο για το χώρο μας και την Αριστερά γενικότερα. Η ανανέωση της ηγετικής ομάδας του «Α.Ρ.» και της ΛΑΕ πρέπει να προχωρήσει και με την δική του συνδρομή, συγκροτημένα, ενωτικά, με αίσθημα ευθύνης και τρόπο που να διασφαλίζει την συλλογικότητα και την συνευθύνη στην λήψη των αποφάσεων.
4. Όμως αν μείνουμε μόνο στα πρόσωπα και στον σε κάθε περίπτωση βαρύνοντα ρόλο τους, δεν πρόκειται να οδηγηθούμε σε σωστά συμπεράσματα. Το πρόβλημά μας είναι πολύ βαθύτερο: Είναι πρόβλημα εικόνας, προσανατολισμού της τακτικής μας, εμπλουτισμού και παρουσίασης του πολιτικού προγράμματος, εκπομπής πειστικού μηνύματος ιδίως προς τη νέα γενιά, πρόβλημα συσπείρωσης των δυνάμεών μας, καθώς και πρόβλημα συγκεντρωτισμού και σοβαρών ελλειμμάτων εσωκομματικής δημοκρατίας. Απαιτούνται γενναίες αποφάσεις ώστε να ανοίξουμε διαύλους ενίσχυσης της πολιτικής μας επιρροής σε εργαζόμενους και ευρύτερα λαϊκά στρώματα και της ένταξης νέων μελών στις γραμμές μας.
Στο προηγούμενο διάστημα δεν συνδυάστηκε ο αναγκαίος ακτιβισμός με τη μαζική κινηματική δράση. Ο δημόσιος λόγος ήταν πολλές φορές μη αποτελεσματικός, συχνά καταγγελτικός και μονόπλευρος και με ελλείμματα στην ολοκληρωμένη διατύπωση των δικών μας προτάσεων. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι το εκλογικό μας κοινό, από το 2015 και μετά, ήταν βασικά οι δυσαρεστημένοι και αποστασιοποιημένοι από το ΣΥΡΙΖΑ εμείς με την στάση μας δεν διευκολύναμε όσο έπρεπε την προσέλκυση αυτού του τμήματος των πολιτών. Με λίγα λόγια παρά την εργώδη προσπάθεια που έγινε το τελευταίο διάστημα, η δουλειά ήταν αναποτελεσματική και αυτό το πληρώσαμε περισσότερο από τις άλλες αριστερές δυνάμεις.
Από εδώ και πέρα ο δρόμος για την επιβίωση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα είναι εξαιρετικά δύσκολος και η προσπάθειά μας πρέπει να οδηγήσει σε επαναπροσδιορισμό πτυχών της στρατηγικής και τακτικής μας. Αυτό θα απαιτήσει κόπο και χρόνο, μεθοδική δουλειά και μαζικές διαδικασίες ανοιχτών συζητήσεων, τις οποίες πρέπει να οργανώσουμε συγκροτημένα μετά τις εκλογές, με συνέδριο του «Α.Ρ.» και συνδιάσκεψη της «ΛΑΕ» μέσα στο Φθινόπωρο.
5. Εν όψει των βουλευτικών εκλογών, είναι απαραίτητο να πείσουμε ότι λάβαμε το μήνυμα και ότι επιδιώκουμε να κάνουμε μια νέα αρχή και αυτό πρέπει να φαίνεται στη νέα ηγετική μας ομάδα, στο δημόσιο και προγραμματικό μας λόγο, στην δημόσια έκκληση για επανασυσπείρωση δυνάμεων, στον πολιτικό και κοινωνικο-ταξικό μας προσδιορισμό όσον αφορά σε αυτούς που απευθυνόμαστε. Πρέπει να αποσαφηνίσουμε ότι η «ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ», ύστερα μάλιστα από την ακόμη μεγαλύτερη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς την σοσιαλδημοκρατία, στοχεύει να καλύψει πιο εμφαντικά το χώρο της σύγχρονης, Ριζοσπαστικής, Κινηματικής, Οικολογικής, Ανατρεπτικής, Διεθνιστικής, Αντιϊμπεριαλιστικής και πατριωτικής Αριστεράς. Ο δικός μας αριστερός πατριωτισμός συνδυάζει τό ταξικό με το εθνικό και το διεθνιστικό με πολύ σαφή τα όρια μας απέναντι στον εθνικισμό, στην πατριδοκαπηλεία, στον αταξικό και κοσμοπολίτικο ευρωπαϊσμό. Οδηγός της δράσης μας είναι η αντίληψη ότι η ταξική πάλη ασκείται αφετηριακά στο εθνικό επίπεδο και συναρθρώνεται με την πάλη σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Πρέπει επίσης η «ΛΑΕ» και το «ΑΡ», να αξιοποιήσουν γόνιμα τις θετικές εμπειρίες του αριστερού κινήματος, αλλά και να δουν με ανοιχτό και κριτικό πνεύμα τις αποτυχίες και ανεπάρκειες όλων των εκδοχών της Αριστεράς μέχρι σήμερα, να εξετάσουν πολύπλευρα τις νέες αντιθέσεις του σύγχρονου καπιταλισμού, να προσδιορίσουν τις νέες αιχμές και μέτωπα πάλης και να επαναπροσδιορίσουν τον δρόμο και το όραμά τους για τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Είναι επίσης απαραίτητο να εξετάσουμε την αποτελεσματικότερη μορφή οργάνωσης και βελτιωμένους διαύλους επικοινωνίας με τις δυνάμεις της μισθωτής εργασίας και τα πλατιά λαϊκά στρώματα και ιδίως με την νεολαία.
6. Η «Λαϊκή Ενότητα» με όσα προβλήματα και αν αντιμετωπίζει, παραμένει το μέτωπο που ασκούμε την δημόσια πολιτική μας δράση. Θα συμβάλλουμε ώστε η ΛΑΕ να ξεπεράσει τις μεγάλες της αδυναμίες να αποκτήσει μεγαλύτερη συλλογικότητα στην λειτουργία της και δράση της και κυρίως να επιτευχθεί η κατάκτηση συνευθύνης για το εγχείρημά μας. Οι θέσεις που έχουμε διαμορφώσει στη διακήρυξη για τις ευρωεκλογές και στις αποφάσεις του Π.Σ. αποτελούν ένα ικανοποιητικό πλαίσιο στόχων για την επερχόμενη εκλογική μάχη Ωστόσο είναι ανάγκη να προβληθούν περισσότερο ζητήματα που έχουν σχέση με την βαθειά διαγραφή του χρέους, την αναστολή πληρωμών, τον λογιστικό έλεγχο και την αλλαγή των όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου, με επείγον θέμα την κατάργηση του πρωτογενούς πλεονάσματος και αντίστοιχων μέτρων λιτότητας που σηματοδοτούν, ώστε να ανασάνει ο λαός και η χώρα.
Ταυτόχρονα κεντρικός στόχος παραμένει η κατάκτηση της δημοσιονομικής και νομισματικής κυριαρχίας, καθώς και θέση για εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, το σταμάτημα πλειστηριασμών και η γενναία επαναρρύθμιση των κόκκινων δανείων, με την εκδίωξη των κερδοσκοπικών funds και τη διαγραφή των δανείων των λαϊκών στρωμάτων που αδυνατούν αντικειμενικά να αποπληρώσουν.
Κεντρικό μας θέμα πρέπει να είναι η λήψη άμεσων μέτρων για την αξιοπρεπή διαβίωση του λαού μας όπως: κατώτερος μισθός στα 751ευρω, απόδοση 13ης και 14ης σύνταξης και μισθού, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, σταθερή 35ωρη εργασία με κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής, ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας. Μηδενικό ΦΠΑ για είδη άμεσης ανάγκης και δραστική μείωση όλων των συντελεστών ΦΠΑ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και αντικατάστασή του με φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Αναβάθμιση του αιτήματος της διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων.
Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ουσιαστική μείωση της ανεργίας με θεαματική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων που δεν πρέπει να υπολογίζονται στο έλλειμμα. Κατάργηση κάθε διάταξης που ποινικοποιεί τη μαζική πολιτική και συνδικαλιστική δράση, πλήρης επαναφορά θεσμού ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθιέρωση θεσμών εργατικού και κοινωνικού ελέγχου.
Κατάκτηση λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Αποδέσμευση από τον ευρωατλαντισμό και τους ιμπεριαλιστικούς, πολιτικούς οικονομικούς και στρατιωτικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ καθώς και από τον εναγκαλισμό, σε στρατιωτικό και αμυντικό επίπεδο, από το Ισραήλ. Άσκηση πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής
7. Τέλος η ΚΕ του ΑΡ εκτιμά, ότι θα πρέπει σε επίπεδο ΛΑΕ να γίνουν άμεσες ενέργειες επίτευξης εκλογικής συνεργασίας με αριστερές και δημοκρατικές αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα, που έχουν κοινούς πολιτικούς βηματισμούς και διευκολύνουν την προώθηση των άμεσων και μακροπρόθεσμων στόχων της. Σε περίπτωση μη επίτευξης συνεργασιών θα προταθεί στην ΛΑΕ να κατέλθει στις εκλογές εφόσον εξασφαλίζονται οι οικονομικές και οργανωτικές προϋποθέσεις. Σε κάθε περίπτωση η εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές, δεν πρέπει να οδηγήσει σε εγκατάλειψη ιδεών και οραμάτων, ούτε να κυριαρχήσουν αντιλήψεις και ψυχολογία «παραίτησης», αλλά με ιστορική αισιοδοξία και «βαθιά ψυχή» να υπερασπιστούμε τα θεμελιώδη ζωτικά συμφέροντα του λαού μας, τιμώντας ταυτόχρονα τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών της Αριστεράς.!!
Αθήνα, 2/6/2019
*Επί της απόφασης, χωρίς να μπούμε επί των διαδικασιών, εξέφρασε την ριζική διαφωνία του ο Παν. Λαφαζάνης και πολλά μέλη του Αριστερού Ρεύματος
