Το ΟΧΙ στους τοκογλύφους είναι συνυφασμένο με την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και την επιβίωση του Λαού.
Κάθε πολιτική προσέγγιση και ανάλυση του βαθύτατα πολιτικού προβλήματος της Ελλάδας, είναι η αποδοχή του αδιαμφισβήτητου γεγονότος, ότι η χώρας μας βρίσκεται υπό ανελέητη κατοχή των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας (τοκογλυφικό κεφάλαιο, χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα και δυνάστες της ελεύθερης αγοράς). Συνεπώς, προέχει, η απελευθέρωση της χώρας από τους «θεσμικούς» κατακτητές, τους τοκογλύφους – δανειστές και η διάσωση του φτωχοποιημένου (σε ποσοστό 80%) Λαού, που ωθείται πλέον στην εξαθλίωση και μέσω των συστημικών ΜΜΕ και μνημονιακών πολιτικών κόμματων (ΤΡΟΪΚΑ εσωτερικού) στην απάθεια και την υποδούλωση.
Αναγκαία η παραπάνω υπενθύμιση, αλλά θα ήταν περιορισμένης, τοπικής εμβέλειας, αν δεν ήταν μέρος της μεγάλης εικόνας, των γεωπολιτικών και γεωοικονομικών εξελίξεων παγκοσμίων διαστάσεων, που σηματοδοτών την αφετηρία μιας νέας εποχής.
Η Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., G-20) παρουσιάζει ρωγμές. Αμφισβητείται η Παγκοσμιοποίηση και η χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, από τις ΗΠΑ!
Το ΝΑΤΟ ενώνει τις δυο όχθες του Ατλαντικού και είναι η ασπίδα ασφαλείας , κυρίως για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Αν έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη του ΝΑΤΟ, μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είναι , η άσκηση πολιτικο-στρατιωτικής πίεσης στη Ρωσία, στο πλαίσιο όμως των προτεραιοτήτων και επιλογών της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της λειτουργίας του ΝΑΤΟ, καταβάλλεται από τις ΗΠΑ. Η νέα αμερικανική Κυβέρνηση υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, φαίνεται ότι αξιολογεί διαφορετικά το ρόλο του ΝΑΤΟ, απ’ ότι οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις. Εκτιμάται, από το επιτελείο Τραμπ, ότι στην Ευρώπη δεν πρόκειται να γίνει ο Μεγάλος Πόλεμος, η Ρωσία δεν είναι Στρατηγικός εχθρός της Δύσης και η Ε.Ε. και κυρίως η Γερμανία, δεν μπορεί να αξιοποιεί το ΝΑΤΟ, για την προώθηση πολιτικό-οικονομικών στόχων της, όπως μέτρα κατά της Ρωσίας, εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία. Αν οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη της Συμμαχίας, επιθυμούν το ΝΑΤΟ να τους παρέχει ασφάλεια, τότε θα πρέπει να αναλάβουν και το κόστος που τους αναλογεί, δηλώνει ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τραμπ.
Είναι η πρώτη φορά, μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, που αναφύεται ένας ισχυρός προβληματισμός για την χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, από πλευράς Αμερικανών, που προκαλεί όμως, ρήγμα στην Ευρωατλαντική Συμμαχία ή ακριβέστερα, «απόσταση» μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανικής Ευρώπης.
Από το βήμα της Διάσκεψης για την Ασφάλεια στο Μόναχο ο αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση προς τους Ευρωπαίους, λέγοντας ότι για πολύ καιρό η αρχή της κατανομής των βαρών εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας παραμένει ανεκπλήρωτη. Όπως υπογράμμισε, σήμερα έχει έρθει η ώρα να γίνουν περισσότερα σε αυτό το πεδίο. Επίσης στη σύνοδο των Υπουργών Αμύνης του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Στρατηγός ε.α. Τζέιμς Μάτις, κάλεσε τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη να αυξήσουν τη χρηματοδότησή τους, απειλώντας, ότι σε διαφορετική περίπτωση οι ΗΠΑ θα περιορίσουν τη συνεισφορά τους στη συμμαχία. Ουσιαστικά, ο επικεφαλής του αμερικανικού Πενταγώνου, είπε, ότι αν τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ δεν αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες, τότε οι ΗΠΑ, θα «αφήσουν» το ΝΑΤΟ να απαξιωθεί ως πολιτικοστρατιωτικός μηχανισμός!!
Οι Αμερικανοί θεωρούν αδιανόητο, η Ε.Ε. ως πολιτικο-οικονομικός οργανισμός να μην μεριμνά για την ασφάλεια της και να έχει αναθέσει τον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας στο ΝΑΤΟ, χωρίς μάλιστα να πληρώνει για την συντήρησή του. Είναι η αναγνώριση της εκτίμησης του Αμερικανού Προέδρου Ντ. Τραμπ, ότι το ΝΑΤΟ είναι απαρχαιωμένο και δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο πέντε χώρες από τα 28 μέλη του ΝΑΤΟ βρέθηκαν πάνω από το στόχο του 2% του ΑΕΠ το 2016 και συγκεκριμένα η Ελλάδα, η Εσθονία, η Πολωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η Γαλλία διέθεσε λιγότερο από το 1,8% του ΑΕΠ της για την άμυνα, ενώ η Ιταλία και η Γερμανία λιγότερο από 1,1%! Επίσης ο περίφημος Ευρωστρατός είναι μόνο στα χαρτιά …
Όμως, οι προβληματικές σχέσεις των ΗΠΑ με τη Γερμανία, δεν έχουν μόνο επιπτώσεις στη συνοχή της Ατλαντικής Συμμαχίας, αλλά επηρεάζουν σαφώς και τον οικονομικό και πολιτικό τομέα. Οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να είναι διατιθέμενες να αναγνωρίζουν την πολιτική και οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία , πιθανόν και σε Ιταλία, ίσως διαμορφώσουν μια νέα οικονομική και πολιτική πραγματικότητα στη γηραιά Ήπειρο. Η οικονομική και νομισματική ενοποίηση πιθανόν να αποδειχτεί η μεγάλη «φούσκα» και το ευρώ και η ευρωζώνη, να απαξιωθούν, σύντομα, ίσως και μέχρι το τέλος του 2017.
Είναι προφανές, ότι οι εξελίξεις σε ολόκληρο των φάσμα των ευρω-ατλαντικών σχέσεων, επηρεάζουν και τις εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα, που είναι ισχυρός εταίρος του ΝΑΤΟ, ανήκει στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης και εξαρτάται οικονομικά από τους θεσμικούς δανειστές και από το αμερικανικής επιρροής Δ.Ν.Τ.
Απαιτείται από την Κυβέρνηση, μια επεξεργασμένη διορατική και πολυδιάστατη οικονομική και εξωτερική πολιτική, που θα είναι επικεντρωμένη στην ασφάλεια, στον εξορθολογισμό και την εξομάλυνση της ελληνικής οικονομίας, μέσω διακρατικών συμμαχιών στη βάση προώθησης κοινών συμφερόντων. Και κυρίως, θα είναι απαλλαγμένη από ιδεοληψίες, φοβίες και εκβιασμούς. Το ΟΧΙ της Ελληνικής Κυβέρνησης στις άθλιες μεθοδεύεις των τοκογλύφων δανειστών μας, είναι συνυφασμένο με την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και την επιβίωση του Λαού.
