Ο “ασκός του Αιόλου” άνοιξε, και η επαπειλούμενη αλλαγή συνόρων, είναι μια εξέλιξη της οποίας η “καυτή ανάσα” ανεβάζει επικίνδυνα το θερμόμετρο, με την πατρίδα μας να παραμένει εγκλωβισμένη στην περιδίνηση επικίνδυνων ανατροπών…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Αμερικανός πρέσβης, όλο αυτό το χαρακτήρισε «αναταράξεις», και σε μια προσπάθεια καταφανούς απενοχοποίησης, το απέδωσε στην εκλογική διαδικασία και στην επιδίωξη επανεκλογής Ερντογάν στο σουλτανάτο της γείτονος.
Στην ουσία πρόκειται για μια γλαφυρή επιβεβαίωση υπαρκτής απειλής, απολύτως ενθαρρυνόμενης από την Αμερικανική ηγεσία, η οποία συνδυάζεται με μια ύπουλη προσπάθεια εγκλωβισμού του Ελληνικού πολιτικού προσωπικού, σε Αμερικανικές νουθεσίες, έτσι ώστε η όποια έκρηξη να παραμείνει κατά το δυνατόν ελεγχόμενη, και με τους ελάχιστους δυνατούς κλυδωνισμούς στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Το καινούριο στοιχείο, είναι ότι αυτή η δήλωση έρχεται να «κουμπώσει» με μια τακτική μεταστροφή που επιχειρούν οι ΗΠΑ στη διακεκαυμένη ζώνη της Μέσης Ανατολής. Η δέσμευση απόσυρσης των Αμερικανικών δυνάμεων που σταθμεύουν στην Μανμπίζ και η προαναγγελία της ολικής επαναφοράς των Γάλλων αποικιοκρατών στην περιοχή, προφανώς προϊδεάζει για…
κυοφορούμενες εξελίξεις.
Τα δεδομένα έχουν ήδη τροποποιηθεί δραματικά με καταλύτη την επιχειρησιακή κλιμάκωση της Τουρκικής επιθετικότητας, με κυρίαρχο στοιχείο την ανατροπή στην πράξη των προβλεπομένων από τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία ανατροπή δρομολογήθηκε με την εισβολή του Τουρκικού στρατού στην Αφρίν.
Με την ολοκλήρωση αυτής της επιχείρησης, ο Τούρκος πρόεδρος φρόντισε να «εξοικειώσει» τη Διεθνή Κοινότητα με τους επιθετικούς του σχεδιασμούς. Έτσι…
- Προειδοποίησε πως δε θα διστάσει ακόμη και να σκοτώσει προκειμένου να επαναφέρει τα «σύνορα της καρδιάς του»…
- Απείλησε ευθέως με πόλεμο δυο Ευρωπαϊκές χώρες μέλη της Ε.Ε την Ελλάδα και την Κύπρο…
Και αναλαμβάνοντας υπό την αυθαίρετη «προστασία» του την τουρκοκυπριακή κοινότητα – η οποία συνιστά πληθυσμιακή κοινότητα ενός ανεξάρτητου κράτους μέλους της Ε.Ε, -επιχείρησε να προωθήσει και να επιβάλει ντε φάκτο την αποδοχή καθεστώτος διχοτόμησης του νησιού.
Η απάθεια της Διεθνούς Κοινότητας, των ΗΠΑ αλλά και της Ε.Ε απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, έφερε και νέα κλιμάκωση, με το Τουρκικό Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας να έρχεται την αμέσως επόμενη μέρα της Ευρωτουρκικής συνόδου της Βάρνας, να επαναβεβαιώνει και να επιτείνει ακόμη περισσότερο την ήδη τεταμένη κατάσταση, με νέο μπαράζ προειδοποιήσεων και ξέφρενων πολεμικών απειλών.
Σε αυτό ακριβώς το περιβάλλον έρχεται ο κ. Πάιατ και μιλά για «αναταράξεις», φροντίζοντας να συμπληρώσει με αρκετά δεικτικό τρόπο πως: «Διατηρούμε έναν υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης στους Ελληνες ηγέτες που χειρίζονται αυτά τα θέματα. Νομίζω ότι τόσο η Ελλάδα όσο και οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν αναταράξεις τους επόμενους δυο μήνες, ενόψει της επανεκλογής Ερντογάν. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει εμπιστοσύνη».
Τι ακριβώς επιχειρεί ο κ. Πάιατ με αυτή την παρέμβαση;;;
Το πρώτο πράγμα που επιχειρεί, είναι να εμφανίσει τα εν αναμονή πολεμικά γεγονότα με θύμα τον Ελληνισμό, ως μη αναστρέψιμα, προσδίδοντας τους μάλιστα με πλάγιο τρόπο και το «κύρος» της Αμερικανικής συγκατάθεσης.
Το δεύτερο πράγμα που επιχειρεί, είναι να προϊδεάσει τους πάντες για τον «διαμεσολαβητικό ρόλο» που σχεδιάζουν να αναλάβουν οι ΗΠΑ, προκειμένου να κρατηθεί υπό τον απόλυτο έλεγχό τους ή όλη εξέλιξη.
Το τρίτο ζήτημα το οποίο επιχειρεί να καταστήσει σαφές, είναι πως η Αμερικανική ηγεσία, δεν σκοπεύει να διαχειριστεί τις εξελίξεις με διάθεση ετεροβαρή και σε βάρος της Τουρκικής πλευράς.
Το τέταρτο ζήτημα το οποίο διαμηνύει, είναι πως εμπιστεύεται τους Έλληνες ηγέτες, προϊδεάζοντας για εξελίξεις που θα σηματοδοτήσουν διχασμό ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Όλα λοιπόν δείχνουν πως οι Αμερικανοί προστάτες μας σε μια δυσυπόστατη παρέμβασή τους…
- Πρώτον: Ανταποκρίνονται στο Τουρκικό αίτημα και αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την Μανμπίζ, αναθέτοντας στους Γάλλους ρόλο στη μετεμφυλιακή Συρία.
Ο συμβολισμός αυτής της κίνησης είναι ιδιαιτέρως σημαντικός, ΚΑΙ για την Τουρκία, ΚΑΙ για πρακτικές αποσυμφόρησης της Αμερικανορωσικής έντασης στο συγκεκριμένο θέατρο επιχειρήσεων, αλλά ΚΑΙ για τον χαρακτήρα του status που οραματίζονται για την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
- Δεύτερον: Κλείνουν το μάτι στον Ερντογάν, για να επιχειρήσει να «κλειδώσει» με επέμβαση τα «δικαιώματά» του στην περιοχή της Κυπριακής ΑΟΖ, και ταυτόχρονα φροντίζουν να θυμίσουν πως «τα καλά παιδιά» της Ελληνικής πολιτικής σκηνής, θα παραμείνουν σε μια διακριτική θέση που σε κάθε περίπτωση δε θα απειλήσει να αποτρέψει τους Τουρκικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Για τους ίδιους τους Αμερικανούς βεβαίως, που τους ενδιαφέρει ο ζωτικός χώρος και όχι η ζωτικότητα των χωρών, η πίτα (του γεωπολιτικού και ενεργειακού ελέγχου) θα παραμείνει ακέραια, και ο σκύλος θα παραμείνει χορτάτος.
Όλα τα παραπάνω, συνθέτουν μια επικίνδυνη εξέλιξη, που εκθέτει πολλαπλά το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό, και οφείλει να χτυπήσει καμπανάκι κινδύνου για την Ελληνική κοινωνία, αναφορικά με όλα όσα προετοιμάζονται πίσω από την πλάτη της, σε αυτή την άθλια γεωπολιτική σκακιέρα.
Μπροστά σε αυτήν ακριβώς την εξέλιξη, έχουμε υποχρέωση να προειδοποιήσουμε τον Ελληνικό λαό για τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, η οποία προσλαμβάνει πλέον χαρακτηριστικά ανοιχτής απειλής ακόμη και για πολεμικού χαρακτήρα επιχείρηση στο Αιγαίο ή στην Κύπρο την επόμενη περίοδο, ως συνέπεια της αχαλίνωτης Τουρκικής επιθετικότητας, και της απλόχερης στήριξης που της προσφέρουν οι ισχυροί Αμερικανονατοϊκοί και Ευρωπαίοι «σύμμαχοι και προστάτες» μας.
Έχουμε υποχρέωση επίσης, να καλέσουμε την Ελληνική κυβέρνηση, να συναισθανθεί το μέγεθος των πραγματικών της ευθυνών, ακόμη ΚΑΙ για το κλίμα του πλασματικού εφησυχασμού που επιχειρεί να καλλιεργήσει. Να την καλέσουμε να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες με στόχο:
- Την ουσιαστική ενημέρωση του Ελληνικού λαού αναφορικά με την πραγματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα…
- Την άμεση ανακοπή της Τουρκικής επιθετικότητας, επιδιώκοντας την ουσιαστική και αποτελεσματική εμπλοκή του Διεθνούς παράγοντα, ο οποίος πλέον δεν μπορεί να υποκρίνεται καλυπτόμενος πίσω από ανούσιες και ανώδυνες διπλωματικές δηλώσεις…
- Την οριστική εγκατάλειψη των αδιέξοδων πρακτικών εξευμενισμού της αχαλίνωτης Τουρκίας, και την ενεργοποίηση πρακτικών ουσιαστικής αποτροπής, μέσα από απαντητικές πρωτοβουλίες προβολής της πραγματικής ισχύος που διαθέτει η χώρα.
Την καλούμε τέλος να απαιτήσει και να επιβάλει άμεσα και στην πράξη, την πλήρη απεμπλοκή των Ενόπλων δυνάμεων της χώρας, από την εγκληματική μέγγενη των μνημονίων, ως απαρχή για την καθολική απαγκίστρωση της, από τις καταστροφικές συνέπειες της μνημονιακής προσαρμογής, στην κατεύθυνση βεβαίως της πλήρους και αμετάκλητης θεμελίωσης της εθνικής κυριαρχίας.
Σε διαφορετική περίπτωση, οι ευθύνες που αναλαμβάνει έναντι μια αιφνίδιας πολεμικού χαρακτήρα κλιμάκωσης την επόμενη περίοδο, είναι τεράστιες, είναι ιστορικές, και το πραγματικό τίμημα για τον Ελληνισμό θα είναι βαρύτατο.
