Τώρα που αναζωπυρώνεται η συζήτηση για το γήπεδο της ΑΕΚ, είναι ίσως ευκαιρία να επανέλθουμε στο θέμα της ονομασίας του γηπέδου, που ήδη αρχίζει να παγιώνεται ως «Αγια-Σοφιά».
Πιστεύω ότι στον κόσμο της ΑΕΚ δεν αξίζει μια τέτοια ελαφρόμυαλη απρέπεια. Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που ο κόσμος της έχει μια βαθιά σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό, λόγιο και λαϊκό. Σε αυτήν την ομάδα και σε αυτόν τον κόσμο δεν αξίζει η έκπτωση αυτής της σχέσης σε αμετροέπειες και ελαφρότητες.
Η Αγία του Θεού Σοφία, η Αγία Σοφία, η Αγια-Σοφιά είναι περιώνυμο μνημείο του Βυζαντινού και Παγκόσμιου Πολιτισμού. Εχει μια λαμπρή ιστορία που συνάπτεται με την πολιτική, τη θρησκεία, τον πολιτισμό, τις τέχνες και τις παραδόσεις των λαών. Ναοί της Αγίας Σοφίας κοσμούν πολλές πόλεις σε πολλές χώρες, όλες με πρότυπο την Αγια-Σοφιά. Ο αρχιτεκτονικός κανόνας της Αγίας Σοφίας εξαπλώνεται απ’ το Λονδίνο έως τη Μέκκα. Μετά τον Παρθενώνα, η Αγία Σοφία είναι εκείνη που ολοκλήρωσε την αρχιτεκτονική, όπως είπαν και λένε κορυφαίοι αρχιτέκτονες.
Πώς λοιπόν η ΑΕΚ θέλει να φέρει στην Αθήνα ένα τέτοιο όνομα ως όνομα ενός γηπέδου, στενεύοντας τη σημασία του με έναν μάλλον επαρχιώτικο και αδαή τρόπο; Δεν υποτιμώ καθόλου τα γήπεδα και την αξία τους για τη ζωή των ανθρώπων. Οπως και στην Πόλη όμως, άλλο η Αγια-Σοφιά και άλλο ο Ιππόδρομος. Η ΑΕΚ έχει μεγάλη ιστορία, μπορεί να ονομάσει το γήπεδό της με ένα όνομα που να τιμά την ιστορία της κι όχι αποκαθηλώνοντας και καθαιρώντας με τόλμη βλαχοσυμπέθερου το όνομα της Αγια-Σοφιάς.
Η συγκυρία για την Αγια-Σοφιά δεν είναι η καλύτερη: ο Ερντογάν θέλει να την κάνει τζαμί, το ISIS απειλεί να την τινάξει στον αέρα και οι ακροδεξιοί του Τραμπ θέλουν να την «αποκαταστήσουν» ως χριστιανικό τάχα έμβλημα για την επιστροφή της ισχύος τους στην περιοχή. Κι εμείς -ποιος; η ΑΕΚ!!- θέλουμε να την κάνουμε γήπεδο! Η ΑΕΚ είναι πολύ μεγάλη για τέτοια μικρότητα. Διότι
τίποτε άλλο παρά μικρόνοια και μικρούς ορίζοντες δείχνει μια τέτοια προσέγγιση. Πού είναι η αρχοντιά μας;
Ως ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ΑΕΚτζήδες και πιστεύοντας ότι εκφράζω πολλούς από μας, καλώ τον κόσμο της ΑΕΚ να κάνει δεύτερες σκέψεις, να ξανασκεφθεί το όλο ζήτημα.
Ξέρω -και προσωπικώς βαθιά πιστεύω- ότι ο λαός μας έχει μεγάλη ανάγκη επαναπροσέγγισης του πολιτισμού μας. Αναβάπτισης στη λαϊκή και λόγια παράδοσή μας. Για την ΑΕΚ το πεδίο αυτό είναι προνομιακό και έχει η ίδια παράδοση σε αυτό το γενναίο άθλημα της συντήρησης της μνήμης και συνεπώς της αυτογνωσίας. Το πραγματικό προαπαιτούμενο της προόδου. Μπορούμε στο νέο γήπεδο να δημιουργήσουμε Αίθουσα (και Αίθουσες) Πολιτισμού. Και Εκδηλώσεων. Για παλαιότερες εποχές, όπως το Βυζάντιο, καθώς και για τα σημερινά μας έργα. Αυτά είναι που αξίζουν στην ΑΕΚ κι όχι οι πτωχοπροδρομισμοί. Καμιά ομάδα στον κόσμο δεν ονόμασε το γήπεδό της «Παρθενώνα» και θα ξεπέσει η ΑΕΚ να ονομάσει το δικό της «Αγια-Σοφιά»; Δεν πρόκειται περί ιεροσυλίας – το θέμα δεν αφορά τη θρησκευτικότητα (αν και τους εκλεπτυσμένους της πίστης θα μπορούσε να τους καταθλίβει), αφορά μια ανίερη προσέγγιση του κόσμιου και του σεπτού. Του υπέροχου.
Σε μια χώρα που οι επιτήδειοι απογυμνώνουν τον λαό από τον πολιτισμό του για να τον κάνουν ραγιά, ο κόσμος της ΑΕΚ πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι σε εκείνους που πάνε να ευτελίσουν σύμβολα και αναφορές, θρύλους και μνήμες, ποιήματα και φυλαχτά.
Φαντασθείτε τον αθλητικό Τύπο να γράφει «κάηκε η Αγια-Σοφιά», «όργιο με τα χανούμια στην Αγια-Σοφιά» κι άλλα, που η πληθωρική, η γλαφυρή αλλά και συχνά αισχρή φαντασία του εν λόγω ρεπορτάζ επινοεί. Το άκρον άωτον της καλλιέπειας! Οι Ελληνες έχουν ιδιαιτέρως παιγνιώδη διάθεση και ανεξάντλητη εφευρετικότητα περί το περιπαίζειν. Αν το γήπεδο ονομασθεί «Αγια-Σοφιά», το όνομα της Αγια-Σοφιάς θα έχει ριφθεί στον λάκκο των λεόντων…
*Πηγή: enikos.gr
Δεν μας ενοχλεί η επιχειρηματική αυθαιρεσία Μελισσανίδη, αλλά μόνο το όνομα; Το ότι επιχειρείται να φτιαχτεί ένα κακόγουστο και ογκώδες γήπεδο στριμωγμένο σε μια πόλη δίχως υποδομές, κόντρα στην τοπική κοινωνία και με κίνδυνο καταπάτησης του γειτονικού άλσους και μάλιστα όλο αυτό από μια ιδιωτική εταιρεία, όχι από την ΑΕΚ αλλά στο όνομά της και με άφθονο κρατικό χρήμα τα περνάμε αμάσητα. Βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος, ως συνήθως και στην περίπτωσή μας, δυστυχώς, αυτό είναι κυριολεκτικό.