Αρκετοί είναι εκείνοι που σε κάθε περίσταση έξαρσης της «αρρώστιας» που ταλαιπωρεί εδώ και δεκαετίες το ελληνικό ποδόσφαιρο μνημονεύουν τη Μάργκαρετ Θάτσερ και την υποτιθέμενη συμβολή της στην αναμόρφωση του αγγλικού ποδοσφαίρου τη δεκαετία του 80. Η αλήθεια είναι ότι η κρίση που διήλθε το ποδοσφαιρικό προϊόν στη Γηραιά Αλβιώνα τη συγκεκριμένη περίοδο ήταν πολύ μεγάλη, καθώς δύο τραγωδίες σε ευρωπαϊκά γήπεδα με δεκάδες θύματα, τόσο στο Χέιζελ όσο και στο Χίλσμπορο, είχαν ως πρωταγωνιστές Άγγλους οπαδούς. Η συμβολή όμως της Μάργκαρετ Θάτσερ στην απαλλαγή του αγγλικού ποδοσφαίρου από τα φαινόμενα ακραίας βίας υπήρξε, όπως επισημαίνουν όλο και περισσότεροι σήμερα στη Βρετανία, μηδαμινή.
Αντίθετα, ήταν ο αρχιδικαστής Λόρδος Τέιλορ, ο οποίος ανέλαβε την έρευνα σχετικά με τις πραγματικές συνθήκες μιας από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αυτής του Χίλσμπορο, εκείνος που έδωσε πραγματική διέξοδο από το διαφαινόμενο τέλμα. Όχι μόνο λόγω της ανάδειξης των πραγματικών υπαίτιων της τραγωδίας (που δεν ήταν οι «μεθυσμένοι χούλιγκαν», όπως ήθελε η κυβέρνηση Θάτσερ να ισχυρίζεται αλλά και η αστυνομία), αλλά κυρίως μέσω των 76 παρεμβάσεων για τα αγγλικά γήπεδα, τις οποίες περιελάμβανε στην έκθεση που συνέταξε και κατέθεσε μαζί με άλλους ανώτατους δικαστικούς τον Ιανουάριο του 1990.
Σε αυτές μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνονταν: η σταδιακή τοποθέτηση καθισμάτων σε όλα τα γήπεδα αλλά κι η συνεπαγόμενη μείωση της χωρητικότητάς τους κατά 15%, η θέσπιση του Ειδικού Συμβουλίου για την Ασφάλεια στα Γήπεδα, η επιβολή προδιαγραφών για τα κιγκλιδώματα (δεν επιτρεπόταν πλέον να έχουν καρφιά ή να υπερβαίνουν τα 2,2 μέτρα), η μετατροπή της πλαστογράφησης εισιτηρίων σε ποινικό αδίκημα, η εισαγωγή νέου νομοθετικού πλαισίου για την αντιμετώπιση κρουσμάτων βίας στα γήπεδα αλλά και η χρησιμοποίηση νέας τεχνολογίας στα γήπεδα για την αντιμετώπιση των φαινομένων χουλιγκανισμού.
«Κανένα σχέδιο η Θάτσερ, καθοριστική η έκθεση Τέιλορ»
Για όλα τα παραπάνω, δηλαδή την εμπειρία του αγγλικού ποδοσφαίρου στη διαχείριση μιας σοβαρής κρίσης αλλά και τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί, συνομιλήσαμε με το γνωστό αθλητικογράφο και συγγραφέα, Χρίστο Χαραλαμπόπουλο, ο οποίος μάλιστα είναι σαφής σχετικά με τα πεπραγμένα της Σιδηράς Κυρίας στο αγγλικό ποδόσφαιρο:
«Η σχέση της Θάτσερ με το ποδόσφαιρο αρχίζει και τελειώνει στην απόφασή της να υποστηρίξει τον αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πέραν τούτου, δεν έκανε τίποτε για να αλλάξει το αγγλικό ποδόσφαιρο και ο περίγυρός του στην δεκαετία του 80. Δεν είχε κανένα σχέδιο, δεν πήρε κανένα θεσμικό μέτρο, εκτός κι αν θεωρήσουμε «μέτρο» τη σκληρότερη συμπεριφορά της αστυνομίας, μέσα και έξω από τα γήπεδα», τονίζει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Η Θάτσερ έκανε το μόνο που ήξερε. Να χτυπήσει την εργατική τάξη, κυρίως του Λίβερπουλ, αφού οι χουλιγκανς, όπως υποστήριζε, προέρχονταν από τις τάξεις της. Εδώ κάποιοι, που δεν έχουν ιδέα τι ακριβώς συνέβη μετά το Χέιζελ και οδήγησε στο Χιλσμπορο, πιστεύουν ότι η απαγόρευση συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι το φάρμακο που θα εξαφανίσει την βία και τα προβλήματα που φέρνει μαζί της».
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Χαραλαμπόπουλος δεν πιστεύει πως η πενταετής αποβολή των αγγλικών ομάδων από τα ευρωπαϊκά κύπελλα συνέβαλε ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της κρίσης: «Μπορεί να έκανε τους πάντες να αντιληφθούν τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος. Αλλά επί της ουσίας δε βοήθησε». Αντίθετα, θεωρεί εξαιρετικά σημαντική τη συμβολή του λόρδου Τέιλορ, τόσο όσον αφορά στην απόρριψη ενός άκρως συντηρητικού νομοσχεδίου, το οποίο θα ποινικοποιούσε την ιδιότητα του φιλάθλου, όσο και σε ό,τι έχει να κάνει με τη δέσμη προτάσεων που κατέθεσε: «Η έκθεση Τέιλορ ήταν φιλελεύθερη, με πλατιά αντίληψη του αντικειμένου, εξέταζε την κουλτούρα του παιχνιδιού, το γιατί αυτό το πράγμα που ονομαζόταν ποδόσφαιρο ήταν τόσο σημαντικό για τον κόσμο. Επίσης, έδωσε στους φιλάθλους μια ευκαιρία να συνεισφέρουν μέσα από την Ένωση των φίλων του Ποδοσφαίρου. Η συμβολική σπουδαιότητα αυτής της κίνησης ήταν τεράστια» σημειώνει.
«Άλλο επίπεδο σε ποδοσφαιρική κουλτούρα, επικρατεί απόλυτος σεβασμός από όλες τις μεριές»
Σε ό,τι έχει να κάνει με τη σημερινή κατάσταση στο αγγλικό ποδόσφαιρο ο κ. Χαραλαμπόπουλος αρχικά επισημαίνει το προφανές: «Έχουν ξεφύγει σε επίπεδο οπαδικής κουλτούρας, σε επίπεδο μάνατζμεντ, όπου λειτουργούν αποκλειστικά με τεχνοκράτες. Γενικότερα χαίρονται το άθλημα, είναι εμφανές. Δεν έχουν κι αθλητικές εφημερίδες. Μην το υποτιμάς αυτό» αναφέρει με νόημα.
Τα παραδείγματα σχετικά με την υποδειγματική λειτουργία του αγγλικού ποδοσφαίρου (σε όλα σχεδόν τα επίπεδα) είναι πολλά: «Απλά να σκεφτεί κανείς ότι στο Βρετανικό Κοινοβούλιο υπάρχει ειδική επιτροπή για τον Αθλητισμό, η οποία κάθε χρόνο καταθέτει έκθεση σχετικά με την κατάσταση στο αγγλικό ποδόσφαιρο» επισημαίνει ο κ. Χαραλαμπόπουλος και συνεχίζει αναφερόμενος σε ζητήματα οργάνωσης των ποδοσφαιρικών εταιριών: «Ο σεβασμός απέναντι στους φιλάθλους της ομάδας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Είναι χαρακτηριστικό πως υπάρχει νόμος σύμφωνα με τον οποίο το 0,5% των θέσεων πρέπει να είναι σχεδιασμένο για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Μάλιστα η Λίβερπουλ έφτιαξε μικρότερο γήπεδο προκειμένου να ανταποκρίνεται στις συγκεκριμένες προδιαγραφές».
Επιπλέον, όπως τονίζει, οι ποδοσφαιρικές εταιρίες φροντίζουν να «χτίζουν» σχέσεις με την κοινωνία: «Για παράδειγμα η Έβερτον διοργανώνει δωρεάν σεμινάρια ηλεκτρονικών υπολογιστών για ανέργους. Άλλες ποδοσφαιρικές εταιρίες έχουν παιδικούς σταθμούς, άλλες έχουν ιδρύσει γραφεία ευρέσεως εργασίας. Όλες διαθέτουν ένα μέρος των εσόδων της για φιλανθρωπικούς σκοπούς» αναφέρει ο κ. Χαραλαμπόπουλος.
Την ίδια στιγμή, είναι ηλίου φαεινότερον πως στην Αγγλία είναι εντελώς διαφορετική η προσέγγιση κι εκ μέρους των οπαδών. «Εκεί βέβαια υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι όλοι ξέρουν πως εφαρμόζονται κατά γράμμα. Υπάρχουν κάμερες, υπάρχουν σεκιούριτι ειδικά εκπαιδευμένοι για ποδοσφαιρικά γήπεδα, ο καθένας γνωρίζει πως αν παρανομήσει δεν πρόκειται να τη γλυτώσει. Είτε πρόκειται για φίλαθλο, είτε παράγοντα, είτε προπονητή, είτε ποδοσφαιριστή» τονίζει ο κ. Χαραλαμπόπουλος, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη διαφοροποίηση σε ό,τι αφορά την ανταλλαγή φιλάθλων: «Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι πέρσι έγινε μεγάλη φασαρία από οπαδούς όλων των ομάδων, καθώς ζητούσαν η τιμή εισιτηρίου για τους φιλοξενούμενους να μην υπερβαίνει τις 30 λίρες με δεδομένο ότι αυτοί ήδη επιβαρύνονταν με το κόστος μετακίνησης».
*Πηγή: tvxs.gr
