Για να είμαστε ειλικρινείς. Είναι πεντακάθαρο ότι κανένας από την δύση, δεν ενδιαφέρεται πραγματικά, για το όνομα των Σκοπίων. Για την ένταξη τους και μόνο στο μαντρί ενδιαφέρονται. Για να ενισχύσουν τα επιθετικά τους σχέδια έναντι άλλων λαών πασχίζουν. Για να αρπάξουν περισσότερο πλούτο, διευρύνοντας την καταναλωτική τους αγορά, φροντίζουν. Για ευόδωση των ενεργειακών και λοιπών κερδοσκοπικών τους συμφερόντων νοιάζονται. Όχι για τον λαό της άλλοτε Γιουγκοσλαβίας, την οποία λίγα χρόνια πριν είχαν βομβαρδίσει με απίστευτη αγριότητα.
Τότε ο Ελληνικός λαός ήταν αλληλέγγυος με τα θύματα σε ποσοστό 97%. Ήταν αλληλέγγυοι σχεδόν όλοι οι Έλληνες, που αυτές τις ημέρες πάνε στα συλλαλητήρια και ονομάζονται ακροδεξιοί, από την κεντροαριστεροδεξιά κυβέρνηση μεγάλης μειοψηφίας στον λαό. Τώρα οι ίδιοι κύκλοι, του θανάτου, εμφανίζονται να “αγαπάνε” με πάθος τους Σέρβους και τους Σκοπιανούς.
Η υποκρισία αυτή των δυνάμεων της αρπαγής, είναι εντελώς ξεκάθαρη και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Η πραγματική Αριστερά και όχι η καιροσκοπική και οπορτουνιστική, δεν τρέφει μίσος για τους ανθρώπους των Σκοπίων, ή άλλων λαών. Το μίσος της πραγματικής Αριστεράς, Έχει θέση για τους ιμπεριαλιστές, για τους εκμεταλλευτές, που έναντι παντός τιμήματος και πάντα για δικό τους όφελος, αποβλέπουν μόνο σε κέρδη που προέρχονται από την ανάγκη για δουλειά των απλών ανθρώπων και πολλές φορές εις βάρος και της ζωής του πλανήτη.
Η πραγματική Αριστερά είναι πατριωτική και διεθνιστική. Έτσι ήταν και το ΕΑΜ.
Αγαπάει την πατρίδα που γεννήθηκε, όχι όμως εις βάρος άλλων λαών και διαφορετικών ανθρώπων. Αγαπάει τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτήν, την ιστορία τους, την πολιτιστική, παραδοσιακή και περιβαλλοντική τους κληρονομιά. Σέβεται όλους τους λαούς, τον πολιτισμό τους, την δημιουργικότητά τους τα επιτεύγματά τους. Για τους λόγους αυτούς είμαστε ενάντια στην επιβολή και στους δύο λαούς, της συμφωνία των Πρεσπών και ταυτόχρονα είμαστε αλληλέγγυοι με τον λαό των Σκοπίων, εις βάρος του οποίου και για αλλότρια συμφέροντα εργάζονται οι ίδιοι, που κάποτε τους βομβάρδισαν.
Ο Τσίπρας είναι ένας από τους πολλούς βαλκάνιους πολιτικούς παντός καιρού, που έχει προσχωρήσει, από την δύσκολη πολιτική της ανυπακοής, που υποκρινόταν ότι πίστευε, στην ευκολοχώνευτη πολιτική της άμεσης και χωρίς επιφυλάξεις συγκατάβασης στις έξωθεν εντολές, των εμπόρων της ζωής, των χρηματιστηρίων, του πολέμου και της δανειοκρατίας και εκτελεί εις ολόκληρον, ως άριστος μεσάζων, τις επιχειρήσεις που τους ενδιαφέρουν. Μέχρι και στο μικρόψυχο τελεσίγραφο της Ε.Ε., προς τον χειμαζόμενο λαό της Βενεζουέλας δεν αντέδρασε.
Μιλάμε για δακτυλοδεικτούμενη μπανανία. Μιλάμε για τον ορισμό της Μπανανίας.
Για να περάσουν τα σχέδια και να σχηματισθεί η Πλατωνική πλειοψηφία, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, μάζεψε από το δημοπρατήριο της βουλής, κάθε προσφερόμενο εραστή της καριέρας. Έτσι απλά. Οι αξίες και το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, πάει περίπατο. Όσοι αντιδρούν “βαφτίζονται” εύκολα από τους πολιτικούς νονούς “ακροδεξιοί” Για μια φορά ακόμα ο λαός μπήκε στο ντουλάπι. Τι σημασία έχει αν τόσα χρόνια συγκυβερνούσε με ακροδεξιούς;
Πάντως μπορεί να έχουν όλοι το αναμφισβήτητο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, και αυτό είναι αυτονόητο για την αριστερά. Πρέπει όμως χρησιμοποιώντας κάποια ονομασία, να μην προσβάλουν ή επιβουλεύονται άλλους λαούς.
Η Μακεδονία αποτελεί σήμερα μία εκτεταμένη περιοχή, που κατέχεται από τρία κράτη. Την Ελλάδα, την Βουλγαρία και ένα τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η γειτονική φίλη χώρα, δεν έχει μονομερές δικαίωμα απόκτησης κρατικής ονομασίας περιοχής, που κατοικούν και άλλοι λαοί.
Είναι ιστορικά βέβαιο, ότι Μακεδονικό Έθνος και Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ. Πολυεθνικό Μακεδονικό κράτος υπήρξε, με πληθυσμό, που μιλούσε πολλές ιδιαίτερες γλώσσες, όχι μια και ιδιαίτερα Μακεδονική, όμως η επίσημη γραπτή και προφορική γλώσσα του κράτους αυτού, όπως αυτό προκύπτει από ιστορικές πηγές, ιστορικούς της εποχής και αρχαιολογικά ευρήματα, ήταν η Ελληνική. Άλλωστε και τα ονόματα των ηγετών εκείνης της χώρας, ήταν καθαρά Ελληνικά.
Η Μακεδονία ως κράτος ήταν κάτι παρόμοιο με το Βυζάντιο. Όπου και το κράτος αυτό υπήρξε πολυεθνικό, με επίσημη γλώσσα και γραφή την Ελληνική. Με ηγεσία όμως τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του, Ρωμαϊκή.
