Υπεγράφη σήμερα Παρασκευή (16/12) το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ στους Κινέζους, καθώς η ΔΕΗ και η κινέζικη State Grid συμφώνησαν στην πώληση του 24% του μετοχικού κεφαλαίου του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), έναντι 320 εκατ. ευρώ.
Ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης επισήμανε, εννοώντας έμμεσα ότι οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια θα συνεχιστούν, ότι θα υπάρξει συνεργασία με την κινέζικη πλευρά και σε άλλους τομείς του ενεργειακού δικτύου, ενώ ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει η συνεργασία και με τον ΔΕΔΔΗΕ (Διαχειριστής του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας).
Πάντως, σύμφωνα με δημοσιεύματα στα ΜΜΕ, η ολοκλήρωση της ληστρικής μεταβίβασης και συνολικά του σχεδίου απόσχισης του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ έως τον Μάρτιο του 2017, όπως ορίζει το χρονοδιάγραμμα που έχουν θέσει οι θεσμοί, προκειμένου να αποφευχθεί η πώληση του 100% της εταιρείας, δεν είναι απλή υπόθεση. Τόσο τη ΔΕΗ όσο και την πλευρά των επενδυτών προβληματίζει η απαιτούμενη από το ευρωπαϊκό πλαίσιο πιστοποίηση του διαχειριστή.
Σημειώνεται ότι η ΔΕΗ συνεργάζεται ήδη και με την κινεζική CMEC σε μια σειρά από τομείς πέραν της κατασκευής της μονάδας Μελίτης 2.
ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ Η ”ΜΙΚΡΗ ΔΕΗ” ΜΕΣΩ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
Η χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με την οποία ελέγχεται η ΔΕΗ για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στην αγορά λιγνίτη, μπορεί να αφορά μια παλιά υπόθεση που έχει ξεκινήσει το 2008, ωστόσο έχει άμεσα αποτελέσματα.
Και αυτό γιατί, μετά την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που απορρίπτει την προσφυγή της ΔΕΗ κατά της απόφασης της Κομισιόν, το ζητούμενο δεν είναι πλέον η πρόσβαση τρίτων σε παραγόμενη από λιγνίτη ενέργεια. Το ζητούμενο είναι η απευθείας πρόσβαση στον ίδιο το λιγνίτη, δηλαδή σε μονάδες και ορυχεία, πράγμα που σημαίνει ότι θα επισπεύσουν άμεσα την κατάτμηση της ΔΕΗ και την πώληση της στα ιδιωτικά κεφάλαια.
Έτσι έρχεται ξανά στο προσκήνιο το θέμα παραχώρησης της ”μικρής ΔΕΗ” σε ιδιώτες, δηλαδή της πώλησης μονάδων και ορυχείων της ΔΕΗ, ένα θέμα που ναι μεν είχε μπει στο περιθώριο, ουδέποτε όμως είχε φύγει από το τραπέζι: Τη “μικρή ΔΕΗ” ή κάποια παραλλαγή της.
Το θέμα της καταδίκης της ΔΕΗ επειδή έχει αποκλειστική πρόσβαση στο εθνικό ενεργειακό καύσιμο σέρνεται από το 2008, και μαζί με το υποχρεωτικό άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού, αποτελούν εδώ και χρόνια τις δύο μεγαλύτερες εκκρεμότητες για την επιχείρηση. Σε αυτές ακριβώς τις δύο εκκρεμότητες, ήταν που επιχειρούσε να δώσει λύση η πρόταση του 2014, για τη “μικρή ΔΕΗ” .
Αφενός ο επενδυτής θα αποκτούσε πρόσβαση σε ορυχεία και λιγνιτικές μονάδες, αφετέρου έπαιρνε “προίκα” και σημαντικό αριθμό πελατών της ΔΕΗ, άρα έτσι θα άνοιγε η αγορά λιανικής, δίχως την ανάγκη των δημοπρασιών ΝΟΜΕ.
Τώρα, και προκειμένου η επιχείρηση να συμμορφωθεί με την απόφαση, οι νομικοί του Δημοσίου και της ΔΕΗ καλούνται να βρουν λύσεις, οι οποίες όμως δεν μπορεί να διαφέρουν και πολύ από εκείνες που είχαν συζητηθεί στο παρελθόν. Τέτοιες είναι το άνοιγμα νέων ορυχείων που θα περιέλθουν στα χέρια ιδιωτών, η μακροχρόνια εκμετάλλευση λιγνιτικών μονάδων από ιδιώτες επενδυτές, η πώληση υφιστάμενων ορυχείων και λιγνιτικών μονάδων, ή μια λύση που θα μπορούσε να προσομοιάζει σε μοντέλα “Μικρής ΔΕΗ”.