Όχι στην ποινικοποίηση του δικαιώματος έκφρασης
Όχι στην καταστολή των συνδικαλιστικών πρακτικών
Ανακοίνωση νέων της ΛΑ.Ε.
Ανακοίνωση νέων της ΛΑ.Ε.Ο Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Πατρών Γεώργιος Νικολάου και η υπεύθυνη για την Πρακτική Άσκηση των φοιτητών του τμήματος Άννα Φτερνιάτη, τις τελευταίες μέρες έχουν επιδοθεί σε αυταρχικές μεθοδεύσεις που δεν έχουν προηγούμενο, με σκοπό να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν αγωνιστές συνδικαλιστές φοιτητές του Τμήματος που έφεραν στο φως καταγγελίες συμφοιτητών τους για αντιπαιδαγωγικές συμπεριφορές που παρατηρούνται σε σχολείο της Πάτρας όπου οι φοιτητές κάνουν την πρακτική τους άσκηση.
Συγκεκριμένα, υπήρξαν από τεταρτοετείς φοιτητές καταγγελίες ότι στο συγκεκριμένο σχολείο τα παιδιά του δημοτικού εκφοβίσθηκαν με βέργα από κλαδί δέντρου, καθώς και ότι συγκεκριμένος δάσκαλος χρησιμοποιεί προσβολές και τιμωρίες, ώστε τα παιδιά «να μάθουν να σέβονται». Μετά τις καταγγελίες αυτές, δυνάμεις και σχήματα της αριστεράς συγκάλεσαν Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών για να συζητηθεί, μεταξύ άλλων, και το συγκεκριμένο θέμα. Ενώ κανείς θα ανέμενε ότι οι καταγγελίες θα διερευνούνταν, όχι μόνο από τα όργανα του φοιτητικού συλλόγου, αλλά και από το ίδιο το τμήμα και τους αρμόδιους καθηγητές του ΠΤΔΕ, η αντίδραση των καθηγητών ήταν πρωτοφανής και παραβιάζει κάθε έννοια κατοχυρωμένης δημοκρατικής λειτουργίας και αυτοτέλειας των οργάνων του φοιτητικού κινήματος.
Την επόμενη ημέρα, η υπεύθυνη για την πρακτική, αφού πραγματοποίησε συνάντηση με στελέχη της ΔΑΠ, της παράταξης της ΝΔ στα πανεπιστήμια, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία κάλεσε τους φοιτητές του τέταρτου έτους σε έκτακτο εργαστήριο, σημειώνοντας ότι η παρουσία τους είναι υποχρεωτική (!), με σκοπό να ζητηθεί «δήλωση μετανοίας» για την προβολή αιτιάσεων για το συγκεκριμένο σχολείο. Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, το οποίο δεν είχε κανέναν «ακαδημαϊκό», αλλά αυστηρά πολιτικό χαρακτήρα, ο Πρόεδρος του Τμήματος άσκησε σωματική βία σε φοιτήτρια, αρπάζοντάς την από το λαιμό με σκοπό να την απωθήσει βίαια από την αίθουσα. Την ίδια στιγμή, ανακοινώθηκε στους φοιτητές ότι, εάν δεν ζητήσουν συγγνώμη με κείμενο – επιστολή, θα κοπούν οι πρακτικές όλων των τεταρτοετών φοιτητών, ενώ ταυτόχρονα οι συνδικαλιστές φοιτητές που είχαν καταγγείλει τα γεγονότα απειλήθηκαν με πειθαρχικές διώξεις.
Το τμήμα υλοποίησε την απειλή αυτή και με ανακοίνωση της κας Φτερνιάτη ανέστειλε όλες τις πρακτικές και ενημέρωσε τους φοιτητές να μην πάνε στα σχολεία όπου ασκούνται, με προφανή στόχο να διαμορφώσει έναν ιδιότυπο κοινωνικό αυτοματισμό και να τρομοκρατήσει τους φοιτητές. Όλα τα παραπάνω έγιναν σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΑΠ, η οποία ανέλαβε τη συλλογή υπογραφών σε κείμενο – δήλωση μετανοίας, σε σχέση με τις πρακτικές που είχαν καταγγελθεί στο συγκεκριμένο σχολείο.
Πρόκειται για ενέργειες οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο και συνιστούν μία πρωτοφανή επίδειξη αυταρχισμού. Μόνο και μόνο για να καταστείλουν την έκφραση της άποψης φοιτητών του τμήματος και συνδικαλιστικών δυνάμεων της αριστεράς και μάλιστα για ένα θέμα που έχει άμεση σχέση με το γνωστικό αντικείμενο του τμήματος, δηλαδή τον παιδαγωγικό ή αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα συμπεριφορών δασκάλων σε σχολείο όπου οι φοιτητές κάνουν πραακτική άσκηση, οι αρμόδιοι καθηγητές απειλούν ένα ολόκληρο έτος ότι δεν θα πάρει πτυχίο – αφού η ολοκλήρωση της πρακτικής άσκησης είναι προϋπόθεση για τη λήψη πτυχίου – και αριστερούς συνδικαλιστές φοιτητές ότι θα παραπεμφθούν σε πειθαρχικά.
Αυτές οι μεθοδεύσεις θυμίζουν μαύρες εποχές, πριν την αποχουντοποίηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Είναι αδιανόητο και παραβιάζει κάθε έννοια δημοκρατίας ή ακαδημαϊκής ελευθερίας να καταστέλλεται οποιοσδήποτε φοιτητής για την έκφραση της γνώμης του, να ποινικοποιείται η έκφραση πολιτικής τοποθέτησης, αλλά και να παίρνονται εκδικητικά μέτρα σε βάρος ενός ολόκληρου έτους. Αν οι ενέργειες αυτές πετύχουν τον στόχο τους, δημιουργούν ένα προηγούμενο με βάση το οποίο, όποιος εκφράζει απόψεις που «δυσαρεστούν» τους καθηγητές ή τις διοικήσεις, θα βρίσκεται εκτεθειμένος απέναντι σε εκδικητικές πρακτικές, διώξεις ή πειθαρχικές ποινές.
Τα γεγονότα αυτά δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό. Αν και είναι μία από τις πιο ακραίες, έως τώρα, περιπτώσεις αυταρχισμού, εντάσσονται σε ένα ευρύτερο κλίμα αυταρχικοποίησης και καταστολής εντός των πανεπιστημίων, που έχει πάρει πολλές μορφές το τελευταίο διάστημα. Από τις ποινικές διώξεις συνδικαλιστών, αγωνιστών φοιτητών, έως την τρομοϋστερία που επιχειρείται διαρκώς να διαμορφωθεί σε σχέση με το άσυλο, είναι σαφείς οι συντεταγμένες προσπάθειες να μετατραπούν τα πανεπιστήμια, από χώροι ελεύθερης έκφρασης, αμφισβήτησης και ριζοσπαστικής πολιτικής πρακτικής, σε αυταρχικά εκπαιδευτήρια.
Αυτή η κατεύθυνση δεν θα περάσει.
Καταγγέλλουμε κάθε πρακτική αυταρχισμού και ποινικοποίησης του λόγου εντός των πανεπιστημίων.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους φοιτητές που απειλούνται με διώξεις.
Απαιτούμε να απολογηθούν οι καθηγητές που προσπαθούν να επιβάλλουν, με όπλο τη βία, τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία, σιωπή νεκροταφείου στο Παιδαγωγικό Πάτρας.