Ο αρχικός τίτλος αυτού του κείμενου αποσύρθηκε και ήταν..
Εδώ ο κόσμος χάνεται και η πουτάνα λούζεται.
Ανάλογα με τις εξελίξεις θα τον επαναφέρω εάν και εφ’ όσον η ηγεσία της πολιτικά οργανωμένης μεγάλης για τα σημερινά δεδομένα εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς γράψει στα ……παλιά της παπούτσια τον συνεπή, ασυμβίβαστο, ενωτικό κόσμο της αριστεράς.
Κάποιοι μάλιστα σύντροφοι/ες αγωνιστές από τα παλιά λένε οτι για να αντιληφθούν οι παραπάνω ηγεσίες της σημερινής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς το μέγεθος της ευθύνης τους, επώνυμα να τους τα χώσουμε με πολιτικά μπινελίκια.
Οι εκφράσεις είναι αυτούσιες.
Το σκεφτήκαμε καλύτερα και είπαμε.
Ό,τι γράφουμε, ό,τι λέμε να είναι προτροπή,απαίτηση, άντε και παράκληση.
Έτσι λοιπόν το κείμενο γράφτηκε νηφάλια και καλοπροαίρετα.
Για την κατάσταση που επικρατεί στη πατρίδα μας και όσα βιώνει ο λαός της από καθαρή αριστερή σκοπιά έχουν αναλυθεί-εκτεθεί κατά κόρον.
Κωδικοποιημένες σκέψεις, προτάσεις (χωρίς αλάνθαστη συνταγή) προς ναυτιλλομένους ριζοσπάστες αριστερούς.
1) Υποχρέωση των επωνύμων και πρωτοκλασάτων στελεχών-ηγεσιών της ριζοσπαστικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι άμεσα,να προσδιορίσουν τα μεγάλα που μας ενώνουν και όσα αμφίβολα μας χωρίζουν σε επόμενη φάση.
Καθήκον εμάς των υπολοίπων με συνεχή εντατική πολιορκία αυτό να γίνει πραγματικότητα.
2) Για να μην στηθεί σκηνικό διαδικασιών-διεργασιών γραφειοκρατικών, κομματικών μηχανισμών με στεγανά και καχυποψίες,να ορισθούν ανοιχτές διαδικασίες συμμετοχής και διαλόγου του κόσμου της ριζοσπαστικής αριστεράς.
3) Ειλικρινή απάρνηση από όλες τις πλευρές ηγεμονικής πρωτοκαθεδρίας.
Η οργανωτική αυτοτέλεια όλων εξυπακούεται. Το δικαίωμα άλλης άποψης στα επιμέρους αποδεκτό.
4) Η ριζοσπαστική αριστερά αφού πρώτα βρει το δικό της βηματισμό-συγχρονισμό σε μετωπική πολιτική έκφραση τότε και μόνο τότε συνδιαλέγεται και συνοδοιπορεί με άλλες αστικοδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις.
Εάν υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις ας τολμήσουν ένα βήμα μπρος, μην απαιτούν με τον τρόπο τους από την αριστερά δυο βήματα πίσω. Τότε σίγουρα μπορούμε να μιλάμε για αντιμνημονιακό, δημοκρατικό, πατριωτικό μέτωπο. Έτσι μπορεί να προκύψει το νέο σύγχρονο ΕΑΜ .
Συμπαγής λοιπόν ριζοσπαστική αριστερά για να μην ξαναζήσουμε συριζοκαταστάσεις.
5) Αποκατάσταση και ανύψωση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, ότι πράττουμε το σωστό για τον λαό και την ριζοσπαστική αριστερά.
Να διανοηθούμε ακόμα και συλλογική ηγεσία.
Τον επικεφαλής (πρώτος μεταξύ ίσων) έχουμε πλέον την εμπειρία να τον διακρίνουμε. Εξάλλου αυτόν τον αναδεικνύει η ζωή, η θυσία, το ρίσκο, η εργατικότητα, το αίσθημα δικαίου και η πολιτική σοφία. Μην ψάξουμε για αψεγάδιαστο, αυτός δεν υπάρχει στους δρόμους της αγωνιστικής αριστεράς.
6) Προσωπικές στρατηγικές που δεν υπηρετούν και δεν υποτάσσονται στο συμφέρον της όλης ριζοσπαστικής αριστεράς έξω από το εγχείρημα. Κριτήριο η ανιδιοτέλεια και ο αντιναρκισσισμός και μακριά ο αστικός ελιτισμός και το σταριλίκι.
Η προσωπική φιλοδοξία και απαραίτητη και αποδεκτή, φτάνει να μην γίνεται απαίτηση και ηγεμονισμός. Όλα από το μηδέν, όλοι στρατιώτες.
Εάν αυτή την εικόνα παρουσιάσουμε στο κόσμο της αριστεράς είναι βέβαιο οτι θα μας εμπιστευτεί για να μας εμπιστευτεί ξανά η κοινωνία.
7) Σύντροφοι τα μικρομάγαζα μας για να μείνουν ανοιχτά είναι απαραίτητο να γίνουν συνεταιριστικά. Διαφορετικά θα μας πνίξουν τα πολυκαταστήματα που έχουν και τα μέσα .
8) Αγαπητοί μου σύντροφοι μην κολλήσουμε στην λαθολογία. Το αλάθητο το απόρριψε ήδη και ο σύγχρονος παπισμός.
Κανείς δεν είναι ιδιοκτήτης της μόνης καθαρής αμόλυντης αλήθειας.
Ο ιστορικός χρόνος είναι μακρύς για να δικαιώσει αυτή η την άλλη άποψη.
Από οτι ξέρω μόνο οι θετικές επιστήμες μπορούν να αποδείξουν.
Σκεφτείτε τον κόσμο πριν 30 περίπου χρόνια. Δείτε τον σήμερα.
9) Καλοί μου σύντροφοι μια μάχη χάσαμε όχι τον πόλεμο. Απλά χάνουμε στο ημίχρονο με 2-0, όχι με 7-0. Το σκορ ανατρέπεται, αρκεί να μην μπούμε στα αποδυτήρια με κατεβασμένα κεφάλια και η μεν επίθεση κατηγορεί την άμυνα που έφαγε 2, η δε άμυνα την επίθεση που δεν έβαλε γκολ.
10) Στο τέλος απευθύνομαι σε συντρόφους που έζησα μαζί τους πολιτικά σαν καθοδηγητές και καθοδηγούμενους. Στα εξήντα μας και βάλε ας χαρούμε την σπορά.
Αυτό θα κάνουμε μέχρι άλλοι να δουν τα ραπανάκια ανάποδα, αλλοι τις στάχτες τους στο πέλαγος.
Όλοι όμως επίμονα θα ψάχνουμε να βρούμε τα Κύθηρα.
Με εκτίμηση και εμπιστοσύνη σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής και μη αριστεράς, είμαι βέβαιος οτι θα ανταμώσουμε στο ίδιο μπλοκ.
Ένα κρασάκι λίγος μεζές χαλαρώνουν και βοηθούν στην επικοινωνία και αλληλοκατανόηση.
Υπογράφω ως αμετακίνητος ΕΑΜικός
Και ως Ρόδιος ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
