Φίλτατοι Δημήτρη και Νίκο,
Μπαίνω κι εγώ στη συζήτηση που άνοιξε, για να πω πως η αποτίμηση της ωφελιμότητας της εν λόγω Αμυντικής Συμφωνίας, θα κριθεί εν τέλει από τα αποτελέσματα που θα δημιουργήσει και όχι από τις διατυπώσεις που περιέχει.
Και, δύναται να δημιουργήσει αποτελέσματα και μάλιστα αμέσως μετά την αποδοχή της από τα κοινοβούλια των δύο χωρών, χωρίς (και πολύ πριν) κληθεί η μία εκ των δύο χωρών να προσέλθει “στο πεδίο” μίας ενδεχόμενης σύρραξης.
Με εξόχως δυναμωμένη (λόγω της Συμφωνίας) την αμυντική μας ικανότητα, δεν έχουμε παρά να την αξιοποιήσουμε: Μας δίνεται τώρα η δυνατότητα (μη φοβούμενοι Τουρκικό χτύπημα) να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 10 ή 12 μίλια, να προχωρήσουμε σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο και να πάψουμε να σκεφτόμαστε για Χάγη, διότι, όπως τα έχουμε κάνει ως τώρα με ενέργειες (όπως οι υπογραφές ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο που κατέγραψαν αποδοχή μειωμένης ΑΟΖ στα νησιά μας) και με παραλείψεις (αναπάντητες ενέργειες των Τούρκων), έχουμε προετοιμάσει το Δικαστήριο της Χάγης να κατοχυρώσει μειωμένη ΑΟΖ στο Καστελόριζο, επιτρέποντας έτσι στην Τουρκία να αποκτήσει πρόσβαση στους υδρογονάνθρακες της Μεσογείου και (το σπουδαιότερο) να αποκτήσει παρουσία στο πλέον πολύτιμο Γαιοστρατηγικό σημείο των οδών της Ενέργειας, από το οποίο η Τουρκία είναι αποκομμένη, βάσει του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας.
Το αν αξιοποιήσουμε ή δεν αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας δίνει η εν λόγω Συμφωνία, είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης, η οποία και θα φανεί σύντομα.
Όσο πλήρης και δυνατή και αν είναι μία αμοιβαία αμυντική Συμφωνία, αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση αξιοποίησης της, δεν θα προσφέρει το παραμικρό.
Τουναντίον, αν υπάρχει πολιτική βούληση, τα κενά που πιθανώς υπάρχουν στις συμφωνίες, κλείνουν.
Οι Γάλλοι, έχουν ισχυρότατα κίνητρα να αξιοποιήσουν τη συμφωνία αυτή, για να αποκόψουν τους Τούρκους από τα φιλόδοξα σχέδια τους να ηγεμονεύσουν στην περιοχή που θέλουν να ηγεμονεύσουν αυτοί.
Σ’ εμάς απομένει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός αυτό.
Η Συμφωνία αυτή, μας δίνει τη δυνατότητα να το κάνουμε.
΄Οσον αφορά την εν λόγω συμφωνία σε σχέση με την Κύπρο, δεν νομίζω πως αυτή, φέρνει σε δυσκολότερη θέση την Ελλάδα από αυτήν που τώρα βρίσκεται, στην περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας στην Κύπρο, που αναφέρει ο Δημήτρης.
Τουναντίον, την δυναμώνει και της δίνει έναν επί πλέον “αέρα”, να προστρέξει σε βοήθεια της Κύπρου, έχοντας δυναμωμένα (με τη Συμφωνία) τα νώτα της.
Και, δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί επίθεση της Ελλάδας στην Τουρκία, η υποστήριξη της Ελλάδας προς την αμυνόμενη Κύπρου (σε περίπτωση επίθεσης της Τουρκίας στην Κύπρο) με δεδομένο, μάλιστα, την ύπαρξη του “Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος” Ελλάδας-Κύπρου, γνωστού στη Γαλλία, προ της υπογραφής της εν λόγω Συμφωνίας.
Τα πάντα θα κριθούν πολιτικά, δηλαδή με την εκδήλωση της πολιτικής βούλησης των ενδιαφερομένων.
Αυτό με κάνει (εμένα τουλάχιστον) σκεπτικό και μάλλον απαισιόδοξο και όχι οι διατυπούμενες παραλήψεις της Συμφωνίας που μπορούν, πολύ εύκολα να απαλειφθούν, αν υπάρχει πολιτική βούληση.
Όθων Ιακωβίδης
