Πολλές φορές πολλοί άνθρωποι κάνουν απλές λογικές ερωτήσεις για μείζονα ή ήσονα θέματα της πολιτικής ζωής.
Φερ’ ειπείν για το ατελέσφορο της υπερφολόγησης. Οι ερωτήσεις αυτές καταντούν ρητορικές, διότι μένουν αναπάντητες από τους ερωτώμενους πολιτικούς.
Και μένουν αναπάντητες διότι όταν η λογική απευθύνεται στον παραλογισμό ουκ αν λάβοι απάντησιν παρά του μη διαθέτοντος λογική.
Απομένουν λοιπόν συνήθως οι διερωτώμενοι και διερωτώντες με την απορία ήντινα συνοδεύει συχνά η επωδός «μα χαζοί είναι; ανίκανοι;»
Όχι, δεν είναι ούτε χαζοί οι πολιτικοί (ευρέως φάσματος) ούτε ανίκανοι είναι, απλώς είναι λομπίστες και ντηλεράκια. Τι μπορεί κανείς λόγου χάριν να ρωτήσει τον Τσίπρα ;
Ο άνθρωπος μνημόνια εφαρμόζει! Η απάντηση που θα λάβει ο ερωτών πολίτης θα είναι σαν εκείνες που δίνουν οι αυτόματοι τηλεφωνητές όταν καλεί κανείς κάποια εταιρία δι’ υπόθεσιν του.
Το πρόβλημα δεν έγκειται στο μέγεθος (αλλάκαι την κατάσταση) της χώρας μας – Τι να περιμένει κανείς από τον Τσίπρα ή τον κ. Μητσοτάκη, όταν πολιτικοί μεγάλων χωρών είναι και αυτοί ντήλερ των εταιριών και λομπίστες συμφερόντων.
Ή μήπως η κυρία Μέρκελ φερ’ ειπέιν ή ο κ. Μακρόν δουλεύουν για την Γερμανία και όχι για την Φολκσβάγκεν, για τη Γαλλία και όχι για την Ντασώ.
Εκτός και εάν πιστεύουμε ότι η Γερμανία εργάζεται για τους Γερμανούς και όχι για την Ντόυτσε Μπανκ ή ότι η Γαλλία εργάζεται για τους Γάλλους και όχι για τους οπλοβιομήχανους
Αδιέξοδο; Ναι! όσο ξεχνάμε ποιοί και γιατί μας κυβερνάνε…
*Πηγή: topontiki.gr
