Η άποψη των ανοιχτών συνόρων την οποία υιοθετούν κάποιοι κύκλοι της Αριστεράς και όχι μόνο, είναι λαθεμένη.
Πολύ περισσότερο που η απόπειρα εισόδου προσφύγων-μεταναστών στην Ελλάδα γίνεται σε αυτή τη φάση με μαζικό τρόπο και είναι οργανωμένη από την κυβέρνηση Ερντογάν, ενώ την ίδια ώρα κατά απαράδεκτο τρόπο, τα σύνορα για την διέλευση προσφύγων-μεταναστών από την Ελλάδα προς την Ευρώπη διατηρούνται ερμητικά κλειστά.
Οι συνεχείς επιθέσεις με χημικά “προσφύγων και μεταναστών” για να περάσουν στην Ελλάδα από τον Έβρο, οι οποίες διεξάγονται με τις τουρκικές αρχές όχι απλώς ως θεατές αλλά συνεργούς και συμμετόχους, επιβεβαιώνει ότι στα ελληνο-τουρκικά σύνορα διεξάγεται ένας χαμηλής έντασης “πόλεμος“, ο οποίος με εκείνο ή τον άλλον τρόπο μπορεί να τραβήξει σε μάκρος και ίσως προσλάβει πιο επικίνδυνες τροπές και προεκτάσεις.
Δυστυχώς, οι επισκέψεις στον Έβρο της ηγετικής γραφειοκρατίας της Ε.Ε, πέραν των εφήμερων επικοινωνιακών εντυπώσεων, απεδείχθησαν μια τρύπα στο νερό.
Η ευρωπαϊκή ηγετική γραφειοκρατία δεν ψέλλισε ούτε λέξη κατά του Ερντογάν και της επικίνδυνης τυχοδιωκτικής πολιτικής του, δεν κατήγγειλε το οργανωμένο τουρκικό σχέδιο για βίαιη διέλευση των ελληνικών συνόρων, πολύ περισσότερο δεν απείλησε την Τουρκία με αποτελεσματικά μέτρα σε βάρος της εφόσον συνεχίσει την ίδια τακτική στα ελληνο-τουρκικά σύνορα.
Οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες ήλθον, είδον και απήλθον, κατενθουσιασμένοι γιατί στην Ελλάδα του ευρω-πρόσκοπου Κυριάκου Μητσοτάκη βρήκαν την “ασπίδα“, όπως είπαν και ένα καλό συνοριοφύλακα για να έχουν την ησυχία τους, πολύ περισσότερο που οι Βρυξέλλες έχουν, με ένα απολύτως απεχθή τρόπο, σφραγίσει και στεγανοποιήσει σε σχέση με πρόσφυγες-μετανάστες τα σύνορα της Ευρώπης έναντι της Ελλάδας.
Ας μην έχουμε αυταπάτες, η Ελλάδα μέσα σε αυτό το σκηνικό της παρατεταμένης έντασης στα ελληνο-τουρκικά σύνορα θα βλέπει τη Θράκη, το Αιγαίο και τα νησιά της να καταστρέφονται και η ίδια να μεταβάλλεται σε “αποθήκη ψυχών“.
Κι’ όλα αυτά, γιατί όσο συνεχίζεται ο “υβριδικός πόλεμος” στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της χώρας, τα νησιά του Αιγαίου θα “παγώνουν” οικονομικο-κοινωνικά, ενώ, όσο και αν τα σύνορα, με μεγάλο κόστος, θα φυλάσσονται, οι ροές προσφύγων και μεταναστών που θα τα διαπερνούν, έστω και μικρότερες, δεν θα πάψουν.
Με την πάροδο μάλιστα του χρόνου οι ροές αυτές θα προκαλούν μεγάλα ρεύματα προσφύγων και μεταναστών, που θα εγκλωβίζονται στη χώρα μας, αφού δεν θα μπορούν να βρουν διέξοδο προς την Ευρώπη που είναι και ο προορισμός τους.
Γι’ αυτό είναι απόλυτα αναγκαίο να υπάρξει εδώ και τώρα στην Ευρώπη ένα νέο καθεστώς αναλογικής διαχείρισης, διαλογής και κατανομής προσφύγων-μεταναστών, το οποίο Βρυξέλλες και Γερμανία θέλουν να αποφύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι.
Και αυτό το νέο δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο για την αναλογική κατανομή προσφύγων-μεταναστών, είναι αναγκαίο και από μια άλλης άκρως σημαντική άποψη.
Θα έκανε όλη την Ευρώπη συμμέτοχο του προβλήματος των προσφύγων-μεταναστών και επομένως συμμέτοχο της ανάγκης αναχαίτισης των σημερινών τυχοδιωκτισμών του Ερντογάν, αντί, όπως σήμερα, να έχει η Ευρώπη την πολυτέλεια να παίζει σε δύο ταμπλό ως Πόντιος Πιλάτος και με τον θύτη και με το θύμα και με την Τουρκία και με την Ελλάδα.
Δυστυχώς, όμως, η κατεστημένη Ελλάδα δεν διαθέτει κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία ικανές να σηκώσουν δυνατά τη φωνή τους, να αντιπαρατεθούν και να διεκδικήσουν, προβάλλοντας εναλλακτικές λύσεις (π.χ χαρτιά σε πρόσφυγες και μετανάστες και υποβοήθησή της μεταφοράς τους στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες), όλα εκείνα που συνιστούν το δίκιο μας και είναι αναγκαία για την επιβίωση και την προοπτική μας.
Δυστυχώς, η κατεστημένη Ελλάδα διαθέτει μόνο πολιτικούς υπαλλήλους που αρέσκονται να φωτογραφίζονται και να γλείφουν τα “αφεντικά” τους όταν είναι στην κυβέρνηση και να δημαγωγούν εκ του ασφαλούς με άσφαιρα πυρά όταν είναι στην αντιπολίτευση, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.
Για άλλη μια φορά, όπως έγινε και συνεχίζεται με τα μνημόνια, η Ελλάδα θυσιάζεται ως “χωματερή” ψυχών για να προστατευθεί η Ευρώπη.
Την ίδια ώρα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη μεγάλη τους πλειοψηφία, όπως γινόταν στην προ-μνημονιακή περίοδο, αποκοιμίζουν τον ελληνικό λαό, αποκρύπτοντας τους κινδύνους και τις καταστρεπτικές επιλογές που ακολουθούνται.
Θα το πούμε για άλλη μια φορά, η χώρα χρειάζεται λαϊκή αφύπνιση και προοδευτική ανατροπή πριν να είναι αμετάκλητα αργά.
Μέτωπο τώρα όλων των προοδευτικών, πατριωτικών, αντισυστημικών δυνάμεων για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Ν.Ζ