Άλλο και τούτο, μας έλεγαν, στελέχη της ΛΑ.Ε, για το εξώφυλλο κυρίως αλλά και το συνοδευτικό εσωτερικό κείμενο του Unfollow αυτής της εβδομάδας.
Όλως παραδόξως, έλεγαν τα ίδια στελέχη, ο αρθρογράφος του Unfollow, κατασκεύασε την καλύτερη Πρωταπριλιάτικη ατάκα: ο Αλ. Τσίπρας είναι ο μοναδικός που μπορεί να μας βγάλει από το ευρώ.
Διότι αυτό απαιτεί, πάντα κατά τον αρθρογράφο, ο οποίος μοιάζει “μαγεμένος” μετην πολιτική φιγούρα του Τσίπρα, “ηγεσία ικανή να εμπνεύσει την κοινωνία” (αυτός είναι ο Τσίπρας με τα ψεύδη του!) και “να αντέξει τις δυσκολίες” (και τη νέα κωλοτούμπα).
Περί ορέξεως, τόνιζαν, οι ίδιοι, κολοκυθόπιτα! Απόψεις είναι αυτές, όσο και αν μοιάζουν περίεργες για τα πολιτικά γούστα που εκδηλώνει ο καθένας και εκτός πραγματικότητας.
Αυτό, όμως, το οποίο συνιστά ανιστόρητη πρόκληση είναι το κατά σειρά πολιτικό φωτογραφικό “τσουβάλιασμα” στο εξώφυλλο κάτω από τον περίοπτο, αλαζονικό και χαμογελαστο Τσίπρα, των Κουτσούμπα, Λαφαζάνη, Κωνσταντομπούλου και… Μιχαλολιάκου, ως θιασωτών της δραχμής.
Η εικόνα, λένε, μετράει όσο χίλιες λέξεις.
Η εικόνα δημιουργεί τέτοια στερεότυπα όσα ίσως δεν μπορούν να προκαλέσουν τόμοι βιβλίων.
Και η εικόνα πολιτικών προσώπων της Αριστεράς, μαζί με τον αρχηγό της ναζιστικής δεξιάς, κάτω από τον Τσίπρα και την κοινή ομπρέλα της δραχμής τροφοδοτεί δύσμορφα και παραμορφωτικά στερεότυπα.
Η θεωρία της σύγκλισης των άκρων είναι τόσο παλιά και τόσο αντιαισθητική ώστε χρειάζεται κάποιοι να έχουν χάσει κάθε επαφή με τα πράγματα για να θεωρούν οτι είναι “αλήθεια” ή ότι “πουλάει”.
