Όταν ο πρωθυπουργός απομάκρυνε από την κυβέρνηση τον Ν.Φίλη με τον ανασχηματισμό του 2016, είχαμε επισημάνει τα εξής: «(O Τσίπρας) από τον νεοφιλελευθερισμό περνά πλέον και στον νεοσυντηρητισμό υποτάσσοντας την κυβέρνησή του στις ορέξεις της εκκλησίας – και μάλιστα σε μια από τις πιο σκοταδιστικές εκδοχές της. Τηρουμένων των αναλογιών θα έλεγε κανείς ότι ο πρωθυπουργός από Ομπάμα γίνεται Μπους – δηλαδή δεν αθέτησε απλώς το σύνολο των προεκλογικών του υποσχέσεων στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, όπως έκανε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά αποδέχεται και δευτερεύοντα, αλλά σημαντικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά των πρώην αντιπάλων του».
Προκαλεί λοιπόν έκπληξη ο αιφνιδιασμός και η οργή των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με το νόμο Φίλη για τα θρησκευτικά στα σχολεία. Η δική τους κυβέρνηση δεν ήταν αυτή που τιμώρησε πρώτη το δημιουργό του νόμου;
Ομολογουμένως το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ είναι τουλάχιστον… τραβηγμένο από τα μαλλιά, ενώ η ερμηνεία του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου παραβιάζει, εάν όχι το γράμμα, σίγουρα το πνεύμα του νομοθέτη.
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι ο πρόεδρος του ΣτΕ, Νίκος Σακελλαρίου, τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τον τίτλο του «Άρχοντος του Μεγάλου Νομοφύλακος της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας» – τίτλος που θα έπρεπε να κάνει κάθε επιστήμονα να ανατριχιάζει και όχι να υπερηφανεύεται γι’ αυτόν.
Η απόφαση όμως του Συμβουλίου της Επικρατείας κινείται εντός του (σκοταδιστικού) πλαισίου που ορίζει η ελληνική πολιτεία, το Σύνταγμα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ – ιδιαίτερα μετά την απομάκρυνση του Ν.Φίλη, όταν αυτός βρέθηκε αντιμέτωπος με την Εκκλησία. Όταν η κυβέρνηση απομακρύνει τον μοναδικό υπουργό που αντιπαρατέθηκε με την Εκκλησία, ενώ την ίδια στιγμή η «φιλελεύθερη» αντιπολίτευση του Κυριάκου Μητσοτάκη ταυτίζεται με τους αγιατολάδες του Ιράν, ζητώντας να μην υπάρξει διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας γιατί περίμεναν κάποιοι μια διαφορετική απόφαση από το ΣτΕ;
Οι δικαστές αλλά ακόμη και το Σύνταγμα μιας χώρας (και πολύ περισσότερο η ερμηνεία του) δεν είναι παρά η αποτύπωση των ισορροπιών εξουσίας μέσα σε μια κοινωνία. Για όσο διάστημα αρνούμαστε ακόμη και τα διδάγματα της Γαλλικής Επανάστασης, περί του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας, οι νομοθέτες και οι δικαστές θα ακολουθούν.
Και αν μη τι άλλο, ο σημερινός πρόεδρος του ΣτΕ είχε υψώσει κάποτε και το ανάστημά του απέναντι στα μνημόνια, χαρακτηρίζοντας αντισυνταγματικό το PSI (κούρεμα ομολόγων πολιτών και ταμείων του δημοσίου) αλλά και το χαράτσι της ΔΕΗ. Ο ίδιος μάλιστα είχε αφήσει να εννοηθεί ότι η εξέλιξη ορισμένων δικαστών στην ιεραρχία καθορίστηκε από την υποταγή τους στις θελήσεις των δανειστών.
Ο Τσίπρας τι έκανε;
*Πηγή: info-war.gr
