Και ενώ ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία έχουν βαλτώσει δημοσκοπικά, έχοντας βέβαια την σιγουριά του 1-2 στην πολιτική σκηνή της χώρας, 2 χρόνια τώρα οι δημοσκόποι βρίσκουν κάτι λιγότερο από τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ του Σεπτεμβρίου του 2015, να μην επιστρέφουν στο μόρφωμα Τσίπρα λόγω της σκληρής εφαρμογής των μνημονιακών μέτρων, αλλά και να μην εμπιστεύονται καμία αντιμνημονιακή δύναμη, και ιδιαίτερα την Λαϊκή Ενότητα που το πλειοψηφικό της κομμάτι (Αρ. Ρεύμα, ΔΕΑ) προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Λαϊκή Ενότητα, αν και για λίγους ψήφους δεν κατάφερε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο το 2015, συγκεντρώνοντας το 2,87% των ψήφων, λίγους μήνες μετά αποδυναμώθηκε και άλλο στην συνείδηση του κόσμου. Σήμερα το 3% φαντάζει πιο δύσκολο από την μία, και τα θέματα πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας που ανακύπτουν εντός ΛΑ.Ε φέρνουν στο προσκήνιο λίγες αποχωρήσεις, περισσότερες αποστασιοποιήσεις, και μεγαλύτερη γκρίνια που μεταφράζεται σε περιορισμένη εξωστρέφεια σε θέσεις και πολιτική δράση. Δεν παραγνωρίζω την συνεπή στάση της στο θέμα των πλειστηριασμών, αλλά και εκεί η παρουσία συνολικά του Κινήματος δεν εμπνέει ανένταχτο κόσμο με αποτέλεσμα η μαζικότητα στις εν λόγω κινητοποιήσεις να μην αυξάνεται.
Η κύρια γραμμή της ηγεσίας της Λαϊκής Ενότητας, που πλειοψηφεί το Αριστερό Ρεύμα (χωρίς να βγαίνει από το κάδρο της κριτικής οι υπόλοιπες συνιστώσες που στις αποφάσεις της πλειοψηφίας δεν αντιπαρέταξαν μέχρι σήμερα μία άλλη πολιτική στρατηγική, και όποια εναλλακτικές προτάσεις τους έμειναν στα στενά όρια των οργανώσεων τους), ήταν να χτιστεί γύρω από την ΛΑ.Ε ένα γενικώς αντιμνημονιακό μέτωπο. Και αν αυτό είχε μία χρηστική αξία μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου αφού δεν προλάβαινες να χαράξεις ένα ξεχωριστό στίγμα, το να ακολουθεί αυτή τη γραμμή μετά τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι σήμερα αποτελεί σύμπτωμα πολιτικής ανεπάρκειας. Γιατί το “ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ” παίχτηκε και έχασε σε πολύ πιο ευνοϊκές συνθήκες νωρίτερα, και συγκεκριμένα το διάστημα 2011-2012 από τις πλατείες των αγανακτισμένων μέχρι την κυβέρνηση Παπαδήμου και τις εκλογές του 2012 όπου η “αντιμνημονιακή” Δεξιά δεν μπορούσε να ταιριάξει με την αντιμνημονιακή Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, που στο κάτω-κάτω, ο τότε ΣΥΡΙΖΑ ήταν “ανοικτό” μαγαζί και το παράκανε και σε αυτό. Μάλιστα η “αντιμνημονιακή” Δεξιά των ΑΝΕΛ το διάστημα 2012-2015 απέδειξε ότι αποτελούνταν από συγκυριακούς αντιμνημονιακούς που μόλις μύριζαν εξουσία και πριν το 2015 έτρεχαν στον Σαμαρά και μετά το 2015 ψηφίζουν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο. Αντισυστημική Δεξιά δεν υπάρχει ή καλύτερα δεν υπερβαίνει το 1% του εκλογικού σώματος, και αυτό είναι ιστορικό κεκτημένο (και δεν πιάνονται ως αντισυστημικοί οι νεοναζί), ενώ αντίθετα το 2-3% της ριζοσπαστικής Αριστεράς που πολέμησε εντός ή εκτός ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα στην μεγάλη του πλειοψηφία δεν ξεπουλήθηκε (Το κομμάτι της ανανεωτικής Αριστεράς που κυριαρχούσε στον ΣΥΡΙΖΑ δεν καταγραφόταν ποτέ ως ριζοσπαστική Αριστερά).
Μέγα θέμα είναι η θέση της Λαϊκής Ενότητας στο “πατριωτικό πρόσημο” με λάθος ύφος. Από την επιθυμία για σύμπραξη με το ΕΠΑΜ του Καζάκη που εντός του υπάρχουν ακροδεξιές φωνές (και αξιόλογοι αγωνιστές όμως, αλλά ας καλέσουμε αυτούς και μόνο), από την αρχική θολή θέση για τα Μακεδονικά συλλαλητήρια (που μετά διορθώθηκε) και η ανοχή στον ξυλοδαρμό Μπουτάρη από φασίστες από συνιστώσα (όχι το Αρ. Ρεύμα) εντός ΛΑ.Ε φτάνουμε να δημιουργείται στο κόσμο η εικόνα ότι η Λαϊκή Ενότητα απομακρύνεται από την αριστερά και καταλήγει να είναι ένας γραφικός σχηματισμός που τα λέει και αριστερά, και λίγο δεξιά. Η εικόνα του αχταρμά που στέρησε την είσοδο στην Βουλή το 2015, έχει μεγεθυνθεί επικίνδυνα στην κοινωνία και αυτό απομακρύνει την ΛΑ.Ε από το πιο κοντινό εκλογικό της κοινό, που είναι αυτό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που λιγότεροι από τους μισούς σήμερα δηλώνουν ότι δεν θέλουν να ψηφίσουν το μόρφωμα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν βρίσκουν φωνή από κάπου αλλού. Και αυτοί οι ψηφοφόροι είναι κόσμος αν όχι στην ολότητα του αριστερός, αλλά είναι αριστερόστροφος και σήμερα δεν εκφράζεται από την γραμμή του “δεν αλλάζει κάτι άμεσα” του ΚΚΕ, αλλά ούτε από την Λαϊκή Ενότητα που στις παραπάνω περιπτώσεις φαντάζει να μην εκφράζει το χώρο της αριστεράς, ενώ στην πραγματικότητα κατά 98% αποτελείται από καθαρά αριστερούς ανθρώπους.
Ίσως το άγχος των αριστερών προσωπικοτήτων της Λαϊκής Ενότητας να εκφράσουν πλατύτερα ρεύματα οδηγεί σε λαθεμένες προσεγγίσεις που εντέλει συγκρούονται με την ταυτότητα της Λαϊκής Ενότητας, η οποία αριστερή ταυτότητα είναι η μόνη που μπορεί να συγκινήσει τον κόσμο που αγανακτεί με τις μνημονιακές πολιτικές και πίστεψε στην αριστερά για την ανατροπή τους. Μπορεί η κωλοτούμπα Τσίπρα να έδωσε τροφή σε δεξιούς να μιλάνε για “αριστερά μνημόνια” και την ευκαιρία να μιλήσουν απαξιωτικά για την πορεία της Αριστεράς των τελευταίων δεκαετιών, μπορεί να απαξίωσε την αριστερά σε κοινωνικά στρώματα, αλλά μην κάνουμε το λάθος σαν ΛΑ.Ε να απαξιώσουμε από μόνοι μας την Αριστερά. Και άλλες φορές η Αριστερά έχασε μάχες και η ήττα έφερε χαμηλή παρεμβατικότητα για ένα διάστημα μετά, αλλά πάντα μετά τις ήττες έμεναν οι συνεπείς που κράταγαν το “καντήλι ανοικτό”, έτοιμο να βάλει φωτιά στο οικοδόμημα του Καπιταλισμού όταν η Αριστερά θα κατάφερνε να ακούσει τα “αχ….” του κόσμου της εργασίας και να γίνει πάλι επίκαιρη.
Θα ήταν παράλειψη να μην ξεκαθαρίσουμε και από την άλλη μεριά ότι η ευαισθησία που πρέπει να μας διακρίνει ως αριστερούς σε βασικά κοινωνικά θέματα, δικαιωμάτων, κτλ δεν πρέπει με τίποτα να μας κάνει δεκτικούς σε ταυτίσεις με συνθήματα και τακτικές του ΣΥΡΙΖΑ που εφαρμόζοντας νεοφιλελεύθερα μνημόνια, “πουλά” αριστερά σε θέματα δικαιωμάτων αλά καρτ…..Να μην ξεχνάμε ότι ενώ οι δικαιωματικού του ΣΥΡΙΖΑ σκίζουν τα ιμάτια τους για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση τους έχει φτιάξει στην χώρα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων!
Ο κόσμος περιμένει εναλλακτική πρόταση και εκφραστή της. Πρώτα πρόταση, καθαρή (κρυστάλλινη και όχι σαν αυτή του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και του προγράμματος Θεσσαλονίκης), πρόταση που θα απαντά στις αγωνίες του λαού, που θα σύρει τον λαό έξω από τον βούρκο της απελπισίας. Και η πρόταση θα πρέπει να εκφράζεται από ανθρώπους με ήθος και συνέπεια και μόνο τέτοιους, από ανθρώπους που δεν θα δικαιολογούν καμία φασιστική έκφανση εντός της κοινωνίας. Οι συνενώσεις, συμμαχίες με προσωπικότητες που δρουν μόνο ως προσωπικότητες, με στόχο το 3%, 5%, 45%, μάλλον τον απωθούν!
* Ο Σπύρος Γουδέβενος είναι μέλος της Λαϊκής Ενότητας και του Αριστερού Ρεύματος.
** Η Iskra δημοσιεύει όλες τις απόψεις που της αποστέλλονται, ανεξάρτητα εάν δεν εκφράζεται από αυτές και έχει διαφορετική θεώρηση.
Αξιότιμε κ. Γουδέβενε
με πολύ σεβασμό στην αποψή σας που την τεκμηριώνετε με έντιμη και ειλικρινή διάθεση, θέλω να σας πω οτι κάνετε κάποια καίρια λάθη.
1. Ο κόσμος που στήριξε συριζα ούτε ειναι αριστερός ούτε αριστερόστροφος. Αν αυτό συνέβαινε η αριστερά θα ήταν κυβέρνηση προ πολλών ετών. Ειναι πολίτες που επί 40 χρονια ψηφιζαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και αναγκάστηκαν μεσα στην απελπισια τους να δώσουν την ψηφο τους το 2015 στο συριζα. Το ίδιο και στην επόμενη εκλογικη αναμέτρηση όπου το σκεπτικό ήταν καλυτερα στο συριζα παρά σε ΝΔ/ΠΑΣΟΚ.
2. Για τον ίδιο λόγο η προσδοκία ή η εκτίμηση σας ότι ο κόσμος που αποχώρησε από το συριζα (ή και που παραμενει) ψάχνει να βρει γνήσια αριστερή έκφραση είναι εσφαλμένη. Υποεκτιμάτε τη ζημιά που έχει κάνει ο συριζα στον όρο “Αριστερά” και τη γνώμη που έχει σχηματίσει για την αριστερά ο αγανακτισμενος πολίτης που προδώθηκε με τόσο αισχρό τρόπο τόσο για τις προσδοκίες του για τερματισμό της λιτοτητας όσο και από την κατάφορη παραβίαση του δημοψηφίσματος.
3. Η ιδεα για ένα ευρύ αντιμνημονιακο μετωπο λέτε ότι απέτυχε το 2011-2012 και γιαυτο δεν έχει νόημα μια τέτοια προσπάθεια. Όμως η κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα δεν έχει καμία μα καμία σχέση με το 2011-12. Τότε ειμασταν στην αρχή της κρίσης.Δεν ειχαμε ούτε κατασχεσεις τραπεζικών λογαριασμων ούτε ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ούτε τις συντάξεις και τους μισθούς σε αυτά τα επίπεδα ούτε τοσα αλλα που μας… προέκυψαν. Σας λέω λοιπόν ότι ένα αντιμνημονιακό μετωπο σημερα (με συγκεκριμενο πλαίσιο συμφωνιας) ειναι η μονη δυνατότητα ανατροπής της κατοχης που ζούμε.
Δεν σας πείθω, το ξέρω.
Θα πρέπει να το διαπιστώσετε ο ίδιος συνομιλώντας με απλούς πολίτες, όχι μεταξύ των δεδομενων φίλων της ΛΑΕ αλλα με αυτούς που θέλετε να προσεγγίσετε.
Το βασικό ερώτημα που θα ακούσετε είναι “γιατι δε συνασπίζεστε όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις”.
Το πρόβλημα λοιπόν της μη απήχησης, δεν ειναι γιατί η κοινωνία δεν ακούει τη ΛΑΕ αλλά γιατί η ΛΑΕ δεν ακούει την κοινωνία
Αγαπητέ κύριε Γιώργο,
Θα με πείθατε στο όλοι περιμένουν να ενωθούν οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, αν η εικόνα δεν ήταν σαν την σημερινή. Στις πρωτες θέσεις μνημονιακά κόμματα, και αυτός ο κόσμος που αναφέρετε δεν στηριζει στις δημοσκοπήσεις ούτε ένα έστω αντιμνημονιακό κόμμα.
Μιλάω εμ επιχειρήσεις και πολίτες κάθε μέρα, και η εικόνα είναι σαφής: ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ. Δεν έχετε ταυτότητα, και για αυτό δεν μας αναγνωρίζουν!.
Τον Συριζα τον ψηφισαν κεντροαριστεροί και αριστεροί, και η Δεξια μέσω ΝΔ, ΧΡΥΣΗΣ ΣΥΓΗΣ εξέφρασε το άλλο μισό, συντηρητικό κόσμος.
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας κ. Γουδέβενε, το εκτιμώ.
Καθώς δεν εκπροσωπώ κανέναν άλλον εκτός του εαυτού μου επιτρέψτε μου να σας εκφράσω την άποψη μου ως πολίτης σχετικά με αυτό που σας μεταφέρουν στις συζητήσεις σας ότι “δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο και ταυτότητα”
Εν πολλοίς σωστό είναι αυτό που σας μεταφέρουν καθώς είμαστε 3 χρόνια μετά τις τελευταιες εκλογές και τα αντιμνημονιακά κόμματα δεν μπορούν να βρουν ένα κοινό τόπο και να γράψουν συμφωνήσουν σε 10 βασικά πράγματα.
Σας γράφω λοιπον εγώ κάποια και πέστε μου ποιο αντιμνημονιακό κόμμα διαφωνει:
– Άμεση καταγγελία και άρνηση πληρωμής του παράνομου χρέους καθώς τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις δεν έχουν κυρωθεί με νόμιμο τροπο και είναι απολύτως αντισυνταγματικά
– Άμεση έξοδο από το ευρώ για να αποκτήσουμε την νομισματική και εθνική μας κυριαρχία
– Εκκαθάριση των συστημικών τραπεζών και δημιουργία νέων τραπεζών με κρατικό έλεγχο για την χρηματοδότηση της οικονομίας
– Άμεση κρατική χρηματοδότηση όλων όσων βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας
– Επαναφορά των συντάξεων στα προ 2010 επίπεδα για τους ανθρώπους που τους έκλεψαν τις εισφορές δεκαετιών
– Μηδενισμός ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και δραματική μείωση του ΦΠΑ στα υπόλοιπα είδη
– Ορισμός χαμηλών φορολογικών συντελεστών στο 10% και ενδεχομένως μηδενικούς φόρους για νέους επαγγελματίες για κάποια χρόνια
– Ακύρωση όλων των παράνομων και αντισυνταγματικών πλειστηριασμών και επιστροφή των περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες.
– Παραπομπή όλων των ενόχων του πολιτικού προσωπικού στη δικαιοσύνη
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, όμως δεν είναι η ειδικότητά μου. Εσεις που είστε εκπρόσωπος κόμματος και έχετε τους οικονομολόγους και τους νομικούς φτιάξτε μια καλύτερη λίστα και μοιράστε την στους υπόλοιπους αντιμνημονιακούς. Ποιος θα διαφωνήσει σε κάτι τέτοιο?
Και μιλήστε με ειλικρίνεια με τους υπόλοιπους. Πιθανόν κάτι να ξέρετε καλύτερα εσείς και πιθανόν να ξέρει κάτι καλύτερα κάποιος άλλος. Καθήστε σε ένα τραπεζι και βρείτε τα. πχ Η Ζωή Κωνσταντοπουλου έχει κάνει σημαντική δουλεια με τις γερμανικές οφειλες. Το θέλουμε γιατί το διεκδικούμε. Το ΕΠΑΜ έχει πολύ σημαντικές γνώσεις στα οικονομικά και απαντήσεις για το πως θα αμυνθούμε στον βεβαιο οικονομικο πολεμο που θα μας κάνουν. Κάποιος άλλος θα έχει σίγουρα κατι άλλο να προσφέρει. Θέλει ειλικρίνεια και εντιμότητα στη συζήτηση.
Διαφορές σίγουρα υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Αλλιώς θα είσασταν ήδη όλοι στο ίδιο κόμμα. Όμως θα πρέπει να σκεφτείτε ότι τα μνημονιακά κόμματα με όλες τις διαφορές τους έχουν καταφέρει να συνενοηθούν και έχουν εγκαθιδρύσει με τη συνδρομή των πρόθυμων ΜΜΕ ένα μπετοναρισμένο κατοχικό καθεστώς που οι αντιμνημονιακές δυνάμεις χωριστά είναι αδύνατο όχι απλώς να ανατρέψουν αλλά ούτε καν να απειλήσουν.
Τον Οκτώβριο η κυβέρνηση σύριζα θα πάει σε εκλογές πριν αναγκαστεί να υπογράψει το επόμενο μνημονιο καθώς όπως θα ξέρετε δεν υπάρχουν τα χρήματα για να εξυπηρετούνται οι δόσεις απο εθνικά κονδύλια. Ο χρόνος είναι λίγος και πολύ φοβάμαι ότι θα μας βρει όλους απροετοιμαστους.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και συγνώμη για το εκτεταμένο του κειμένου
Αγαπητέ Γιώργο,
Θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μία απάντηση από τον συν-αγωνιστή Σ.Γ..
Ιδιαίτερα αν η συζήτηση οδηγήσει σε συν-έργειες.
Συν-έργειες, δηλαδή συν-αξιοποίηση ολόκληρου του Αντιστασιακού-Απελευθερωτικού Οπλοστάσιου.
Πως θα γίνει αυτό αν οι πολίτες είναι αρεστοί στα σχήματα μόνο ως οπαδοί-ψηφοφόροι και μή αρεστοί ως συν-αγωνιζόμενοι;
Πως θα γίνει αυτό αν τα σχήματα επιδιώκουν εκλογικές συμμαχίες και όχι Δημοκρατικά οργανωμένο αντιστασιακό-απελευθερωτικό μέτωπο;
Γιατί κανένα σχήμα δεν αποδέχεται τις επανειλημμένες προτάσεις, να αναδειχθούν ΕΝΩΤΙΚΆ, ΟΛΕΕΕΕΕΣ οι οικονομικοδικαιικές καταγγελίες, να απαιτηθούν πέραν των ποινικών ευθυνών και αστικές ευθύνες ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΙΤΊΩΝ στη βάση της “διπλογραφικης” αντιστοίχησης της εννιαχρονης μείωσης του ΑΕΠ και της σχεδόν ονομαστικής για κάθε πολίτη αποζημίωσης πχ απώλειας ενσήμων λόγω ανεργίας, εισοδήματος κλπ.
Τι καλύτερη ευκαιρία διεθνοποίησης και ταυτόχρονα κατεβάσματος στο πεζοδρόμιο ταυτόχρονα, συν-αξιοποιώντας τις δηλώσεις Σακελλαρίου και την έκθεση ΟΗΕ Μαρτίου 2014 για λογιστικό έλεγχο του χρέους με ταυτόχρονη λογοδοσία των υπαιτιων;
Όμως κανένα σχήμα δεν αποδέχθηκε τα παραπάνω. Διαρκής προεκλογική εκστρατεία γαρ…
Αγαπητέ Γιώργο,
Υπάρχουν αντιμνημονιακές δυνάμεις που έχουν συνειδητοποιήσει ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να ανατρέψουμε το μνημονιακό καθεστώς που μας έχει επιβληθεί.
Και αναζητούν αυτή τη σύμπλευση και τη συνεργασία και έχουν προσπαθήσει πολύ για αυτό.
Η ΛΑΕ δυστυχώς κατά την άποψή μου δεν είναι σε αυτή την κατηγορία. Πιστεύει ότι μέσα από ένα μήνυμα ιδεολογικής καθαρότητας αριστεράς θα συσπειρώσει γύρω της το 50% των αναποφάσιστων. Αυτό είναι τελείως ανεδαφικό και πραγματικά απορώ που δεν γίνεται αντιληπτό από όσους έχουν την ευθύνη στη Λαική Ενότητα.
Η Ελλάδα βρίσκεται επίσημα και με υπογραφές υπό κατοχή καθώς ο συριζα έχει υπογράψει ότι κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί να εισάγεται στη βουλή ούτε καν προς συζήτηση αν δεν έχει την έγκριση των δανειστών. Συνεπώς η βουλή έχει κλείσει. Λειτουργει προσχηματικά ως “δημοκρατικός θεσμός”. Παράλληλα όλα τα δημόσια έσοδα από εφορία, δασμούς, εισπράξεις μουσείων και ότι άλλο βάλει το μυαλό σου εισπράτονται απο την ΑΑΔΕ που δεν ελέγχεται από την Ελλάδα και εκταμιεύει μόνο ότι λεει το μνημόνιο και τίποτε άλλο. Συνεπώς έχουμε παραχωρήσει ΟΛΟ το δημόσιο ταμείο. Σε ποια άλλη χώρα γίνεται αυτό?
Συνεπως όταν είσαι υπό κατοχή, το ζητούμενο δεν είναι να προσπαθήσεις να εφαρμόσεις είτε το σοσιαλισμό, είτε οποιαδήποτε άλλη ιδεολογία. Το πρώτο σου μέλημα είναι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Την απελευθέρωση δεν την κάνεις μόνο με όσους συμφωνούν με την πολιτική σου ιδεολογία αλλά με όλους όσους διακατέχονται απο δημοκρατικά πατριωτικά αισθήματα. Αυτο δεν καταλαβαίνει η ΛΑΕ (και ίσως και άλλοι όπως η Πλεύση Ελευθερίας) και βάζει όρους και κριτήρια αριστερότητας σε μη αριστερές δημοκρατικές/πατριωτικες δυνάμεις.
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο κόσμος να συσπειρωθεί κάτω από μια αριστερή σημαία ή μια δεξιά σημαία ή μια κεντρώα σημαία.
Η μόνη σημαία που θα μπορέσει να συγκινήσει τον εξοργισμένο και εξαθλιωμένο Έλληνα είναι η Ελληνική και αυτό μπορεί να συμβεί μονο με ένα ΚΟΙΝΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ στο οποίο θα συμμετέχουν (με τις σημαίες τους) όλες οι αντιμνημονιακές δυνάμεις και θα στέκονται πίσω από ένα κοινό απλό και κατανοητό πρόγραμμα που θα σηματοδοτεί την οριστική λήξη των μνημονίων και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και των ζωών όλων μας
Κάθε άλλη προσπάθεια αυτόνομης πορείας θα καταλήξει σε μονοψήφια ποσοστά, κατά πάσα πιθανότητα κάτω του 3% για τον καθέναν ξεχωριστά. Γιατί ο Έλληνας έχει υποστεί πολλές ήττες μέχρι τώρα και δεν θα ξαναπάει να ψηφίσει ένα μικρό αντιμνημονιακό κόμμα για να ηττηθεί ακόμη μια φορά. Γιαυτό και θα απέχει.
Ο αγαπητός Σπύρος Γουβέδενος έχει τη γνώμη ότι οι αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις. Θα του θυμίσω όμως ότι η iskra πριν λίγο καιρό είχε ανακοινώσει ότι έχει υπόψη της δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε από εθελοντές με τα ποσοστά να είναι ως εξής (αν τα θυμάμαι καλά):
ΝΔ 11-14%
ΣΥΡΙΖΑ 9-11%
Αθροισμα αντιμνημονιακών δυνάμεων 12-14% (δεν διευκρίνιζε τα ποσοστά κάθε αντιμνημονιακού κόμματος)
Συνεπώς φαίνεται ότι μια συνένωση, όχι μόνο για να αθροίσουμε ποσοστά, αλλά για να σταματήσουμε τα μνημόνια και την ολική καταστροφή μας, θα φέρει ΑΜΕΣΩΣ ανατροπή στο πολιτική σκηνικό και είμαι σίγουρος ότι θα προσελκύσει με απιστευτους ρυθμούς ποσοστά από τους αναποφάσιστους που είναι στο 50%.
Ελπίζω οι υπεύθυνοι να αναθεωρήσουν γιατί όπως πολλοί αρθρογράφοι εδώ όσο και η ομάδα σύνταξης της iskra εχουν γράψει ότι η μη συννενόηση και τα προσκόμματα για τη δημιουργία κοινού μετώπου ισοδυναμούν με ΣΥΝΕΝΟΧΗ.
Απλά και καθαρά
Συν-αγωνιστή Γιώργο, συμφωνώ με το πλαίσιο για το “μετά”. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόλις η φραστική επίκληση του Μετώπου συναντήσει την Πράξη. Για περισσότερα δες το σχόλιο μου απάντηση στο δικό σου στην αναρτηση της iskra “το αντιμνημονιακό πολιτικό και εκλογικό μέτωπο πιο επίκαιρο παρά ποτε” και με την ελπίδα να δούμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΜΈΝΗ ΑΝΤΊΣΤΑΣΗ και όχι προεκλογικό μέτωπο, ειμαι διαθεσιμος για συν-εργειες. george.griboyiannis@gmail.com
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των αντιμνημονιακών σχημάτω:”Τα δικά μας καλά καμωμένα των άλλων αντιμνημονιακών στραβά”.
Οι μηνύσεις κάθε μνημονιακού σχήματος καλές, οι των άλλων κακές. Το σχέδιό μας για εφαρμογή Εθνικού νομίσματος καλό των άλλων κακό.Ο ιδρώτας μας μοσχοβολάει των άλλων βρωμάει.
Αυτή είναι η αρρώστια του Αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλευτισμού, αυτή η αρρώστια πολεμάει κάθε οικονομικοδικαιική επιστημονική τεκμηρίωση και κάθε μη πολιτευόμενη αντιστασιακή-απελευθερωτική προσπάθεια.Αν θέλετε σας παραθέτω προς δημοσίευση ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.
Αγαπητέ Γιώργος, συμφωνώ με τις θέσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις που κάνεις με ευγενικότατο και πολιτισμένο τρόπο. Συμφωνώ στο 90 (ας πούμε) τοις εκατό. Στο υπόλοιπο που “διαφωνώ” με συμπληρώνει ο Γ.Γ. Αν συμφωνήσετε στην σύνδεση/ σύνθεση είμαι και εγώ διαθέσιμος, όπως δηλώνει ο Γ.Γ. Βεβαίως ελπίζω και θα ήταν προς την πολύ θετική κατεύθυνση, ο σεβαστός αρθρογράφος κ. Σπύρος Γουδέβενος να σκεφτεί καλοπροαίρετα τα όσα από καρδιάς (το οσφραίνομαι αυτό διαβάζοντας σας) καταθέτετε εδώ για αξίες πολύ μεγαλύτερες ενός κομματικού μηχανισμού. Είναι εύκολο, πολύ εύκολο, τουλάχιστον να τα συζητήσει όλα αυτά με τους δυο σας, καλόπιστα και ανθρώπινα, αν αποποιηθεί τον κομματικό μανδύα για αυτή την περίοδο όπου η “μάχη” είναι αναγκαίο να δοθεί για τους πολλούς, για το “εμείς” και όχι το “εγώ”. Ο κ. Σ.Γ. θα πρέπει επίσης να γνωρίζει σαφώς και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι (εφόσον έχω καταλάβει σωστά τα σχόλια σας) θα βρισκόμαστε όχι μόνο στο πλευρό του αλλά στο πλευρό κάθε ανάλογης με τα προτεινόμενα προσπάθειας, ως συν-αγωνιζόμενοι, ΠΟΤΕ όμως ως οπαδοί-ψηφοφόροι. Αυτό ΠΟΤΕ.