Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, το ΚΚΕ προέβη, 73 χρόνια από τον τραγικό θάνατο του, τρία τέταρτα σχεδόν του αιώνα (!), στην κομματική (!) αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη.
Το 2011 το ΚΚΕ είχε αποκαταστήσει πολιτικά (!) τον Βελουχιώτη, χωρίς όμως να αποκαταστήσει και την κομματική του ιδιότητα κάτι που πράττει τώρα.
Αυτός ο παράλογος διαχωρισμός πολιτικής και κομματικής ιδιότητας συνιστούσε μια ιδιόμορφη και απολύτως παράλογη διάκριση, την οποία εφηύρε το ΚΚΕ για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αφού η κομματική ιδιότητα είναι κατ’ εξοχή πολιτική ιδιότητα, αξεχώριστη από την τελευταία.
Πολύ περισσότερο που η στάση του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ ενάντια στη Συμφωνία της Βάρκιζας και προηγούμενα κατά της ενδοτικής έναντι των Άγγλων πολιτικής του ΚΚΕ, υπήρξε μια κατ’ εξοχήν κρίσιμη πολιτική και κομματική στάση, αξεδιάλυτες και οι δυο, που είχαν μεγάλη καταλυτική σημασία για την αποτροπή των τραγικών εξελίξεων που ακολούθησαν στην χώρα, στο ίδιο το ΚΚΕ αλλά και στην ίδια την ζωή του Άρη.
Στις 23 Ιουνίου 2018 πραγματοποιήθηκε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για το Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, περίοδος 1918-1949.
Η Συνδιάσκεψη ενέκρινε τη μεθοδολογία, τις κατευθύνσεις έρευνας των ιστορικών γεγονότων της ταξικής πάλης, τα ιδεολογικά-πολιτικά συμπεράσματα που καταγράφονται στα κείμενα, καθώς και την Εισήγηση της ΚΕ και Σχέδια Κομματικής Αποκατάστασης τριών στελεχών: του ‘Αρη Βελουχιώτη, του Γιώργου Γεωργιάδη και του Γιώργου Γιαννούλη.
Στελέχη της Αριστεράς υπενθύμιζαν στην Iskra ότι στις 16-17/6 με πρωτοβουλία της ΛΑ.Ε έγιναν πολύ μεγάλες και πολύ πετυχημένες εκδηλώσεις στην Άρτα και την Μεσούντα για τα 73 χρόνια από την θυσία του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ, οι οποίες είχαν μεγάλη απήχηση και σε φίλους του ΚΚΕ.
Το γεγονός ότι σήμερα, έστω και τόσο αργοπορημένα, γίνεται η “πλήρης” αποκατάσταση του μεγάλου Άρη του ελληνικού λαού και των παιδιών του και από το ΚΚΕ, μπορεί και πρέπει να γίνει αφετηρία μεγάλων ενωτικών εξελίξεων στον ευρύτερο κομμουνιστικό, αριστερό, ριζοσπαστικό, πατριωτικό και προοδευτικό χώρο ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, ενάντια στα μνημόνια και την λιτότητα, για μια νέα βαθιά δημοκρατική πορεία εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, παραγωγικής ανασυγκρότησης και κοινωνικού μετασχηματισμού.
Αυτόν, άλλωστε, τον στρατηγικό δρόμο της πιο πλατιάς λαϊκής ενότητας και του πιο πλατιού αντικατοχικού και αντιϊμπεριαλιστικού μετώπου ακολούθησε επίμονα ο αρχηγός του ΕΛΑΣ, που σήμερα επιτέλους τιμά και αναγνωρίζει όλη η πραγματική Αριστερά.
Η αποκατάσταση του Άρη πρέπει να γίνει για όλους μας αποκατάσταση του ως μεγάλου συμβόλου και προτύπου, που μας δείχνει έναν συνεπή επίκαιρο ενωτικό αγωνιστικό δρόμο ενάντια στην ξενοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, για την λαοκρατική δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη με ορίζοντα το όραμα ενός σύγχρονου σοσιαλισμού
Κ.Τ.
Για το ΚΚΕ τα 73 χρόνια νομίζω είναι καλός χρόνος.
“Αποκατάσταση” του Αρη Βελουχιώτη, του Γίγαντα της Λαικής Επανάστασης, απο τους θλιβερούς δημόσιους υπαλλήλους του Περισσού… μήπως και μπορέσουν να κλέψουν απατηλά κάτι από τη Δόξα του ,για να εξασφαλίσουν κάποιες δεκαετίες ακόμα στα έδρανα της προδοτικής Βουλής των Μνημονίων που νομιμοποιούν με την άθλια παρουσία τους .Ο προδομένος Αρχιστράτηγος του Λαού ,ενα λάθος έκανε , που όταν έμαθε την προδοσία του Λιβάνου, ( 20 Μαίου 1944,ουτε τρείς εβδομάδες μετα την Καισαριανή), δεν έδωσε αμέσως εντολή να εκτελεσθούν για στρατιωτική και πολιτική προδοσία οι “ηγέτες” του ΚΚΕ, για την ελεεινώτερη δηλαδή προδοσία στα χρονικά της παγκόσμιας στατιωτικής Ιστορίας, όπου ενας νικηφόρος και λαοπρόβλητος στρατός αναγκάσθηκε να αυτοπαραδοθεί στους στρατιωτικά ανύπαρκτους εχθρούς του.
Ιδού λοιπόν τι υπέγραψαν :
ΛΙΒΑΝΟΣ (20 /5 / 1944 ) : “ 1. Καταδίκη του στασιαστικού κινήματος, τιμωρία των υποκινητών, ανασύνταξις και πειθάρχισις των ενόπλων ελληνικών δυνάμεων της Μέσης Ανατολής υπό την σημαίαν της ελληνικής πατρίδος.
2. Η ενοποίησις και πειθάρχησις υπό τας διαταγάς της κυβερνήσεως εθνικής ενώσεως και του Συμμαχικού Στρατηγείου όλων των ανταρτικών σωμάτων της ελευθέρας Ελλάδος, καθώς και η κινητοποίησις, όταν επιστή ο καιρός, όλων των μαχητικών δυνάμεων του έθνους εναντίον των κατακτητών.
3. Η κατάργησις της εαμικής τρομοκρατίας εις την ελληνικήν ύπαιθρον και η παγίωσις της προσωπικής ασφαλείας και της πολιτικής ελευθερίας του λαού, όταν και όπου ο κατακτητής αποσύρεται. […] “
KΑΖΕΡΤΑ : ( 23-27 / 9 /1944 ) : [ ητοι τεσσερις ολόκληρους μήνες μετα το Λίβανο και παρά τις εν τω μεταξύ εξοργισμένες και ισχυρότατες αντιδράσεις των στρατιωτικών ηγετών και των μαχητών του ΕΛΑΣ με πρώτο τον Αρη ,που ,όταν του έστειλαν σε ένα κουτί τα επαίσχυντα εγγραφα, είπε στους παρευρισκόμενους αντάρτες και πολίτες « Τούτο δώ το κουτί είναι ο τάφος μας »– που αποδεικνύει ότι η προδοσία ήταν και προαποφασισμένη και πλήρως ενσυνείδητη]
« 1) Ολες οι αντάρτικες ομάδες που δρούσαν στην Ελλάδα έμπαιναν κάτω από τις διαταγές της ελληνικής κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
2) Η ελληνική κυβέρνηση έθετε τις δυνάμεις αυτές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Σκόμπι, ο οποίος ορίστηκε από τον ανώτατο συμμαχικό αρχιστράτηγο, ως στρατηγός που θα διοικούσε τις δυνάμεις στην Ελλάδα.
3) Σύμφωνα με την προκήρυξη που εκδόθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, οι αρχηγοί των Ελλήνων ανταρτών θα απαγόρευαν κάθε απόπειρα των μονάδων τους «να αναλάβουν την αρχήν ανά χείρας», πράξη που θα θεωρούνταν ως έγκλημα και θα τιμωρούνταν αναλόγως.
4) Οσον αφορούσε την Αθήνα, καμιά ενέργεια δε θα αναλαμβάνονταν, εκτός από τις υπό τις άμεσες διαταγές του στρατηγού Σκόμπι, στρατηγού που διοικούσε τις «εν Ελλάδι δυνάμεις».
5) Τα «Τάγματα Ασφαλείας» θεωρούνταν ως όργανα του εχθρού, θα χαρακτηρίζονταν ως εχθρικοί σχηματισμοί, εκτός αν παραδίνονταν «συμφώνως προς διαταγάς εκδοθησομένας παρά του στρατηγού διοικούντος τας εν Ελλάδι δυνάμεις».
6) Ολες οι αντάρτικες ελληνικές δυνάμεις, με σκοπό να τεθεί τέρμα στις διαμάχες του παρελθόντος, δήλωναν ότι θα σχημάτιζαν εθνική ένωση για να συντονίσουν τη δράση τους για το καλύτερο συμφέρον του κοινού αγώνα.
7) Ο στρατηγός Σκόμπι, κατόπιν της εξουσίας που του παραχωρήθηκε από τον ανώτατο συμμαχικό αρχιστράτηγο και με συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης, εξέδωσε τις συνημμένες διαταγές επιχειρήσεων. […] »