Και οι Γερμανοί κατασκόπευαν τον Λευκό Οίκο και Αμερικανικά Υπουργεία
Το 2013, όταν ο ΄Εντουαρντ Σνόουντον αποκάλυπτε ότι η NSA, (η αμερικανική υπηρεσία παρακολούθησης και καταγραφής κάθε τηλεφωνικής και ηλεκτρονικής επικοινωνίας στον κόσμο ) κατασκόπευε και την γερμανική κυβέρνηση και το κινητό τηλέφωνο της ΄Ανγκελας Μέρκελ, οι Γερμανοί εξεμάνησαν.
Πληροφορίες ανέφεραν την Καγκελάριο σε βρασμό ψυχής και η ίδια εδήλωσε ότι «αυτά δεν γίνονται μεταξύ φίλων»! Αργότερα υποτίθεται πως το θέμα εθίγη στην πρώτη επόμενη συνάντησή της με τον φίλο της τότε πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος -κατά τα τότε δημοσιεύματα- της υποσχέθηκε ότι η απρέπεια δεν θα επαναληφθεί.
Αλλά χθες ήταν η σειρά του άλλου σκέλους αυτής της φιλίας, δηλαδή των αθεράπευτα αθώων ακροατών και αναγνωστών των ΜΜΕ στην Αμερική, να εκπλαγούν δυσάρεστα με την πληροφορία που αποκάλυψε περιέργως το περίφημο Σπίγκελ, προφανώς σε μια κρίση ειλικρίνειας ή νοσταλγίας της νεανικής αγνότητάς του.
Το Σπίγκελ λοιπόν αποκάλυψε ότι η γερμανική μυστική υπηρεσία εξωτερικού, η B.N.D.,από μακρού κατασκόπευε πολλούς αξιωματούχους και επιχειρηματικούς στόχους στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και τον Λευκό Οίκο! Το περιοδικό βεβαιώνει μάλιστα ότι έχει υπόψη του έγγραφα με 4.000 λέξεις –κλειδιά (που προφερόμενες ή γραμμένες έθεταν σε κίνηση τον μηχανισμό επιτήρησης} στην περίοδο 1998-2006. Σ’ αυτές περιλαμβάνονταν αριθμοί τηλεφώνου ή ΦΑΞ, και διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) στον Λευκό Οίκο και στα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομικών.
Το περίεργο στην αποκάλυψη του Σπίγκελ συνίσταται στην προέλευση των εκπληκτικών εγγράφων από τα αρχεία της γερμανικής υπηρεσίας κατασκοπείας BND. Και είναι περίεργο επειδή προ αρκετών μηνών είχε αποκαλυφθεί από διαρροή σε γερμανικά και ξένα φύλλα ότι η BND, που συνεργάζεται στενά με την CIA, κατασκόπευε ή ίδια Γερμανούς παράγοντες για λογαριασμό της αμερικανικής υπηρεσίας. Επιπλέον ο αποθανών πέρυσι πρώην αρχισυντάκτης της Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Ούγκο Ουλφκότε, συγγραφέας του πολύκροτου αυτοβιογραφικού «Αγορασμένοι Δημοσιογράφοι», βεβαίωνε από προσωπική πείρα και γνώση ότι ο γερμανικός Τύπος, μέσω δημοσιογράφων και εκδοτών, ελέγχεται από την CIA, την οποία και ο ίδιος υπηρετούσε –απ’ ευθείας ή μέσω της BND– ως αρχισυντάκτης της κάποτε πιο έγκυρης γερμανικής εφημερίδας.
Γεννάται έτσι το ερώτημα πως συμβαίνει τόσης εκρηκτικής γόμωσης έγγραφα να διαρρέουν από τα θωρακισμένα αρχειοκιβώτια γερμανικής υπηρεσίας κατασκοπείας, στενά συνεργαζόμενης με την CIA, (η οποία ήταν και μητέρα της, κατά τον Ουλφκότε) και να χρησιμοποιούνται από το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, κραυγαλέα εναντίον των γερμανικών συμφερόντων;
Εδώ είναι που ο νόμος των συγκοινωνούντων δοχείων δημιουργεί στον τομέα των υπηρεσιών κατασκοπείας τερατωδώς δυσεξήγητα φαινόμενα.
