Όταν ο πρόεδρος της Βουλής δίνει συνέντευξη και το μόνο θέμα που ενδιαφέρει και στο οποίο εστιάζονται οι “ουσιαστικές” ερωτήσεις είναι το… θρήσκευμα υπάρχει πρόβλημα.
Γιατί έτσι και δια των παντός καιρού γενικολογιών μένουν εκτός συζήτησης όλα όσα ενδιαφέρουν τους πολίτες, από τα χρέη στην εφορία που η κυβέρνηση δεν φαίνεται να τα ρυθμίζει, μέχρι τους πλειστηριασμούς που η κυβέρνηση αποδεχόμενη τη θέση των “θεσμών” τους “ρύθμισε” όπως συμφέρει τους δανειστές και την διαπλοκή τους.
Και, βέβαια, δεν γίναμε σοφότεροι ούτε για τις μαθητικές παρελάσεις που ο Ν. Βούτσης θεωρεί παρωχημένες αλλά δεν βλέπει την κατάργησή τους αλλά ούτε και για τα Θρησκευτικά που μπορεί να… ξορκίζονται με τις βολές κατά του “συντηρητισμού” και του “παρωχημένου εθνικισμού” αλλά η διδασκαλία τους παραμένει υποχρεωτική μέχρι και στην Γ’ Λυκείου.
Το πρόβλημα γίνεται τεράστιο όταν τέτοιες συνεντεύξεις και τέτοιες μπαλιές στην… εξέδρα, με ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που φαίνεται ότι τσιμπάει σαν χάνος, γίνονται “θέμα”. Γιατί, όπως φαίνεται από την έμμεση υπεράσπιση του εμφυλιοπολεμικού “Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια” και του χουντικού “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, με το κοουτσάρισμα του Γεωργιάδη και του Βορίδη, τα σχέδια για… ντριμ τιμ του “φιλελευθερισμού” πάνε περίπατο και η “εναλλακτική στρατηγική” κόβεται και ράβεται στα μέτρα του Τζήμερου.
Πρόβλημα όμως υπάρχει και με τον καμένο κυβερνητικό εταίρο που τρέμει μήπως ο Ιερώνυμος και η Ιεραρχία τού σπρώξουν -όταν έρθει η ώρα της κάλπης- μικρότερο κομμάτι από την πίτα, παρά τις γονυκλισίες και τις ομολογίες πίστης σε ό,τι κάθε φορά ορίζουν “ορθόδοξο” οι μητροπολίτες.
Γιατί αποδεχόμενος ο Καμμένος το “βαθύτατα συντηρητικό” πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας που εκφράζει πράγματι ένα “παρωχημένο εθνικισμό”, όπως χαρακτήρισε τη στάση της ΝΔ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μπορεί να δήλωσε, όπως ήθελε, παρών στο φαιό τμήμα του εκκλησιάσματος αλλά έριξε και το φως των προβολέων στην πιο μαύρη τρύπα της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί, ενώ για τη ΝΔ είναι πρόβλημα να σηκώνει ακραία συντηρητικά και χουντικά λάβαρα, καθώς αποκαλύπτει την αδυναμία της να αντιπολιτευθεί τον ΣΥΡΙΖΑ με τους (μνημονιακούς) όρους της σημερινής συγκυρίας και ναρκοθετεί την “μεταρρυθμιστική της ταυτότητα”, για τον ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι ο Καμμένος.
Διότι δεν είναι δυνατόν ο ισότιμος (και κάτι περισσότερο) κυβερνητικός εταίρος να προσπαθεί να εκφράσει τον “παρωχημένο εθνικισμό” που υποτίθεται ότι στηλιτεύεις. Ούτε είναι βέβαια, δυνατόν αυτόν τον “δικό” σου… παρωχημένο να τον τοποθετείς πολιτικό προϊστάμενο του υπουργείου Άμυνας, δίνοντάς του προνομιακό πεδίο για να κάνει το (εθνικιστικό) κομμάτι του.
Με κάτι τέτοια βέβαια αποδεικνύεται ότι ο Αύγουστος εκτός από τις φωτιές και τον καύσωνα, έχει τουλάχιστον μια είδηση: Ότι όλο και συχνότερα η (πολιτική;) αντιπαράθεση γίνεται με όρους του ’50, του ’60 και του ’70, σαν να μην έχουν αλλάξει η κοινωνία, τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Αλλά αυτό είναι και συντηρητικό και επικίνδυνο.
*Πηγή: News247.gr. Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
Το πρόβλημα γίνεται τεράστιο όταν τέτοιες συνεντεύξεις και τέτοιες μπαλιές στην… εξέδρα, με ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης που φαίνεται ότι τσιμπάει σαν χάνος, γίνονται “θέμα”. Γιατί, όπως φαίνεται από την έμμεση υπεράσπιση του εμφυλιοπολεμικού “Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια” και του χουντικού “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”, με το κοουτσάρισμα του Γεωργιάδη και του Βορίδη, τα σχέδια για… ντριμ τιμ του “φιλελευθερισμού” πάνε περίπατο και η “εναλλακτική στρατηγική” κόβεται και ράβεται στα μέτρα του Τζήμερου.
Πρόβλημα όμως υπάρχει και με τον καμένο κυβερνητικό εταίρο που τρέμει μήπως ο Ιερώνυμος και η Ιεραρχία τού σπρώξουν -όταν έρθει η ώρα της κάλπης- μικρότερο κομμάτι από την πίτα, παρά τις γονυκλισίες και τις ομολογίες πίστης σε ό,τι κάθε φορά ορίζουν “ορθόδοξο” οι μητροπολίτες.
Γιατί αποδεχόμενος ο Καμμένος το “βαθύτατα συντηρητικό” πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας που εκφράζει πράγματι ένα “παρωχημένο εθνικισμό”, όπως χαρακτήρισε τη στάση της ΝΔ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μπορεί να δήλωσε, όπως ήθελε, παρών στο φαιό τμήμα του εκκλησιάσματος αλλά έριξε και το φως των προβολέων στην πιο μαύρη τρύπα της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί, ενώ για τη ΝΔ είναι πρόβλημα να σηκώνει ακραία συντηρητικά και χουντικά λάβαρα, καθώς αποκαλύπτει την αδυναμία της να αντιπολιτευθεί τον ΣΥΡΙΖΑ με τους (μνημονιακούς) όρους της σημερινής συγκυρίας και ναρκοθετεί την “μεταρρυθμιστική της ταυτότητα”, για τον ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι ο Καμμένος.
Διότι δεν είναι δυνατόν ο ισότιμος (και κάτι περισσότερο) κυβερνητικός εταίρος να προσπαθεί να εκφράσει τον “παρωχημένο εθνικισμό” που υποτίθεται ότι στηλιτεύεις. Ούτε είναι βέβαια, δυνατόν αυτόν τον “δικό” σου… παρωχημένο να τον τοποθετείς πολιτικό προϊστάμενο του υπουργείου Άμυνας, δίνοντάς του προνομιακό πεδίο για να κάνει το (εθνικιστικό) κομμάτι του.
Με κάτι τέτοια βέβαια αποδεικνύεται ότι ο Αύγουστος εκτός από τις φωτιές και τον καύσωνα, έχει τουλάχιστον μια είδηση: Ότι όλο και συχνότερα η (πολιτική;) αντιπαράθεση γίνεται με όρους του ’50, του ’60 και του ’70, σαν να μην έχουν αλλάξει η κοινωνία, τα πρόσωπα και οι καταστάσεις. Αλλά αυτό είναι και συντηρητικό και επικίνδυνο.
*Πηγή: News247.gr. Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος.
