Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της Δύσης αποθεώνουν τον Τσίπρα για τη Συμφωνία

Πρωτοφανείς μέρες δόξας και αποθέωσης γνωρίζει ο Αλ. Τσίπρας και μαζί του ο Ζόραν Ζάεφ, για την συμφωνία που συνομολόγησε με τα Σκόπια υπό την σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» και όλα όσα την συνοδεύουν.

Ένας πολιτικός, όπως ο Τσίπρας, που ξεκίνησε ως ορκισμένος αντίπαλος του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού, έφτασε στο σημείο να αναγορεύεται σήμερα σε «μικρό ήρωα» της Δύσης και να υμνείται σε όλους τους τόνους για την δουλοπρεπή πειθαρχία του στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές, οικονομικές και γεωστρατηγικές επιλογές και ιδιαίτερα για την δορυφοροποίηση του στα γεράκια του Ισραήλ.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάληξη της συμφωνίας Αθηνών – Σκοπίων αποτελεί για την νεοφιλελεύθερη Δύση μια δευτερεύουσα, μάλλον, λεπτομέρεια.

Ελάχιστα ενδιαφέρει Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες αν και κατά πόσον η γειτονική χώρα θα ονομάζετο Βόρεια, Άνω, Κάτω, ή πλάγια «Μακεδονία» και το πώς θα ονομάζεται η γλώσσα τους.

Η ΔΙΠΛΗ ΕΝΤΑΞΗ ΣΕ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΕ

Το κεντρικό ζήτημα για την Δύση αυτήν την ώρα είναι ότι η Συμφωνία αυτή άνοιξε διάπλατα και μάλλον ανεπίστρεπτα το δρόμο για την διπλή ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ και για την ευρωατλανιτκή ολοκλήρωση των Κεντρο-Δυτικών Βαλκανίων και όλης της περιοχής.

Το κεντρικό ζήτημα είναι ότι για ΗΠΑ και Γερμανική Ευρώπη άλλο ένα «πιόνι» αγκιστρώθηκε γερά στο «παζλ» του πολιτικοστρατιωτικού και οικονομικού συμπλέγματος για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τους στα Βαλκάνια, την Ανατ. Μεσόγειο και την Μ. Ανατολή, ενώ και ένας πρόσθετος φραγμός ορθώθηκε στο τείχος που θέλουν να υψώσουν απέναντι στην Ρωσία και τον «άξονα του κακού» που μοιάζει να κατισχύει στη Μ. Ανατολή.

Τελευταία, ίσως, χώρα που απομένει να «πέσει» πλήρως και δουλοπρεπώς στην αγκαλιά της Δύσης είναι τώρα η Σερβία, στη οποία αυτή την περίοδο διεξάγεται μια «πορτοκαλί» «επανάσταση», με αφορμή την ανατίμηση της βενζίνης, για την ανατροπή της «φιλορωσικής» κυβέρνησης Βούσιτς.

ΤΟ ΑΒΟΥΛΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΤΗΣ «ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»

Ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να εκφράζει τώρα όλα αυτά τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα που κρατάνε, μέσω των υπαλλήλων των Αθηνών, την χώρα σε «αποικιοποίηση» και «καταλήστευση».

Ο Αλ. Τσίπρας μπορεί να στηρίζεται απ’ όλους τους μηχανισμούς χειραγώγησης και πλύσης εγκεφάλου στον ελληνικό λαό που διαθέτει ο ξένος παράγοντας και η εγχώρια ολιγαρχία.

Ο Αλ. Τσίπρας, όμως και μαζί του όλο το μνημονιακό κατεστημένο, αγκιστρωμένοι στην οικονομική κηδεμονία, οδηγούν την χώρα σε ένα ασταμάτητο οικονικό-κοινωνικό κατήφορο και την κοινωνία σε όλο και μεγαλύτερη απόγνωση.

Ο Αλ. Τσίπρας, άβουλος και μοιραίος δορυφόρος του αμερικανονατοϊκού σχεδιασμού, θέτει σε άμεσο κίνδυνο, πέραν της οικονομικής διάστασης, και την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, τα πιο ουσιώδη και νόμιμα εθνικά συμφέροντα, ακόμα και την ύπαρξη της χώρας.

Η «Βόρεια Μακεδονία» γεννιέται ως μεγάλο άβουλο πολιτικοστρατιωτικό οικόπεδο των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστών της Δύσης.

Αυτό το «οικόπεδο» μπορεί να εξελίσσεται ανά πάσα στιγμή σε όχημα πιέσεων και διεκδικήσεων, προκειμένου η Ελλάδα να συντάσσεται με προτεραιότητες και επιδιώξεις  του Δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή και ειδικότερα στις σχέσεις της με την Τουρκία, προτεραιότητες και επιδιώξεις που είναι απολύτως ασύμβατες με τα νόμιμα συμφέροντα της, ακόμα και με την ίδια την εδαφική της ακεραιότητα.

ΟΥΤΕ ΤΣΙΠΡΑΣ – ΟΥΤΕ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταλλάχθηκαν σε απύθμενο βάθος και σήμερα να είναι οι κατ’ εξοχήν αντιπρόσωποι της «νέας κατοχής».

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορέσουν να βρουν και ερείσματα στην κοινωνία, στην οποία καταρρέουν.

Ποτέ η ξενοκρατία δεν μπόρεσε να σώσει κυβερνήσεις σε αυτήν την χώρα.

Απέναντι στον Τσίπρα, φυσικά δεν είναι απάντηση ο Κυρ. Μητσοτάκης, του οποίου η εθελοδουλία δεν μπορεί να διασκεδαστεί από τις αποστάσεις που παίρνει από την Συμφωνία του Τσίπρα, αποστάσεις πολιτικής επιβίωσης και όχι ουσίας.

…ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

Φυσικά, απάντηση στην εθελόδουλη και βαθιά αντικοινωνική επιλογή Τσίπρα δεν μπορεί να είναι ένα ακροδεξιός και νεοφασιστικός εσμός σε όλες τις παραλλαγές του και η πατριδοκάπηλη δημαγωγία του.

Η ακροδεξιά και οι νεοφασιστικές αποφύσεις μπορεί να εκτοξεύουν πύρινους λόγους για την πατρίδα και τα εθνικά συμφέροντα.

Υπήρξαν πάντα, όμως, τυφλά ενεργούμενα των ιμπεριαλιστικών κέντρων και στις κρίσιμες στιγμές αποδείκνυαν ότι εμπορεύοντο την Ελλάδα και την ξεπουλούσαν ανενδοίαστα, συμπεριφερόμενοι ως πειθήνια όργανα ξένων δυνάμεων και των εγχώριων μεγαλοαστικών οικονομικών κέντρων.

Μόνη δύναμη και ελπίδα αντίστασης και προοπτικής υπάρχει σε μια νέα επαναθεμελιωμένη, σύγχρονη, ριζοσπαστική Αριστερά και σε ένα νέο σύγχρονο «Εαμικό» μέτωπο ανόρθωσης, ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού της χώρας.

Γι’ αυτό το μέτωπο αγωνίζεται η ΛΑ.Ε, όπως μας αναφέρουν στελέχη της και για μια ριζοσπαστική, συνεπή και απόλυτα γειωμένη και ρεαλιστική Αριστερά, η οποία θα θέσει τολμηρά στο επίκεντρο της στρατηγικής της ένα νέο σύγχρονο προοδευτικό και λαϊκό πατριωτισμό.

Ένα νέο ανυποχώρητο και αγωνιστικό πατριωτισμό χωρίς τον οποίο η διεθνιστική διάσταση της Αριστεράς δεν μπορεί να αποκτήσει νόημα.

Ένα νέο πατριωτισμό στο πλαίσιο μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας εργασίας και μικρομεσαίων στρωμάτων και στο πλαίσιο ενός προοδευτικού μεταβατικού προγράμματος για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία και μια βαθιά δημοκρατία. Ένα μεταβατικό πρόγραμμα διεξόδου, παραγωγικής ανασυγκρότησης και κοινωνικού μετασχηματισμού με στρατηγικό ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό του 21^ου αιώνα.

Ν.Ζ