Πέρα από την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη ονείρωξη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, καθώς χειρότερη, από ηθική (και όχι μόνο) άποψη, από την απαγόρευση των απεργιών είναι η πρόθεσή της για ουσιαστική κατάργηση των αποζημιώσεων για τα εργατικά «ατυχήματα», αφού πλέον θα πρέπει να αποδεικνύεται δόλος(!!) του εργοδότη.
6.500 ήταν το 2016 τα εργατικά «ατυχήματα» στη χώρα μας. 73 από αυτά θανατηφόρα.
Το 2010, χρονιά αφετηρίας της υπαγωγής μας στο μνημόνιο, τα εργατικά «ατυχήματα» που δηλώθηκαν στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ήταν 5.721. Το 2016, ο αντίστοιχος αριθμός ανήλθε στα 6.500.
Το πρώτο τρίμηνο του 2017, παρατηρείται μία αύξηση 15%, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016 στα «επίσημα», δηλωθέντα εργατικά ατυχήματα. Η εκτίμηση για το 2017 είναι ότι θα ξεπεράσουν τα 7.000.
Ανάλογη πορεία, ακολουθούν και τα θανατηφόρα ατυχήματα, με μία αύξηση 10% περίπου κάθε χρόνο. Το 2016 τα θανατηφόρα «ατυχήματα»- εγκλήματα της εργοδοσίας ήταν 73, νούμερο που θεωρείται εξωφρενικό, ακόμη και από τις κρατικές αρμόδιες υπηρεσίες.
Στο ότι τα «ατυχήματα»- θανατηφόρα και μη- γνωρίζουν αύξηση τα χρόνια της κρίσης κατά 10%-15% κάθε χρόνο θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι έχουμε παράλληλα ραγδαία μείωση της παραγωγής (και ειδικά σε κλάδους όπως οι κατασκευές, που παραδοσιακά αποτελούσαν χώρο υψηλής συγκέντρωσης ατυχημάτων).
Στη πραγματικότητα δηλαδή, η αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», λόγω της κρίσης και των μειωμένων μέτρων ασφαλείας των επιχειρήσεων, ξεπερνά το 20%.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θέλει να προωθήσει την εγκληματική διάταξη για τις αποζημιώσεις.
Διάταξη που δεν έχει προηγούμενο τα τελευταία 100 χρόνια σε οποιοδήποτε κράτος.
Διάταξη ακραίου ταξικού κανιβαλισμού, που θα μειώσει αντικειμενικά στο μηδέν, κάθε δαπάνη ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, εκτοξεύοντας τα εγκλήματα της εργοδοσίας στα ύψη .
Τι περισσότερο θα έκαναν Πινοσέτ και Θάτσερ;
(Η εποχή της αθωότητας δίνει τη θέση της στην εποχή της συνενοχής)
