Την απάντηση στο ερώτημα ποιος έκτισε το παγκοσμίως γνωστό μνημείο του Στόουνχεντζ έδωσε ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αφού ανέλυσε τα 25 οστά κρανίου και ανακάλυψε ότι δέκα εξ’ αυτών που αποτεφρώθηκαν κατάγονταν από τη δυτική Βρετανία και οι μισοί απ’ αυτούς πιθανώς από τη νοτιοδυτική Ουαλία, από την ίδια περιοχή απ’ όπου προέρχονταν οι γαλάζιοι μεγάλιθοι που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχική δομή του μνημείου. Οι υπόλοιποι 15 φαίνεται ότι κατάγονταν από τη γύρω περιοχή του Στόουνχεντζ ή από το Γουίλτσιρ.
Όπως προκύπτει από τη νέα μελέτη, τουλάχιστον τα μισά από τα μέλη της νεολιθικής κοινότητας που κατοίκησε πρώτη την περιοχή κατά τη διάρκεια της κατασκευής του Στόουνχεντζ ή λίγο μετά από αυτήν προέρχονταν από άλλες περιοχές.
Η νέα ανακάλυψη κατέστη εφικτή χάρις στην επαναστατική έρευνα υπό την επίβλεψη του Βέλγου επιστήμονα δρος Κριστοφ Σνεκ. Μέχρι τώρα πιστευόταν ότι δεν ήταν εφικτή η ταυτοποίηση της προέλευσης αποτεφρωμένων οστών, αλλά η έρευνα του Σνεκ απέδειξε το αντίθετο.
«Η πρόσφατη ανακάλυψη ότι κάποιες βιολογικές πληροφορίες επιβιώνουν από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται κατά την αποτέφρωση (έως και 1.000 βαθμοί Κελσίου) μας έδωσε την δυνατότητα να μελετήσουμε επιτέλους την καταγωγή των ταφέντων στο Στόουνχεντζ», δήλωσε ο Βέλγος επιστήμονας.
«Τα νέα ισοτοπικά στοιχεία δείχνουν την κλίμακα και τη συχνότητα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ κοινοτήτων που απείχαν εκατοντάδες χιλιόμετρα», δήλωσε ένας εκ των επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Scientific Reports, δεν αποκαλύπτεται πάντως πώς μεταφέρθηκαν οι γαλάζιοι μεγάλιθοι του αρχικού μνημείου του Στόουνχεντζ σε απόσταση άνω των 200 χλμ από τη δυτική Ουαλία στο Έιμσμπερι.
