Το ανέκδοτο με τους τρεις ναυαγούς, τη μάνα, την κόρη και τον… «μαύρο», είναι γνωστό. Ξέρετε, εκείνο, που παραμιλάνε και κανείς δεν βγάζει νόημα τι λένε η μάνα και η κόρη, μετά από κάποιο καιρό, όταν τους βρίσκουν επιτέλους.
Ε, κάπως έτσι είναι με τη δεξιά (του Μητσοτάκη) και τον ΣΥΡΙΖΑ (του Τσίπρα), μετά από οκτώ χρόνια μνημόνια και αφού και οι δύο διαγωνίζονται πλέον για την εύνοια των δανειστών. Και το έχουν για καμάρι τους, όταν οι Θεσμοί τους επικρατούν. Αν κάποιος έλειπε την τελευταία τριετία, ας πούμε, από τη χώρα και επιστρέφοντας τώρα άκουγε τι λένε πλέον τα δύο κόμματα, θα τρελαινόταν. Κι αν γλίτωνε το τρελοκομείο, πάντως άκρη δεν θα έβγαζε!
Αυτοί που βρίζανε τον Ντάισελμπλουμ με τα χειρότερα λόγια, τώρα τον αποθεώνουν. Και χρησιμοποιούν τα λόγια του ως ευαγγέλιο – ή εγχειρίδιο του Λένιν, τέλος πάντων. Δεν τους πειράζει που ο Ολλανδός έχει άποψη και τη λέει για τα πολιτικά πράγματα και τις εκλογές στην Ελλάδα. Όταν έλεγε κάτι ανάλογα παλαιότερα, ξεσηκώνονταν και οι (αριστερές) πέτρες. Σήμερα είναι απλώς Τετάρτη!
Και όσοι τον εξυμνούσαν, σε βαθμό που τους είχαν κολλήσει το σύνθημα «Γερούν γερά», τώρα τον αποδοκιμάζουν. Τους πειράζει, λέει, που παρεμβαίνει ένας ξένος παράγοντας στην πολιτική ζωή μας. Δεν τους ενόχλησε, που επί χρόνια ο κάθε «ευρωπαίος» περνούσε και έφτυνε τη χώρα, έχοντας άποψη και για τον τρόπο που βήχουμε, και τους πείραξε τώρα, που ο Ντάισελμπλουμ, είπε κάτι που δεν συνάδει με τα πολιτικά σχέδιά τους.
Όσοι (για τον ΣΥΡΙΖΑ ο λόγος) ήθελαν να στείλουν στον αγύριστο τον Σόιμπλε, τώρα ξεφυσάνε με αγωνία για την επόμενη ημέρα της αποχώρησής του από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας. Και θα έδιναν και την ψυχή τους να μείνει ο γέρο Βολφ στη θέση του! Κι όσοι είχαν την εικόνα του φυλαχτό στον κόρφο τους, τώρα δεν τους καίγεται καρφί – παρακαλάνε μάλιστα να αναλάβει κάποιος χειρότερος, ως προς τη συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα, μπας και στριμώξει τον Τσίπρα, επειδή ο «λύκος» του Βερολίνου μαλάκωσε τελευταία!
Μόνο που δεν άλλαξε ούτε ο Σόιμπλε, ούτε ο Ντάισελμπλουμ! Αυτοί από την αρχή τη δουλειά τους θέλανε να κάνουν. Τους της έκανε η δεξιά, μπράβο της και στον έλεγχο 10. Δεν τους την έκανε η δεξιά; Αποβολή και με τον κηδεμόνα της την επόμενη φορά! Τους έπρηζε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τιμωρία και με το πόδι όρθιο μέχρι την απογευματινή βάρδια! Καλό παιδί ο ΣΥΡΙΖΑ; Ένας έπαινος παρακαλώ και να περάσει ο νέος να φάει τζάμπα περγαμόντο!
Αλλάξανε οι ρόλοι, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ απεδείχθη στα μνημόνια πιο «μάγκας». Πρέπει να είναι πια το καμάρι των δανειστών – ούτε εκείνοι περίμεναν τέτοια… απόδοση!
Απλώς η ΝΔ πληρώνει όσα έλεγε κι έκανε τα προηγούμενα χρόνια, ο δε ΣΥΡΙΖΑ, γλύφει εκεί που έφτυνε και θα το βρει αργότερα μπροστά του.
Κι αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν τον άσωτο υιό, που (τα) γυρίζει και παίρνει τον μόσχο τον σιτευτό, η ΝΔ λογικά κάνει σαν τον Βόγλη στην ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο»! Ή αλλιώς οι καινούργιοι έρωτες πληγώνουν τους παλιούς.
Γι’ αυτό και μέσα στο μπέρδεμα λέει ο καθένας εκείνα, που έλεγε ο αντίπαλός του, μέχρι πριν τρία χρόνια.
– Για να λυθεί η απορία, τον… μαύρο στην ιστορία μας, τον παίζουν φυσικά οι δανειστές!
Πηγή: protothema.gr
