Αν αναρωτιέστε πόσα μπρα ντε φερ μπορεί να σηκώσει μια πολιτική σκηνή, κοιτάξτε λίγο πιο προσεκτικά την Μεγάλη Βρετανία
Το πρώτο μπρα ντε φερ, και αναφερόμαστε για την πιο πρόσφατη πράξη του δράματος που ξεκίνησε να εκτυλίσσεται στις 29 Μαρτίου 2017 όταν το Λονδίνο κατέθεσε κι επίσημα αίτηση στις Βρυξέλλες για ενεργοποίηση του άρθρου 50 που προβλέπει την έξοδο μιας χώρας από την ΕΕ, διαδραματίστηκε στις Βρυξέλλες με πρωταγωνιστές Τερέζα Μέι και τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ.
Σκοπός της επίσκεψης της βρετανίδας πρωθυπουργού στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν να εκθέσει στον πρόεδρο της Επιτροπής τις αντιρρήσεις του βρετανικού κοινοβουλίου για τους όρους της συμφωνίας εξόδου που συμπεριλαμβάνονται σε ένα κείμενο 585 σελίδων, που συμφώνησε μεν η Μέι με τον Γιουνκέρ, απέρριψε όμως η βρετανική Βουλή. Στο επίκεντρο των συνομιλιών ήταν κυρίως ένα θέμα: τα σύνορα μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας που ανήκει στην Αγγλία και Ιρλανδίας που είναι ενταγμένη στην ΕΕ.
Τα όσα συμφωνήθηκαν εξόργισαν τους οπαδούς του σκληρού Brexit επειδή διατηρούν την Αγγλία για απροσδιόριστο χρόνο στην τελωνειακή ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτρέποντάς την όμως από την υπογραφή εμπορικών συμφωνιών με άλλες χώρες. Η απάντηση του ευρωπαίου αξιωματούχου ήταν ότι η πολυσέλιδη συμφωνία δεν ανοίγει εκ νέου, ενώ το άρθρο για τη σύνδεση Αγγλίας – Ιρλανδίας δεν μπορεί να απαλειφθεί ούτε να έχει περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Κάτι σαν το «take it or leave it» που έλεγαν οι Βρετανοί στους Κυπρίους πριν 15 χρόνια… Το πρώτο μπρα ντε φερ λοιπόν έληξε με ήττα της Μέι…
Το δεύτερο μπρα ντε φερ διεξάγεται εντός Αγγλίας στο εσωτερικό του Συντηρητικού κόμματος και των οπαδών μάλιστα της εξόδου. Επιστρέφοντας η Μέι με άδεια χέρια από την «ήπειρο» οι βουλευτές της Μέι είναι αναγκασμένοι να επιλέξουν ανάμεσα σε αυτή τη συμφωνία, που την έχουν ήδη απορρίψει, και στο ενδεχόμενο να οδηγηθούν στις 29 Μαρτίου, όταν με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την υποβολή του αιτήματος η Αγγλία τίθεται αυτόματα εκτός ΕΕ, χωρίς συμφωνία! Οπότε, να περιέλθουν στο καθεστώς ενός απλού κράτους μέλους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Κι αν αυτό το ενδεχόμενο δεν τους ανησυχεί, προκειμένου η διακοπή των σχέσεων με την ΕΕ να είναι μη αντιστρεπτή, τους καίει το θέμα των σχέσεων Βόρειας Ιρλανδίας και Ιρλανδίας. Το ενδεχόμενο δηλαδή η οριοθέτηση των συνόρων μετά την έξοδο της Αγγλίας από την ΕΕ να ξυπνήσει φαντάσματα του παρελθόντος που να ζητούν την ένωση του νησιού.
Αποδεικνύεται έτσι ότι το συγκεκριμένο θέμα εξελίχθηκε σε άσσο στο μανίκι των ευρωπαίων διαπραγματευτών που έθεσαν στους Τόρηδες το δίλημμα: σκληρή έξοδο και κατάτμηση της Μεγάλης Βρετανίας εις τα εξ ων συνετέθη ή τελωνειακή ένωση και «βελούδινα σύνορα» με την Ιρλανδία; Aκόμη και τώρα το μπρα ντε φερ μεταξύ οπαδών του σκληρού Brexit και της Μέι δεν έχει λήξει, όπως έδειξε και η νέα ψηφοφορία στο βρετανικό κοινοβούλιο την προηγούμενη εβδομάδα.
Το τρίτο μπρα ντε φερ, μεταξύ του ηγέτη των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, από τη μια και της βρετανίδας πρωθυπουργού από την άλλη, είναι ομολογουμένως το πιο άνευρο και αδιάφορο, μιας και οι θέσεις των Εργατικών υπέρ της ΕΕ είναι μειοψηφικές ενώ οι ψήφοι των Εργατικών παραμένουν πάντα ένα σχέδιο σωτηρίας για την Μέι.
Σε επιστολή που απέστειλε προς τη βρετανίδα πρωθυπουργό ο Κόρμπιν τάσσεται υπέρ μιας μόνιμης τελωνειακής ένωσης που θα βρίσκεται σε στενή ευθυγράμμιση με την ενιαία αγορά, ενώ δημοσίως επικρίνει την Ντάουνινγκ Στριτ ότι δεν έχει πρόγραμμα κι αφήνει το χρόνο να περνάει. Να ομολογήσουμε όμως ότι παρόλα αυτά ο Κόρμπιν υφίσταται, αντίθετα για παράδειγμα με μια σύγκρουση που πολλοί την ανέμεναν αλλά η θέση απέναντι από τη βρετανίδα πρωθυπουργό παραμένει κενή.
Ο μεγάλος απών δεν είναι άλλος από τον πρώην πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, που όπως ο Μπλερ θα μείνει γνωστός για την επέμβαση στο Ιράκ, ο Κάμερον θα περάσει στην ιστορία για το δημοψήφισμα του 2016, που άνοιξε τις πόρτες της εξόδου…
Δυσφορεί η οικονομική ελίτ
Σε μπρα ντε φερ έχει εξελιχθεί κι η σχέση μεταξύ της βρετανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ, με κοινό παρανομαστή των θέσεων που διατυπώνουν φορείς της οικονομίας μια απλή ερώτηση: «πόσο θα πάει;». Τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα των αντιδράσεων ήταν το Βρετανικό Εμπορικό Επιμελητήριο που έθεσε 20 κρίσιμες ερωτήσεις, οι οποίες 50 μέρες πριν την έξοδο παραμένουν αναπάντητες.
Το Επιμελητήριο που αντιπροσωπεύει χιλιάδες επιχειρήσεις κατέθεσε την έντονη ανησυχία του επειδή η χώρα δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα που είναι ανοιχτά την επομένη της εξόδου. Μεταξύ των ερωτήσεων τίθεται το ζήτημα για το αν οι βρετανικές επιχειρήσεις θα μπορούν και υπό ποιους όρους να εισάγουν αγαθά και να καλούν εργαζόμενους από την ΕΕ, τι ύψους δασμοί θα υπάρχουν, κοκ.
Στο ίδιο κλίμα κινούταν και ανακοίνωση της κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας, που έκανε λόγο για ομιχλώδες τοπίο στις σχέσεις Αγγλίας – ΕΕ. Ειδικότερα για τις επιχειρήσεις, αναφέρει ότι «η οικονομία ως σύνολο, δεν είναι ακόμη προετοιμασμένη για μη-συμφωνία, καμία μεταβατική περίοδο πριν την έξοδο. Ως παράδειγμα να αναφερθεί ότι οι μισές επιχειρήσεις δεν είναι έτοιμες για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Επίσης, οι πραγματικές επενδύσεις των επιχειρήσεων είναι πιθανό να έχουν μειωθεί κατά 3% τον προηγούμενο χρόνο παρά τη συνεχιζόμενη εγχώρια επέκταση, τους ισχυρούς εταιρικούς ισολογισμούς και την υψηλή επιχειρηματική κερδοφορία». Εν ολίγοις, ψηφίστε το σχέδιο της Μέι να σωθεί η οικονομία…
*Πηγή: Νέα Σελίδα
