Μετά βίας κατάφερε ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών, Martin Schulz, να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των συνέδρων του κόμματος του σήμερα στη Βόννη υπέρ της περαιτέρω διαπραγμάτευσης με τους Χριστιανοδημοκράτες για το σχηματισμό κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού της κυβέρνησης.
Και αυτό γιατί υπέρ ενός νέου Μεγάλου Συνασπισμού ψήφισε μόλις το 56,5%. Κατά ψήφισε το υπόλοιπο 43,5% των συνέδρων, επιβεβαιώνοντας δημοσίευμα του Capital.gr σχετικά με το βαθύ διχασμό ο οποίος κυριαρχεί στη βάση των Σοσιαλδημοκρατών σε σχέση με το ενδεχόμενο νέας συγκυβέρνησης με τους Χριστιανοδημοκράτες.
Και αυτό μετά από σχεδόν σαράντα μέρες που μεσολάβησαν της επανεκλογής του Schulz στην ηγεσία του κόμματος με πλειοψηφία 82% των συνέδρων, αλλά και της καταρχήν μίνι προγραμματικής συμφωνίας (την προπερασμένη Παρασκευή) μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών, Χριστιανοκοινωνιστών και Σοσιαλδημοκρατών για το σχηματισμό νέου Μεγάλου Συνασπισμού.
Στο προηγούμενο συνέδριο των Σοσιαλδημοκρατών, στο α΄ δεκαήμερο του Δεκεμβρίου 2017, είχε τεθεί η πρόταση για έναρξη των διαπραγματεύσεων με τους Χριστιανοδημοκράτες, αφού λίγο πιο πριν είχαν καταρρεύσει οι συνομιλίες για σχηματισμό κυβέρνησης ”Τζαμάικα” (CDU-CSU, FDP, Gruennen).
Τότε η πλειοψηφία των συνέδρων του Σοσιαλδημοκρατών είχε ταχθεί υπέρ, αν και δεν είχε ανακοινωθεί ο ακριβής συσχετισμός μεταξύ υποστηριχτών και πολέμιων του Μεγάλου Συνασπισμού.
Επόμενο κρας τεστ, μετά το σημερινό συνέδριο, θα είναι το εσωκομματικό δημοψήφισμα στο SPD όπου όλα τα μέλη του κόμματος θα ψηφίσουν υπέρ ή κατά του Μεγάλου Συνασπισμού. Αυτή θα είναι και η αποφασιστική στιγμή για τη συμμετοχή ή όχι των Σοσιαλδημοκρατών σε κυβέρνηση με το κόμμα της Merkel. Αν η βάση του κόμματος ψηφίσει κατά πλειοψηφία κατά του Μεγάλου Συνασπισμού, τότε είτε θα υπάρξει κυβέρνηση μειοψηφίας με συμμετοχή μόνο του κόμματος Μerkel και των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών, είτε προσφυγή σε πρόωρες κάλπες.Ενδεχόμενο επανεκκίνησης των συζητήσεων με τους Φιλελευθέρους (εφόσον το SPD ψηφίζει ”όχι” στο προσεχές εσωτερικό δημοψήφισμα του) δεν θα πρέπει να αποκλείεται, αν και η ηγεσία τους έχει ζητήσει σαν όρο να μην είναι η Merkel καγκελάριος. Αυτό,πάντως, είναι αμφίβολο σε κάθε περίπτωση, μιας και η πλειοψηφία των Γερμανών έχει,ήδη, προεξοφλήσει τη μη παραμονή της στην καγκελαρία και θεωρεί πιο πιθανή την αντικατάστασή της από το Thomas de Mazaire.
Το διχασμό στο εσωτερικό των Σοσιαλδημοκρατών σε σχέση με τη συμμετοχή τους σε μία τέτοια κυβέρνηση επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το κόμμα της ‘’Αριστεράς’’ (Linke), προτείνοντας ένα νέο μαζικό κόμμα με τη συμμετοχή όσων Σοσιαλδημοκρατών διαφωνούν με το Μεγάλο Συνασπισμό, αλλά και μερίδας των Πρασίνων. Στελέχη των Αριστερών εκτιμούν ότι ένα τέτοιο κόμμα θα μπορούσε να κερδίσει το 15% της υποστήριξης των Γερμανών.
Σημειώνεται πως στις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές το SPD έλαβε 20,5%, η Αριστερά 9,2% και οι Πράσινοι 8,9%. Στο πιο πρόσφατο πολιτικό βαρόμετρο της ZDF, οι Σοσιαλδημοκράτες έλαβαν 20%, η Αριστερά 10% και οι Πράσινοι 12%. Αντίθετα, οι Χριστιανοδημοκράτες έμειναν στάσιμοι (33%), παρά το γεγονός ότι το Οικονομικό Συμβούλιο του κόμματος (Wirtschaftsrat) τάσσεται κατά του Μεγάλου Συνασπισμού και υπέρ μίας κυβέρνησης μειοψηφίας με τη συμμετοχή μόνο του κόμματος της Merkel.Μειώνεται η επιρροή των Φιλελευθέρων,ενώ σταθερά 3ο κόμμα παραμένει το ακροδεξιό AfD, χωρίς όμως να κερδίζει επιπλέον υποστηριχτές από την τρέχουσα πολιτική κρίση. Ωστόσο,έχει αναβαθμισθεί το ειδικό πολιτικό βάρος του στην γερμανική πολιτική σκηνή μετά το σχηματισμό συγκυβέρνησης δεξιάς -ακροδεξιάς στην Αυστρία τον περασμένο Δεκέμβριο.
Δημήτρης Κατσαγάνης