Για «επίδειξη δύναμης» εγκαλεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τους αστυνομικούς οι οποίοι, στην προσπάθειά τους να εντοπίσουν τον Αφγανό φυγόδικο που τους είχε ξεφύγει μέσα από τα χέρια τους στα δικαστήρια, ξέσπασαν με βία, στις έρευνες που έκαναν, σε βάρος 10 ομοεθνών του, επιδεικνύοντας απάνθρωπη και εξευτελιστική συμπεριφορά απέναντί τους.
Η δικαίωση του ΕΔΑΔ ύστερα από 15 χρόνια
Η έφοδος των αστυνομικών σε κτήριο όπου διέμεναν οι Αφγανοί και κυρίως η βαναυσότητα με την οποία τους μεταχειρίστηκαν, έφεραν τη χώρα μας στο «εδώλιο» του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που καταδίκασε το ελληνικό κράτος , υποχρεώνοντάς το στην καταβολή αποζημίωσης στα θύματα της απρόκλητης επίθεσης.
Ύστερα από σχεδόν οκτώ χρόνια με τους αστυνομικούς να είναι ελεύθεροι, με αναστολή, οι Αφγανοί μετανάστες προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ, καταγγέλλοντας τη βίαιη επίθεση που δέχτηκαν από αστυνομικούς, το Δεκέμβριο του 2004.
Ο ξυλοδαρμός
Σύμφωνα με τις καταγγελίες τους, οι αστυνομικοί, αναζητώντας τον Αφγανό που είχε αποδράσει από αίθουσα δικαστηρίου, στις 14 Δεκεμβρίου του 2004, εισέβαλαν στο κτίριο όπου ζούσαν, ομοεθνείς του και άρχισαν να τους κτυπούν, προσπαθώντας να αντλήσουν πληροφορίες που θα τους οδηγούσαν στα ίχνη του.
Όπως αναφέρουν οι Αφγανοί στην προσφυγή τους, «ξύπνησαν όλους τους ανθρώπους που διαμένουν εκεί, τους οδήγησαν στο σαλόνι του κτιρίου και τους ανάγκασαν να κοιτάξουν τον τοίχο. Στη συνέχεια τους έδειξαν μια φωτογραφία του φυγόδικου, ζητώντας τους να τον γνωρίσουν και αν τον είχαν δει στην περιοχή.
Τελικά, τους κλώτσησαν και τους χτύπησαν με μπαστούνια. Την επόμενη μέρα επέστρεψαν στο κτίριο και επανέλαβαν τις πράξεις τους. Επιπλέον, ένας από τους προσφεύγοντες ισχυρίστηκε ότι είχε υποστεί κακομεταχείριση στο αστυνομικό τμήμα στις 15 Δεκεμβρίου 2004».
Το αποτέλεσμα ήταν αρκετά από τα θύματα, να φέρουν σωματικές βλάβες.
Κυρώσεις στους αστυνομικούς χωρίς …αντίκρισμα
Για την υπόθεση διεξήχθη διοικητική έρευνα και πειθαρχική διαδικασία. Τον Ιούνιο του 2006 το Πειθαρχικό Συμβούλιο επέβαλε προσωρινή αναστολή έξι μηνών στους δύο αστυνομικούς, κυρώσεις όμως που έμειναν μόνο στα χαρτιά καθώς ουδείς ήταν πλέον στην υπηρεσία.
Όσον αφορά την ποινική διαδικασία, το Μάρτιο του 2012, και οι δύο αστυνομικοί, καταδικάστηκαν, ο μεν πρώτος σε φυλάκιση 20 μηνών και δεύτερος σε φυλάκιση 25 μηνών, με αναστολή.
Η… αδράνεια της έρευνας
Όλοι οι Αφγανοί κατέθεσαν αγωγή αποζημιώσεως σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου αλλά και προσφυγή στο ΕΔΑΔ, βασιζόμενοι, ειδικότερα, στο άρθρο 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης) και στο άρθρο 6 (δικαίωμα δίκαιης δίκης). Εκτός από τη βίαιη συμπεριφορά των αστυνομικών, κατήγγειλαν και τη μακρά διάρκεια της έρευνας αλλά και την αναποτελεσματικότητα των ερευνών. Όπως ανέφεραν, περίπου 5 χρόνια διήρκεσε το προκαταρκτικό στάδιο της ποινικής έρευνας, που διήρκεσε πέντε χρόνια με μία περίοδο αδράνειας μεγαλύτερη του ενός έτους, γεγονός που ενδέχεται να έθεσε σε κίνδυνο τον όγκο και την ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων.
Δικογραφία χωρίς καταθέσεις θυμάτων!
Οι εκθέσεις των ιατροδικαστών είχαν έλλειψη ακρίβειας ενώ η δικογραφία δεν περιείχε καν τις καταθέσεις των θυμάτων! Περιείχαν απλώς αναφορές ότι δεν είχαν βρεθεί τραυματισμοί, χωρίς να διευκρινίζεται εάν η εξέταση πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή διερμηνέα, καθώς οι προσφεύγοντες δεν μιλούσαν ελληνικά.
Ρατσιστικό κίνητρο
Και βέβαια δεν είχε αναζητηθεί η πιθανότητα ρατσιστικού κινήτρου καθώς ουδέποτε εξετάστηκε εάν οι κατηγορούμενοι είχαν εμπλακεί σε βίαιες πράξεις και περιστατικά με φυλετική χροιά στο παρελθόν ή αν είχαν συγγενείς, για παράδειγμα, με ρατσιστικές ιδεολογίες.
ΕΔΑΔ: Χωρίς τη δέουσα προσοχή η δίκη στην Ελλάδα
Τα δικαστήρια δεν είχαν δώσει τη δέουσα προσοχή σε ορισμένους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι οι αστυνομικοί είχαν ενεργήσει στο πλαίσιο μιας άτυπης επιχείρησης, δεν είχαν λάβει ένταλμα σύλληψης ή έρευνας, δεν υπήρξε αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της χρήσης βίας από τους αστυνομικούς και της συμπεριφοράς των προσφευγόντων (οι οποίοι δεν είχαν επιχειρήσει να επιτεθούν στους αστυνομικούς και δεν είχαν ασκήσει βίαιη συμπεριφορά) και ένας από τους προσφεύγοντες ήταν ανήλικος κατά τον κρίσιμο χρόνο.
Τα εθνικά δικαστήρια είχαν αναγνωρίσει την ύπαρξη ελαφρυντικών περιστάσεων και είχαν επιβάλει ποινές με αναστολή, με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί να μην εκτίσουν ποτέ τις ποινές. Τέλος, οι πειθαρχικές κυρώσεις (εξαμηνιαία προσωρινή αναστολή) δεν είχαν επιβληθεί.
Η καταδίκη της Ελλάδας
Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΔΑΔ, η συμπεριφορά των αστυνομικών ήταν «απάνθρωπη και εξευτελιστική» και για το λόγο υποχρεώθηκε η Ελλάδα να καταβάλει 26.000 ευρώ σε έναν από τους προσφεύγοντες, ποσό 19.500 ευρώ σε κάθε έναν από τους τέσσερις προσφεύγοντες και 16.000 ευρώ σε άλλους τέσσερις για ηθική βλάβη που υπέστησαν. Επίσης, επιδικάσθηκε στους προσφεύγοντες από κοινού συνολικά το ποσό των 500 ευρώ για τα έξοδα και τις δικαστικές δαπάνες.