The Saker ,23-4-21
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού
Υπάρχει, μεταξύ ορισμένων, μια ισχυρή αίσθηση ανακούφισης: Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σοϊγκού δήλωσε ότι οι δυνάμεις που αναπτύχτηκαν στη δυτική Ρωσία θα επιστρέψουν τώρα στις μόνιμες βάσεις τους. Φυσικά, οι Ουκρανοί ισχυρίζονται ότι «απέτρεψαν μια ρωσική επίθεση», ενώ οι Ρώσοι λένε ότι «η Δύση έλαβε το μήνυμα». Είναι έτσι, και αν ναι, ποιος έχει δίκιο;
Λοιπόν, νομίζω ότι μπορούμε να απορρίψουμε τις ανοησίες των Ουκρανών χωρίς δισταγμό. Κανείς εκεί έξω, εκτός από τους ίδιους τους Ουκρανούς, δεν πιστεύει σοβαρά ότι η Ρωσία δείλιασε, επειδή και μόνο ή η καταστροφή ολόκληρου του ουκρανικού στρατού θα της έπαιρνε λιγότερο από μία εβδομάδα. Στην πραγματικότητα, οι Ουκρανοί το γνωρίζουν πολύ καλά, απλά δεν το παραδέχονται.
Παρατηρήστε ότι ενώ οι Ουκρανοί ισχυρίζονται ότι απέτρεψαν την Ρωσία, η Ρωσία δεν ισχυρίζεται ότι τρόμαξε τους Ουκρανούς. Αντίθετα η Ρωσία δήλωσε ότι η ρωσική αρκούδα ούρλιαξε αρκετά δυνατά για να συνετίσει την ενωμένη Δύση. Ακριβώς εκεί έχουμε ένα σημαντικό στοιχείο για το τι πραγματικά συνέβη.
Εγώ, ωστόσο, υποστηρίζω ότι οι αιτίες που πυροδότησαν την αρχική ουκρανική κίνηση να φέρουν μια μεγάλη θωρακισμένη δύναμη ακριβώς στη γραμμή επαφής είναι ακόμη παρούσες. Με άλλα λόγια, τίποτα δεν έχει επιλυθεί.
Αυτό που συνέβη είναι το εξής: Σε απάντηση στην απειλή τόσο από τους Ουκρανούς όσο και από τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, η Ρωσία απλώς απέδειξε την ικανότητά της να συγκεντρώσει γρήγορα μια πραγματικά τεράστια δύναμη (2 στρατιές και 2 αερομεταφερόμενες μεραρχίες) κατά μήκος των συνόρων της. Ανέπτυξε και πάλι επίσης τον στολίσκο της Κασπίας στη Μαύρη Θάλασσα, έφερε μεγάλα αποβατικά πλοία και, γενικά, «φούσκωσε τους στρατιωτικούς της μυς» προκειμένου να μεταφέρει ένα σαφές μήνυμα στους Ουκρανούς, τους Ευρωπαίους και στις ΗΠΑ:
- Για τους Ουκρανούς: Επιτεθείτε στο Ντονμπάς και θα πεθάνετε, όσο για την Ουκρανία, θα διαλυθεί σε αρκετά νέα διάδοχα κράτη.
- Για την ΕΕ: Εάν ξεκινήσει ένας πόλεμος, θα χάσετε ακόμη και την ελάχιστη δημιουργική ικανότητα που σας έχει απομείνει και η οικονομία σας δεν θα είναι ανταγωνιστική έναντι των ΗΠΑ.
- Για τις ΗΠΑ: Εάν ξεκινήσει ένας πόλεμος, θα αντιμετωπίσετε μια σκληρή επιλογή: να χάσετε το γόητρό σας ή να εμπλακείτε σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία.
Ναι, μέχρι στιγμής, αυτή η στρατηγική έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική. Οι Ουκρανοί ήταν σαφώς τρομοκρατημένοι και η ΕΕ δεν έδειξε ενθουσιασμό για αυτόν τον πόλεμο (εκτός από την Βρετανία, που κινδυνεύει ελάχιστα, και τους Πολωνούς που ειδικεύονται σε ηλίθιες ιστορικές αποφάσεις). Όσο για τον «Μπάιντεν» συνειδητοποίησε ότι ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας κατά της Ρωσίας θα ήταν αυτοκτονικός.
Λοιπόν, είμαστε τώρα έξω από την ζώνη κινδύνου;
Φυσικά και όχι. Υπάρχει ακόμα ένα πράγμα που η Δύση είναι αποφασισμένη να επιτύχει: Να πολεμήσει τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό. Για τους Νέο- συντηρητικούς των ΗΠΑ, το να βλέπουν τους δύο Σλαβικούς αδελφούς να αλληλοσκοτώνονται είναι παλιό όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Επιπλέον, οι ΗΠΑ πρέπει ακόμη να γονατίσουν την ΕΕ για να την αναγκάσουν να αγοράσει ενέργεια, υπηρεσίες και αγαθά από τις ΗΠΑ. Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό, η Ουκρανία έχει χάσει κάθε έλξη που θα μπορούσε να είχε για τις ΗΠΑ. Το μόνο πράγμα που μπορεί ακόμα να τους προσφέρει η Ουκρανία είναι να αποτελέσει αγκάθι στο πλευρό της Ρωσίας.
Και έπειτα, υπάρχει το καθεστώς Ζελένσκυ στο Κίεβο: Μη βιώσιμο, μη μεταρρυθμιστικό, η Ουκρανία έχει πλήρως αποβιομηχανοποιηθεί και τώρα οι Ουκρανοί πεθαίνουν σε τεράστιους αριθμούς από την πανδημία COVID: το Banderastan* είναι το απόλυτο αποτυχημένο κράτος, χειρότερο από πολλά αφρικανικά, στην πραγματικότητα.
Ναι, οι αφέντες του είπαν στον Ζελένσκυ να μαζευτεί και, μέχρι στιγμής, έχει υπακούσει, αλλά αυτό δεν λύνει ακριβώς κανένα από τα προβλήματά του. Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν πολλά καλά οπλισμένα
Ουκρανό-ναζιστικά τάγματα θανάτου που εξακολουθούν να έχουν τα μέσα να δημιουργήσουν κάποιο είδος συμβάντος που θα αναζωπυρώσει το όλο θέμα ξανά. Επίσης, αξίζει να θυμηθούμε ότι οι Βρετανοί και οι Ουκρανοί έχουν και οι δύο αποδεδειγμένο ιστορικό επιτυχημένων μυστικών επιχειρήσεων, οι οποίες εξ ορισμού περιλαμβάνουν ψευδείς σημαίες.
Με άλλα λόγια, τίποτα δεν έχει αλλάξει πραγματικά. Ναι, αυτή τη στιγμή, ο Μπάρμπα- Shmuel προσπαθεί να ανακαλύψει ποιες είναι οι επιλογές του και θα καταλήξει σε ένα διορθωμένο σχέδιο (θυμηθείτε, οι Neocons (νεοσυντηρητικοί) είναι ηλίθιοι, ναι, αλλά είναι επίσης έξυπνοι βραχυπρόθεσμα, «οριζόντια». Αυτή την στιγμή γλείφει τις πληγές του γοήτρου του από την ντροπή της απόπειρας δολοφονίας τουΛουκασένκο και τις, ειλικρινά απίστευτες ανοησίες που εκπέμπονται από την Τσεχική Δημοκρατία. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι τουλάχιστον οι Γερμανοί συνειδητοποιούν τι πραγματικά συμβαίνει και ποιος πραγματικά προσπαθεί να τους μαδήσει (ενώ το μεγαλύτερο μέρος της γερμανικής πολιτικής τάξης είναι διεφθαρμένο μέχρι το κόκαλο, ορισμένοι Γερμανοί πολιτικοί είναι ευαίσθητοι στα αισθήματα της γερμανικής επιχειρηματικής κοινότητας).
Με απλά λόγια: το μόνο που παρατηρούμε σήμερα είναι μια βραχυπρόθεσμη αναστολή, τίποτα περισσότερο .
Οι Ρώσοι το γνωρίζουν αυτό, και είναι ασφαλές να πούμε ότι ενώ ορισμένες από τις δυνάμεις τους θα υποχωρήσουν επιδεικτικά, άλλες
θα παραμείνουν. Το πιο σημαντικό, τώρα που αυτή η επιχειρησιακή ανακατανομή των βασικών σχηματισμών έχει προβληθεί, πολύ δημόσια, οι Ρώσοι έχουν δείξει στις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ότι η Ρωσία μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε στρατιωτική απειλή (αντίθετα, θα χρειαστούν μήνες στο ΝΑΤΟ για να φέρει μια αρκετά μεγάλη δύναμη στην Ανατολική Ευρώπη για να αποτελέσει αξιόπιστη απειλή).
Τέλος, ο Ζελένσκυ εκφώνησε μια μάλλον γελοία ομιλία λέγοντας στον Πούτιν ότι πρέπει να συναντηθούν. Η απάντηση του Πούτιν ήταν τέλεια: Θέλετε να συναντηθείτε μαζί μου για να συζητήσουμε τις διμερείς μας σχέσεις (τις οποίες, παρεμπιπτόντως, καταστρέψατε) – εντάξει. Κανένα πρόβλημα. Αλλά αν θέλετε να συζητήσετε για το Ντονμπάς, πρέπει να συμμετάσχετε σε άμεσες συνομιλίες με τις
Δημοκρατίες Ντονέτς- Λουχάνσκ, όπως ορίζουν η Συμφωνία του Μινσκ και η φόρμουλα Στάϊνμάγιερ, την οποία υπογράψατε. Με άλλα λόγια, πίσω στο μηδέν.
Αυτή είναι μια κατάσταση όχι ενός, αλλά δύο «αγκαθιών»: Το Ουκρο-ναζιστικό Μπαντεραστάν είναι σίγουρα ένα αγκάθι στο πλευρό της Ρωσίας, ενώ το Ντονμπάς είναι ένα αγκάθι στο πλευρό του Banderastan. Κάνε μια εικασία, ποια πλευρά μπορεί να αντέξει με το αγκάθι της περισσότερο από την άλλη;
Πολλοί το έχουν ξεχάσει, αλλά σε μια στιγμή θυμού, ο Ποροσένκο (προηγούμενος Ουκρανός πρόεδρος) είπε στον Πούτιν «πάρτε το Ντονμπάς αν το θέλετε!» και ο Πούτιν αρνήθηκε. Από τότε, οι Ρώσοι έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι ΔΕΝ θέλουν το Donbass. Στην εσχάτη περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί να το πάρουν για να το σώσουν από τη γενοκτονία, αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση οι Ρώσοι δεν έχουν καμία πρόθεση να εισβάλουν στην υπόλοιπη Ουκρανία μόνο για να αντιμετωπίσουν 1) τις εξεγέρσεις των Ουκρο-ναζί και 2) να ανοικοδομήσουν αυτό το αποτυχημένο κράτος από το σημερινό του μηδέν.
Και αυτή είναι η χειρότερη ρωσική απειλή όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά για όλη την Ευρώπη: η Ρωσία ΔΕΝ θέλει, ούτε χρειάζεται, την Ουκρανία και η Ρωσία δεν θα την αναλάβει, ακόμη και σε περίπτωση πολέμου πλήρους κλίμακας.
Το πολύ, Η Ρωσία θα επαναλάβει αυτό που έκανε στον πόλεμο: Θα ανατρέψει το ναζιστικό καθεστώς, εξαλείφοντας τον ουκρανικό στρατό και στην συνέχεια θα αφήσει το καθεστώς να καταρρεύσει φυσιολογικά.
Θα γράψω μια πιο λεπτομερή ανάλυση αυτής της κατάστασης την επόμενη εβδομάδα, αλλά αυτή τη στιγμή υποστηρίζω ότι το μόνο που συνέβη είναι μια περιορισμένη και προσωρινή αποκλιμάκωση της κρίσης, όχι οποιοδήποτε είδος επιστροφής ακόμη και στην ημι-κανονικότητα (και οι Ουκρανοί εξακολουθούν να δολοφονούν κάθε μέρα αμάχους του Ντονμπάς, χρησιμοποιώντας και βαρέα όπλα).
Λοιπόν, πώς σας φαίνεται; Επιστροφή στην λογική, ή μόνο μια αναστολή;
Σημ.Μετφ:* «Μπαντεραστάν» αποκαλεί την Ουκρανία ο ρωσικής καταγωγής και άλλοτε αναλυτής της ελβετικής μυστικής υπηρεσίας, συντάκτης του άρθρου, επειδή το σημερινό καθεστώς της χώρας ελέγχεται από τις μαχητικές οργανώσεις των απογόνων και οπαδών των ναζιστικών ταγμάτων υπό τον Μπαντέρα, που ως τμήματα των γερμανικών Ες Ες πολέμησαν εναντίον της Ρωσίας.
